Soru "Kitaplara İman" Nasıl Olmalı?

Selamün aleyküm. Genel kanaate göre önceki kutsal kitapların tahrif olduğu bize öğretiliyor ve öyle inanıyoruz. Peki bu tahrif lafzen mi olmuştur yoksa manen mi olmuştur? Taberî gibi, İbn-i Haldun gibi, Fahreddin er Razi gibi âlimlerin inandığı gibi Tevrat'ın, Zebur'un ve İncil'in orijinal metinlerinin değiştirilmediğine, sadece ayetlerinin ve kelimelerinin anlamlarının tefsirlerle, tevillerle, çeviri hatalarıyla tahrif edildiğine inanmak caiz midir?

Bu mesele kafamı kurcalıyor. Çünkü Kur'an'da eski kitapların bildiğimiz şekilde tahrif edildiklerine dair bir tane ayet göremedim. Aksine "onlar kelimelerin anlamlarını değiştirirler, onlar dillerini kitaba doğru eğip bükerler" diyor Allah. Önceki kitapların lafızlarının tahrif edildiğini ilk İbn-i Hazm iddia etmiştir.

Mesela Allahu Teala peygamber efendimize Yahudilere (Allah'ın deyimiyle) içinde hidayet, nur olan Tevrat ile hükmetmesini emretmişti, bu durumda bozulmuş, içine beşer sözü katılmış bir kitapla mı hükmetmesini istedi? Oysa biliyoruz ki Allah hüküm konusunda son derece katıdır ve kendi hükümlerine kimseyi ortak etmez.

Allahu Teala Kur'an'da Yahudileri Tevrat ile amel etmedikleri için eleştiriyor, onlara "kitap yüklü eşekler" diyor, peygamber efendimize "Yanlarında, içinde Allah'ın hükmü bulunan Tevrat varken nasıl oluyor da seni hakem yapıyorlar, sonra bunun ardından verdiğin hükümden yüz çeviriyorlar?" diyor, kitap ehline "Siz Tevrat'ı, İncil'i ve rabbinizden indirileni uygulamadığınız sürece hiçbir şey üzerinde değilsiniz" diyor. Eğer Tevrat ve İncil bildiğimiz anlamda tahrif edildiyse, o kitapların orijinal metinleri artık mevcut değil ise o hâlde Yahudiler ve Hristiyanlar Tevrat'ı ve İncil'i uygulasalar ne olur, uygulamasalar ne olur?

Siz ne diyorsunuz bu konuda?

Aleyküm selam

Hali hazırda Tevrat ve İncil olarak adlandırılan kitapların içeriğinde, beşerden zatları kastederek, ''Tanrının oğlu'' gibi sıfatların kullanılması, bu kitapların hem lafzen, hem de manen tahrif olunduğu, ve İslam'ın temel inanç esaslarına bu yönüyle de aykırılık teşkil ettiği somut olarak görülmektedir. Lakin tahrifatın külliyen gerçekleştirildiğini söylemek de mümkün olmasa gerek.

Bu kitaplar evveliyatlarında ilahi kaynaklı olması hasebiyle, yahudilere emrolunan ayet/ayetlerin tahrifattan azade olduklarını değerlendirmek lazım gelir. Allah'ın her işi bir hikmete binaendir! Yahudiler hususiyetinde, Tevrat'tan bir hükme teslim olmalarının istenilmesinde de, bizim bildiğimiz ve bilmediğimiz pek çok hikmet olduğu muhakkaktır.

Aşağıda paylaşmış olduğum Tevrat, İncil ve Kur'an dan ayetleri, bu yazdıklarımı destekler mahiyette bulmakla birlikte, sorularına da doğrudan cevap olacağını umuyorum.

Sonra firavuna de ki, ‘RAB şöyle diyor: İsrail benim ilk oğlumdur. (Mısırdan Çıkış 4:22) Tevrat*

Sen ölüp atalarına kavuşunca, senden sonra soyundan birini ortaya çıkarıp krallığını pekiştireceğim. Adıma bir tapınak kuracak olan odur. Ben de onun krallığının tahtını sonsuza dek sürdüreceğim. Ben ona baba olacağım, o da bana oğul olacak… (2.Samuel 7:12-14) Tevrat*


“Sen, yaşayan Tanrı’nın Oğlu Mesih‘sin” (Matta 16:16) İncil*

İsa ona, “Ne mutlu sana, Yunus oğlu Simun!” dedi. “Bu sırrı sana açan insan değil, göklerdeki Babam’dır. (Matta 16:7) İncil*


"Allah çocuk edindi" dediler; haşa; O müstağnidir; göklerde ve yerde olanlara sahiptir. Elinizde, onun çocuk edindiğine dair bir delil yoktur, bilmediğiniz şeyi Allah'a karşı nasıl söylüyorsunuz? (Yunus-68) Kur'an*

“Rahmân çocuk edindi” dediler. Hakikaten çok çirkin bir iddia ortaya attınız. Öyle ki bundan dolayı neredeyse gökler çatlayacak, yer ortasından yarılacak, dağlar yıkılıp çökecek! Çünkü Rahmân’a çocuk yakıştırıyorlar. Halbuki çocuk edinmek Rahmân’ın şanına yakışmaz. (Meryem-88/89/90/91/92) Kur'an*

Elleriyle kitap yazıp sonra onu az bir bedel karşılığında satmak için, “Bu Allah’ın katındandır” diyenlere yazıklar olsun! Elleriyle yazdıkları yüzünden vay haline onların! Ve yapıp ettikleri yüzünden vay haline onların! (Bakara-79) Kur'an*

كوكهان' Alıntı:

Taberî gibi, İbn-i Haldun gibi, Fahreddin er Razi gibi âlimlerin inandığı gibi Tevrat'ın, Zebur'un ve İncil'in orijinal metinlerinin değiştirilmediğine, sadece ayetlerinin ve kelimelerinin anlamlarının tefsirlerle, tevillerle, çeviri hatalarıyla tahrif edildiğine inanmak caiz midir?

Genişletmek için tıkla ...

Aleykümselam ve rahmetullah.

Kitaplara iman icmalendir, dolayısıyla tahrif meselesi itikada taalluk etmez. İcmalen dersin ki sahih tenzile iman ettim batılı müfterayı reddettim. Kurana iman eden tüm kitaplara iman etmiştir, çünkü Kuran bazı ahkamın neshi hariç geçmiş kitaplardan başkasını söylemez.

Gerisi tefsiri bir meselidir, itikadı caizmidir diye sorulmaz. Eğer deliller seni o görüşe yönlendiriyorsa o görüşü savunursun, ki tahrif şifahidir diyen ulema mufessirun diğerlerinden az değildir.

Zaten, bu da benim savunduğum görüş, Kuran İncil veya Tevrat derken belli bir metinden ziyade öğretiyi kasteder. Eldeki metinler bunların yalnızca birer yansımasıdır, aynısı değil. Bu manayı lafızlar verir, şöyleki incil ευαγγελιον müjdedir ve Allah'ın İsa'ya vahyidir, belli bir metni yoktur, havariler duyduklarını kaleme almıştır tek. Tevrat da yine öğreti, yasa manasındadır ve Musa'ya verilmiştir. Beşinci kitap Deuteronomi örneğin çok sonradan kaleme alınmıştır İsrail ulemasınca, ama yine de Tevrattır çünkü Musa'ya kitaben ve şifahen verileni cem eder.Bunları Kuran gibi anlamamalıyız, Kuran özeldir, belli bir boyutu, başı ve sonu vardır.

Öncelikle incil hristiyanlarca Allah tarafından indirilen bir kitap olarak değil rahiplerce yazılmış bir kitap olarak görülüyor. Bu onlar için kutsal olması açısından yeterli. Yani onlar incili zaten insan yazması olarak kabul ediyor.

Tevrat ise dinler açısından İslama en benzer din yahudiliğin kitabı. Filistinden dolayı yahudiler ile düşman olunsa da İslama en yakın din yahudilik ve en yakın kitap tevrattır.

İsrail meselesi olmadan yahudilerle müslümanlar çok uzun seneler kardeş toplumlar gibi yaşamışlar.