Çevrimdışı
Kendilik bozukluğu. Çocuğun kendi kişiliğine has yapısını ortaya koyabilmesi için temel şart, bundan önceki dönemde “değersizlik” edinmemiş ve “var olduğu hali ile kabul edilmiş” olmasıdır. Fıtrat–Mizaç; bireyin mayası.
Mimik kullanma becerisi çocuklukta edinilir. Duygularını içten geldiğince yaşayabilmiş çocukların en belirgin kişilik özelliği kaygısız tebessümleridir.
Çocuk zihni savunmasızdır. Bir yetişkin çocuğa nasıl davranıyorsa çocuk, kendisinin öyle davranılması gereken biri olduğuna inanır.
Pedagojide şiddet, duygusal acı verme eylemi olarak tanımlanır. Anne babasından tokat yiyen bir çocuk, yanağı acıdığı için değil, aşağılandığı için ağlar.
Agresiflik, dışa dönük yıkıcılıktır; depresiflik ise içe dönük… Depresif kişiler sessizdir, problem çıkarmaz yalnız kalmaktan sıkılmazlar.
Hayattaki sorunlar, sorunların büyüklüğü ile değil o sorunlara yöneltilen bakış açısıyla belirlenir.
Çocuğuna güzel bir kişilik kazandırmak isteyen ebeveynler, onlarda öne geçmek çabası oluşturmak yerine, “içinde bulundukları anın kıymetini bilme becerisi” kazandırmalıdırlar.
Çocuk eğitiminin iki temel yanlışı “engelleme” ve “koşul öne sürme” dir.
Çocukla ilgilenmek, onun adına düşünmek, onun adına karar almak, onun adına bir şeyler yapmak değil; ona kendi işini kendisi yapabilmesi için adım adım rehberlik etmektir.
Anne babalık, çocuğun eksik ve zayıf yanlarını onun yüzüne vurma, onu utandırıp mahcup etme işi değil, kırılmış çocuk kalbine teselli olabilme becerisi geliştirmektir.
“Hiçbir çocuk yalan söylemez.” Yalan insan fıtratından değil, korkunun ürünüdür.
Pedagog Adem Güneş’in “Cezasız Eğitim ile Kalıcı Öğrenme İçin Edinerek Öğrenme” kitabından çıkardığımız notlar ile hazırlanmıştır.
Hazırlayan: Tülay Şimşek
Kaynak: Suffagah
Mimik kullanma becerisi çocuklukta edinilir. Duygularını içten geldiğince yaşayabilmiş çocukların en belirgin kişilik özelliği kaygısız tebessümleridir.
Çocuk zihni savunmasızdır. Bir yetişkin çocuğa nasıl davranıyorsa çocuk, kendisinin öyle davranılması gereken biri olduğuna inanır.
Pedagojide şiddet, duygusal acı verme eylemi olarak tanımlanır. Anne babasından tokat yiyen bir çocuk, yanağı acıdığı için değil, aşağılandığı için ağlar.
Agresiflik, dışa dönük yıkıcılıktır; depresiflik ise içe dönük… Depresif kişiler sessizdir, problem çıkarmaz yalnız kalmaktan sıkılmazlar.
Hayattaki sorunlar, sorunların büyüklüğü ile değil o sorunlara yöneltilen bakış açısıyla belirlenir.
Çocuğuna güzel bir kişilik kazandırmak isteyen ebeveynler, onlarda öne geçmek çabası oluşturmak yerine, “içinde bulundukları anın kıymetini bilme becerisi” kazandırmalıdırlar.
Çocuk eğitiminin iki temel yanlışı “engelleme” ve “koşul öne sürme” dir.
Çocukla ilgilenmek, onun adına düşünmek, onun adına karar almak, onun adına bir şeyler yapmak değil; ona kendi işini kendisi yapabilmesi için adım adım rehberlik etmektir.
Anne babalık, çocuğun eksik ve zayıf yanlarını onun yüzüne vurma, onu utandırıp mahcup etme işi değil, kırılmış çocuk kalbine teselli olabilme becerisi geliştirmektir.
“Hiçbir çocuk yalan söylemez.” Yalan insan fıtratından değil, korkunun ürünüdür.
Pedagog Adem Güneş’in “Cezasız Eğitim ile Kalıcı Öğrenme İçin Edinerek Öğrenme” kitabından çıkardığımız notlar ile hazırlanmıştır.
Hazırlayan: Tülay Şimşek
Kaynak: Suffagah
