A
Çevrimdışı
Fâran Dağları
1944 senesinde Londrada basılan Tevratın Arapça tercümesinden bir âyet: Allah insanlığa Sinada teveccüh etti. Sâîrde tecelli buyurdu. Farân dağlarında zuhur edip kemaliyle ortaya çıktı.(Sifr. Tesniye, Bab: 33, âyet: 2).
Yani Allah'ın (cc) rahmeti ve insanlığa olan merhameti, ihsanı, Hz. Musanın (as) Cenâb-ı Hakkla mükalemede bulunduğu Sînâda zahir olmuştur. Bu rahmet, o devrede Hz. Musaya verilen nübüvvettir. Sâir, Filistindir. Orada Cenâb-ı Hakkın rahmeti vahiy yoluyla gelip Hz. İsayı ve çevresindekileri bürümüştür. Aynı zamanda Hz. Mesih Rabbin tecellilerine mazhar büyük bir peygamberdir. Çokları tecelli ile zuhuru birbirine iltibas ettiklerinden bu meselede de karışıklığa düşmüşlerdir. Evet, Onda tecelli eden nefha-i ilâhidir. Fâran dağlarında ise, Cenâb-ı Hakk, sırr-ı ehadiyet ve makam-ı ferdiyetle zuhur etmiştir. Fâran Mekkedir. Çünkü Tevratın başka bir yerinde, Hz. İbrahimin oğlu İsmaili Fâranda bıraktığı anlatılmaktadır. Öyleyse, Tevratta geçen Fârandan maksat Mekkedir. Sırasıyla bu âyette üç nebîden bahsediliyor. Bunlardan birincisi Hz. Musa, ikincisi Hz. İsa (as), üçüncüsü ise son peygamber, İki Cihan Serveri Hz. Muhammed Mustafa (sav)dır. Tevrattaki âyetin devamında şu ifâdeler var: Onun yanında binlerce tertemiz, pırlanta misâl ashâbı olacaktır. Ve sağ elinde ateşten iki ağızlı balta bulunacaktır.Bu ibareden, Onun cihada memur olacağı anlaşılmaktadır.
Malumdur ki Allah Resûlü, vahyin bidayetinde Hira dağında bir mağaraya çekilir ve orada kendini tefekkür ve ibadete verirdi. İlk vahiy bu dağda gelmişti30. Fâran eğer Mekke değilse başka neresi olabilir ki, oradan İslâm dini gibi bir din zuhur edip şarka-garba yayılmış olsun. Dünyada böyle bir yer mevcut olmadığına göre, Tevratta geçen Fâran, Mekkeye işarettir. Ayrıca yukarıda da belirttiğimiz gibi, Tekvinin 21. âyetinde geçen ve Hz. İsmailin yerleştiği yeri anlatan Fâranda yerleşti,ifadesi, dediğimizi ispatlayan en büyük ve en açık bir delildir. Aksini iddiaya da kimsenin gücü yetmeyecektir. Bu mevzuda yapılan itirazlar ilmîlikten uzak, indî mülâhazalardır. Hele âyetin sonundaki ashâb ve cihada memur olmaya işaret eden kısımlar hiçbir tereddüt ve şüpheye meydan vermeyecek şekilde, O Zâtın Hz. Muhammed Aleyhisselâm olduğunu göstermektedir
1944 senesinde Londrada basılan Tevratın Arapça tercümesinden bir âyet: Allah insanlığa Sinada teveccüh etti. Sâîrde tecelli buyurdu. Farân dağlarında zuhur edip kemaliyle ortaya çıktı.(Sifr. Tesniye, Bab: 33, âyet: 2).
Yani Allah'ın (cc) rahmeti ve insanlığa olan merhameti, ihsanı, Hz. Musanın (as) Cenâb-ı Hakkla mükalemede bulunduğu Sînâda zahir olmuştur. Bu rahmet, o devrede Hz. Musaya verilen nübüvvettir. Sâir, Filistindir. Orada Cenâb-ı Hakkın rahmeti vahiy yoluyla gelip Hz. İsayı ve çevresindekileri bürümüştür. Aynı zamanda Hz. Mesih Rabbin tecellilerine mazhar büyük bir peygamberdir. Çokları tecelli ile zuhuru birbirine iltibas ettiklerinden bu meselede de karışıklığa düşmüşlerdir. Evet, Onda tecelli eden nefha-i ilâhidir. Fâran dağlarında ise, Cenâb-ı Hakk, sırr-ı ehadiyet ve makam-ı ferdiyetle zuhur etmiştir. Fâran Mekkedir. Çünkü Tevratın başka bir yerinde, Hz. İbrahimin oğlu İsmaili Fâranda bıraktığı anlatılmaktadır. Öyleyse, Tevratta geçen Fârandan maksat Mekkedir. Sırasıyla bu âyette üç nebîden bahsediliyor. Bunlardan birincisi Hz. Musa, ikincisi Hz. İsa (as), üçüncüsü ise son peygamber, İki Cihan Serveri Hz. Muhammed Mustafa (sav)dır. Tevrattaki âyetin devamında şu ifâdeler var: Onun yanında binlerce tertemiz, pırlanta misâl ashâbı olacaktır. Ve sağ elinde ateşten iki ağızlı balta bulunacaktır.Bu ibareden, Onun cihada memur olacağı anlaşılmaktadır.
Malumdur ki Allah Resûlü, vahyin bidayetinde Hira dağında bir mağaraya çekilir ve orada kendini tefekkür ve ibadete verirdi. İlk vahiy bu dağda gelmişti30. Fâran eğer Mekke değilse başka neresi olabilir ki, oradan İslâm dini gibi bir din zuhur edip şarka-garba yayılmış olsun. Dünyada böyle bir yer mevcut olmadığına göre, Tevratta geçen Fâran, Mekkeye işarettir. Ayrıca yukarıda da belirttiğimiz gibi, Tekvinin 21. âyetinde geçen ve Hz. İsmailin yerleştiği yeri anlatan Fâranda yerleşti,ifadesi, dediğimizi ispatlayan en büyük ve en açık bir delildir. Aksini iddiaya da kimsenin gücü yetmeyecektir. Bu mevzuda yapılan itirazlar ilmîlikten uzak, indî mülâhazalardır. Hele âyetin sonundaki ashâb ve cihada memur olmaya işaret eden kısımlar hiçbir tereddüt ve şüpheye meydan vermeyecek şekilde, O Zâtın Hz. Muhammed Aleyhisselâm olduğunu göstermektedir
