1-Bizi gören ve gözeten yüce Allah'ın büyüklüğünü düşünerek O'na isyan etmemizin çok yersiz olacağını akla getirmek.
2-Allah'a olan sevgimizi hatıra getirerek ona isyan etmememiz gerektiğini düşünmek. Seven kişi elbette sevdiğine itaatkâr olacaktır.
3-Allah'ın bize olan nimetlerini ve keremini akla getirmek. Zira ikrâm gören kişi kendisinden ikrâm ve iyilik gördüğü tarafa kötülükle cevap veremez.
4-Kulun yaptığı günahlardan dolayı Rabbinin kızabileceğini ve intikam alabileceğini düşünmesi. Zira Allahu Teâlâ kulunu belli bir günahı, ısrarla işlemeyi devam ettiğini görürse gazaba gelebilir.
5-Kulun günah işlemekle dünyada ve Âhirette bir çok hayırlı nimetlerden mahrum kalacağını düşünmesi.
6-Kulun, hevâ ve hevesini kontrol altına almayı başarması halinde şeytana karşı zafer kazanmanın kula büyük bir mutluluk ve sevinç vereceğini bilmesi.
7-Karşılık beklentisi: Kul Allah için bir haramı terk ettiğinde, Allah ona, o haram fiilden daha hayırlısını vaat etmektedir.
8-Kulun, haram fiillerden uzaklaştığında Yüce Allah'ın her an kendisinin yanında olacağını bilmesi; Allah'ın her an kulunun yanında olması, o kul için hem dünyada hem de âhirette kazanılabilecek en büyük hayırdır. Allahu Teâlâ Nahl sûresinin 128. âyetinde şöyle buyurmaktadır:
]إِنَّ اللهَ مَعَ الذينَ اتَّقَوا وَالذينَ هُمْ مُحْسنُونَ[
"Muhakkak ki Allah, (kötülüklerden) sakınanlar ve güzel amel işleyenlerle beraberdir."
9-Kişinin günah işlerken bir anda Allah'ın kendisini kendi tarafına alıverebileceğini aklına getirmesi.
10-Haram işleyen kişilerin bu yaptıklarından dolayı başlarına belâ ve musîbet gelebileceğini akıllarında bulundurması. Zira belâ ve sıkıntılar günah işlemenin, âfiyet ve huzur da Allah'a itaat etmenin bir sonucudur.
11-Hevâ ve heves karşısında dini duyguların iyice güçlendirmek suretiyle hevâ hevesi yenerek bu başarı ve zaferin oluşturacağı lezzeti tatmak.
12-Kişinin, aklına bazı kötülükleri işlemek geldiği zaman derhal bu düşünceyi terk etmeye çalışması.
13-Kulun kendisini hevâ ve hevese uymaya dâvetiye çıkartan her türlü sebep ve vesileden uzaklaşması.
14-Kulun, düşüncesini dâima Allah'ın okunan ve görülen âyet ve delilleri ile meşgul etmesi.
15-Kulun, bu ömrün geçici ve kısa, dünyanın ise fâni olduğunu düşünmesi.
16-Kulun Allah'ın karşısında O'na boyun bükerek yalvarması. Belki bu yalvarışı duaların kabul edildiği bir saate rastlar da Allah onun duasını kabul eder.
17-Kulun iki çekici güç arasında olduğunu ve dolayısı ile ya aşağıya doğru ya da yukarıya doğru yükseleceğinin bilincinde olması.
18-Kulun, kalbini bütün kötü duygu ve düşüncelerden arındırması. Zira rahmetin ve iyi duyguların yerleşmesi için bunu yapmak gereklidir.
19-Kulun, günahın her çeşidinin insana alçaklık, rezillik v.s. kötü sonuçlardan başka bir şey kazandırmayacağını, buna karşılık Allah'a itaatin insana yükseklik, şeref ve hayırlı bir son kazandıracağını bilmesi. Zira Allahu Teâlâ bize neyi yasaklamışsa bilmeliyiz ki, o bizim için zararlıdır ve gene bilmeliyiz ki, O, bize neyi emretmişse o şey bizim faydamızadır.
20-Kulun Allah'tan utanması: Kul, bir günah yapacağı zaman Allah'ın onu gördüğünü düşünür ve ondan utanarak o işi yapmaktan vazgeçer.
21-Kulun Allah'tan korkması: Şâyet kul, Allah'tan ve onun azabından korkarsa günah işlemeye yaklaşmaz.
22-Yeme-içmede, giyimde israftan kaçınmak, aşırı yeyip içmemek, aşırı uyumamak, hedefsiz olarak kalabalıkların içine fazlaca karışmamak. Zira günahların kaynağını genelde bu sebepler oluşturur.
23-İman ağacının kalpte kök salmasını sağlamak. Bu durum sayılmış olan bütün sebepleri kapsamaktadır. İnsan, imanının gücü nispetinde günah olan fiillere karşı sabır gösterebilir.
2-Allah'a olan sevgimizi hatıra getirerek ona isyan etmememiz gerektiğini düşünmek. Seven kişi elbette sevdiğine itaatkâr olacaktır.
3-Allah'ın bize olan nimetlerini ve keremini akla getirmek. Zira ikrâm gören kişi kendisinden ikrâm ve iyilik gördüğü tarafa kötülükle cevap veremez.
4-Kulun yaptığı günahlardan dolayı Rabbinin kızabileceğini ve intikam alabileceğini düşünmesi. Zira Allahu Teâlâ kulunu belli bir günahı, ısrarla işlemeyi devam ettiğini görürse gazaba gelebilir.
5-Kulun günah işlemekle dünyada ve Âhirette bir çok hayırlı nimetlerden mahrum kalacağını düşünmesi.
6-Kulun, hevâ ve hevesini kontrol altına almayı başarması halinde şeytana karşı zafer kazanmanın kula büyük bir mutluluk ve sevinç vereceğini bilmesi.
7-Karşılık beklentisi: Kul Allah için bir haramı terk ettiğinde, Allah ona, o haram fiilden daha hayırlısını vaat etmektedir.
8-Kulun, haram fiillerden uzaklaştığında Yüce Allah'ın her an kendisinin yanında olacağını bilmesi; Allah'ın her an kulunun yanında olması, o kul için hem dünyada hem de âhirette kazanılabilecek en büyük hayırdır. Allahu Teâlâ Nahl sûresinin 128. âyetinde şöyle buyurmaktadır:
]إِنَّ اللهَ مَعَ الذينَ اتَّقَوا وَالذينَ هُمْ مُحْسنُونَ[
"Muhakkak ki Allah, (kötülüklerden) sakınanlar ve güzel amel işleyenlerle beraberdir."
9-Kişinin günah işlerken bir anda Allah'ın kendisini kendi tarafına alıverebileceğini aklına getirmesi.
10-Haram işleyen kişilerin bu yaptıklarından dolayı başlarına belâ ve musîbet gelebileceğini akıllarında bulundurması. Zira belâ ve sıkıntılar günah işlemenin, âfiyet ve huzur da Allah'a itaat etmenin bir sonucudur.
11-Hevâ ve heves karşısında dini duyguların iyice güçlendirmek suretiyle hevâ hevesi yenerek bu başarı ve zaferin oluşturacağı lezzeti tatmak.
12-Kişinin, aklına bazı kötülükleri işlemek geldiği zaman derhal bu düşünceyi terk etmeye çalışması.
13-Kulun kendisini hevâ ve hevese uymaya dâvetiye çıkartan her türlü sebep ve vesileden uzaklaşması.
14-Kulun, düşüncesini dâima Allah'ın okunan ve görülen âyet ve delilleri ile meşgul etmesi.
15-Kulun, bu ömrün geçici ve kısa, dünyanın ise fâni olduğunu düşünmesi.
16-Kulun Allah'ın karşısında O'na boyun bükerek yalvarması. Belki bu yalvarışı duaların kabul edildiği bir saate rastlar da Allah onun duasını kabul eder.
17-Kulun iki çekici güç arasında olduğunu ve dolayısı ile ya aşağıya doğru ya da yukarıya doğru yükseleceğinin bilincinde olması.
18-Kulun, kalbini bütün kötü duygu ve düşüncelerden arındırması. Zira rahmetin ve iyi duyguların yerleşmesi için bunu yapmak gereklidir.
19-Kulun, günahın her çeşidinin insana alçaklık, rezillik v.s. kötü sonuçlardan başka bir şey kazandırmayacağını, buna karşılık Allah'a itaatin insana yükseklik, şeref ve hayırlı bir son kazandıracağını bilmesi. Zira Allahu Teâlâ bize neyi yasaklamışsa bilmeliyiz ki, o bizim için zararlıdır ve gene bilmeliyiz ki, O, bize neyi emretmişse o şey bizim faydamızadır.
20-Kulun Allah'tan utanması: Kul, bir günah yapacağı zaman Allah'ın onu gördüğünü düşünür ve ondan utanarak o işi yapmaktan vazgeçer.
21-Kulun Allah'tan korkması: Şâyet kul, Allah'tan ve onun azabından korkarsa günah işlemeye yaklaşmaz.
22-Yeme-içmede, giyimde israftan kaçınmak, aşırı yeyip içmemek, aşırı uyumamak, hedefsiz olarak kalabalıkların içine fazlaca karışmamak. Zira günahların kaynağını genelde bu sebepler oluşturur.
23-İman ağacının kalpte kök salmasını sağlamak. Bu durum sayılmış olan bütün sebepleri kapsamaktadır. İnsan, imanının gücü nispetinde günah olan fiillere karşı sabır gösterebilir.
