Amelin sonu bu, başı da niyet (Allah için) olursa... İşte öyle bir amel, kabul olunacağı umud edilen bir amel olur.[Amellerinizin kabulünü isteyin]
وَاِذْ يَرْفَعُ اِبْرٰه۪يمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَاِسْمٰع۪يلُۜ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّاۜ اِنَّكَ اَنْتَ السَّم۪يعُ الْعَل۪يمُ.
Hani, İbrahim ile İsmail, Kâbe'nin temellerini yükseltirken, “Rabbimiz, bunu bizden kabul et, şüphesiz ki sen işitensin ve bilensin (diyorlardı)". {Bakara Sûresi 127.Ayet}
Şeyh 'Abdulazîz bin Bâz rahimehullah tefsir dersinde bu ayete vardığında 5 dakika boyunca ağladı ve şöyle dedi;
Özel bir emir, özel kulları için, yapılan amel özel ve özel bir yerde ve ona rağmen Allah'tan amellerinin kabulünü istiyorlardı!"
Rabbim bilinç üzere (niyeti taze tutarak) hayatı yaşamamızı nasip eylesin, karmaşalı bir hayat içinde bu belki hiç olmadığı kadar zor ama hedef bu olursa bu yolda illaki ilerlenilir inşaAllah. Rabbim cümleten kolaylıklar versin.