Abdullah Yolcu, Ebu Katade'yi "cahil Tekfirci"likle Suçladı !

Kafire falan gerek yok, içimizdeki fitneler yeter bize(!)

IsLaM4eVeR' Alıntı:

Sahsen hocam dedigim birinden böyle bir video görmek beni son derece utandirdi.

cok uzun cevap yaziyorumdaki geri sildim. kelimeler bogazima dügümlendi...

Genişletmek için tıkla ...

Abi Hocam diyorsun, sana sorucam bir : Sen onun sohbetlerine şahsen gidiyor musun?

Alimlerin Şeyh Ebu Katade hakkındaki sözleri ve Şeyh Abdullah Yolcu’ya mühim sorular

Şeyh Abdullah Yolcu’ya Mühim Sorular

Bismillâhirrahmânirrahîm

El hamdu lillâhi Rabbil âlemin. Vessalâtü vesselâmu alâ Rasûlinâ Muhammedin ve alâ âlihî vesahbihî ecmaîn. Emmâ ba’d.

Şeyh Abdullah Yolcu hocanın Şeyh Ebû Katâde el-Filistînî’nin Türkiye ile ilgili sorulara verdiği cevapları değerlendirmiş olduğu konuşmasını çoğumuz izledik ve Şeyh hakkında kullanmış olduğu üsluba ve Şeyhi cehalet ve tekfircilik ile itham etmesine oldukça üzüldük. Bu üzüntümüz bizleri Abdullah Yolcu hocaya bazı mühim soruları sormaya itmiştir. Ancak bunları sormadan önce birkaç meseleye değinmek istiyoruz;

Şeyh Ebû Katâde el-Filistînî âlim midir?

Allâme Şeyh Ali el-Hudayr’a bu soru sorulmuştur. Şeyhin müntedâ es-Selefiyyûn ile mülâkâtında kendisine yöneltilen soru ve cevabı şöyle olmuştur;

Soru: “Ebû Basîr lakaplı Şeyh Abdu-l Mun’im Mustafa Halîme, Ebû Muhammed el-Makdîsî lakaplı Şeyh İsam Muhammed el-Bergâvî ve Ebû Katâde el-Filistînî lakaplı Şeyh Ömer İbn-i Mahmûd hakkındaki görüşleriniz nelerdir?”

Cevap: “Onlar Ehl-i Sünnet, tevhid ve akîde âlimlerinden ve cihâd, te’lîf ve ta’lîm ehlindendirler. Onlar hakkında hayr’dan başka birşey bilmiyoruz. Onların birçok kitabını okudum. Tekfir meselelerinde onlar aleyhine uydurulmuş yalanlar katışıksız iftirâdır ve mürcielerin işidir. Onlar tekfir ve iman babında Ehl-i Sünnettirler. Şeyhimiz Allâme Hamûd İbn-i Uklâ eş-Şuaybî rahimehullâh Onları hayırla senâ eder, medheder ve savunurdu. Şeyhimiz Hamûd’a rahimehullah Mağrip’te telefon aracılığı ile vermiş olduğu bir sempozyumda onlar sorulmuş ve onları övmüş, kitaplarının okunmasına ve kendilerinden ilim öğrenilmesine teşvik etmiştir. Ve bu, rahimehullah’ın vefatından takrîben iki ay önce olmuştur. Ben kendisini defalarca ve farklı meclislerde onları överken, onlar için duâ ederken ve onları savunurken dinledim. Onların bazısı ile telefonda görüşmüş ve kendisine bazı kitap ve risaleleri okunmuştur. Ve bu şekilde ben yanımızdaki Ehli Sünnet alimlerinden birçoğunu onları övüp hayır ile anarken ve onlar hakkında atılan yalan ve ithamlara karşı onları müdâfâ ederken işittim. Onlar için ismet iddiâ etmiyoruz. Adem oğullarının her biri hata eder. Allah teâlâ buyurmuştur ki: “Adâletli olun, o takvâya daha yakındır.” Onlar hakkında ircâ ehline, sultan ehline (saray alimleri), yenilgiyi kabul etmişlere ve çağdaşlara aldırış edilmez. Bunlar onlar gibileri övmezler ve sevmezler. Allah katında tüm husûmetliler toplanacak ve zulmedenler nasıl bir inkılap ile devrileceklerini bilecekler.”

Şimdi bu iki Âlimi, Şeyh Hamûd İbn-i Uklâ eş-Şuaybî rahimehullâh ve Şeyh Ali el-Hudayr (Allah esâretten kurtarsın) tanıyalım;

— Allâme Şeyh Hamûd İbn-i Uklâ eş-Şuaybî rahimehullâh:
Hicrî 1346 senesinde doğmuş ve 1422 senesinde vefât etmiştir. Suudî Arabistan’ın Kasîm bölgesinde dünyaya gelmiş ve henüz küçük yaşlardayken isabet eden bir hastalık nedeniyle görme engelli olmuştur. Babası ziraat ile uğraşır ve kendisinin ilim talebesi olması için çaba sarf ederdi. Henüz onüç yaşındayken kur’anı ezberlemiş, ilim tedrisatına başlamış ve yirmi yaşında Riyad’a intikal etmiştir. Burada Şeyh Abdullatif İbn-i İbrahim Âl-iş Şeyh’den, sonra Suud müftüsü Şeyh Muhammed İbn-i İbrahim’den ve Şeyh Muhammed el-Emîn eş-Şenkîtî’den dersler almıştır. İlim talebinde senelerini geçirmiş ve yüksek rütbelere erişmiştir.

Şeyhin Talebeleri:
Şeyh hem üniversitede hemde üniversite dışında kırk sene boyunca dersler vermiş ve elinden birçok alimler ve davetçiler yetişmiştir. Bunlardan bazıları; Şeyh Ali İbn-i Hudayr el-Hudayr, Şeyh Abdullah el-Ğuneymân, Şeyh Selmân İbn-i Fehd el-Avde, Şeyh Abdulaziz İbn-i Sâlih el-Cûî, Hey’et-i Kibâr-il Ulemâ’dan (büyük alimler heyeti) Genel Müftü Abdulaziz Âl-iş Şeyh, Şeyh Sâlih el-Fevzân,Allâme Şeyh Muhammed İbn-i Useymîn ve Şeyh el-Lüheydân.

Aynı şekilde Suud devletinde bakanlık ve kadılık yapmış birçok ismi de yetiştirmiştir. Bunlardan bazıları; Adalet bakanı Abdullah İbn-i Muhammed İbn-i İbrahim, eş-Şu’ûn-ul islâmiyye bakanı Abdullah İbn-i türkî, Kasîm bölgesi mahkemeleri başkanı Şeyh Abdurrahman İbn-i Abdullah el-Aclên, Temyiz Kadısı Abdurrahman İbn-i Sâlih el-Cibr, Temyiz Kadısı Abdurrahman İbn-i Süleymân el-Câr, Temyiz Kadısı Abdurrahman İbn-i Abdulaziz el-Kiliyye, Temyiz Kadısı Abdurrahman İbn-i Ğayt, Riyad Mahkemeleri Başkanı Süleymân İbn-i Mehnâ, Adalet Bakanlığı yardımcısı Hamd İbn-i Füryân, İçişleri Bakanlığı Yardımcısı İbrâhim İbn-i Davud, Emri bil maruf ve nehyi anil münker heyetleri genel başkanı Abdulaziz İbn-i Abdurrahman es-Saîd, Hey’et-it Tahkik vel İddiâ genel başkanı Muhammed İbn-i Mühevvis.

Şeyhin müşrifliğini yaptığı mastır ve doktora tezi sahiplerinden bazıları; el-Bekîriyye Mahkemesi Başkanı Dr. Abdullah ed-Dahîl, Dr. Muhammed İbn-i Abdullah es-Sekâkir, Dr. Abdullah İbn-i Sâlih el-Müşeykih, Dr. Abdullah İbn-i Süleymân el-Câsir, Dr. Sâlih İbn-i Abdurrahman el-Muhaymîd, Dr. Muhammed İbn-i Lâhim, Dr. Abdulaziz İbn-i Sâlih el-Cûî, Dr. Nâsır es-Seavî, Dr. Halîfe el-Halîfe, Dr. İbrahim İbn-i Muhammed ed-Dûsrî, Dr. Yusuf el-Kâdı vs.

Aynı şekilde ilmî tedrîsat içerisinde terfî etmek için kendisine kitap ve risaleleri arzedilen şeyhlerden bazıları şunlardır; Şeyh Muhammed İbn-i Useymîn (Akidede yazmış olduğu bazı risaleleri Şeyhe arzedilmiştir) , Şeyh Abdulkâdir Şîbet-ul Hamd, Ebû Bekir el-Cezâirî, Muhammed Emân el-Câmî, Rabî İbn-i Hâdî el-Medhalî.
Şeyh cesareti, basireti, ihlası, takvası, ibadeti, İslam ümmetinin dertleriyle dertlenmesi ve mucahidlerin haberlerini yakından takip etmesiyle bilinmektedir. Allah azze ve celle kendisine rahmet eylesin ve firdevs cennetine yerleştirsin.

— Allâme Şeyh Ali el-Hudayr (Allah esâretten kurtarsın):
Şeyhin tam adı Ali İbn-i Hudayr Fehd el-Hudayr’dır. Hicrî 1374 senesinde Riyad’da doğmuştur. Hicrî 1403 senesinde Kasîm bölgesindeki İmam Üniversitesi Usûl-id Din fakultesinden mezun olmuştur. Daha sonra 1406 – 1408 yılları arasında Mekke-i Mükerreme mahkemesinde Âdil Kâtip olarak tayin edilmiştir. Bir müddet sonra Mekke-i Mükerremede Kadılık görevine aday gösterilmiş fakat kendisi bunu kabul etmemiştir. Adalet bakanlığının ısrarından sonra müderris olarak çalışmak için hizmetinin eğitim bakanlığına nakledilmesini talep etmiştir. Birtakım mescit ve eğitim kurumlarında görev almıştır. Allâme Şeyh Abdulaziz İbn-i Bâz tarafından kendisine fetvâ, fıkhî ve ilmî sorulara cevap verme icâzeti verilmiştir.

Hocaları;
Allâme Şeyh Hamûd İbn-i Uklâ eş-Şuaybî, Şeyh Muhammed İbn-i Sâlih el-Mensûr, Şeyh Muhammed İbn-i Sâlih el-Useymîn, Şeyh Abdullah İbn-i Muhammed İbn-i Abdullah Âl-i Hüseyn, vs.

Allâme İmam Şeyh Hamûd İbn-i Uklâ eş-Şuaybî’nin önde gelen talebelerinden ve Allâme Şeyh İbn-i Bâz tarafından kendisine verilen fetva icâzeti ile ilmî müstevâ bakımından müftü mertebesinde olan Şeyh Ali el-Hudayr’ın güncel meseleler ile alakalı verdiği fetvalardan birisi;

“Parlamentolara girenlerin (milletvekilleri) hükmüne gelince, bu meselede tafsilat vardır:

1- Oraya girer ve şeriata muhalif kanun çıkarır veya şeriata muhalif olan kanuna muvafık olup rıza gösterir, onun için oy kullanır ise bu kişi müşrik ve kafirdir. Cehalet, tevil ve maslahat gibi şeylerle mazur olmaz. Allah teâlâ buyurdu ki “Yoksa onların, Allah’ın dinde izin vermediği şeyi kendilerine meşru kılacak ortakları mı vardır?”, “Hüküm ancak Allah’ındır.”, “Hükmünde kimseyi ortak kılmaz.”

2- Oraya girer ve anayasada şeriata muhalif olan kanunları bilerek, küfür anayasasına ihtiram göstereceğine (saygı duyacağına) yemin ederse buda küfür ve riddettir. İster ciddî olsun ister başka türlü, ister maslahat gözeterek yapsın ister başka birşey, bu küfür fiilini kasten, bilerek ve ihtiyarı ile yapmıştır. Bu kimsenin örneği Lat ve Uzza’ya ihtiram göstereceğine veya Rasûlullah aleyhisselâm zamanında Kureyş’in kanunlarına ihtiram göstereceğine yemin eden kimse gibidir.

3- Anayasaya ihtiram göstereceğine yemin etmez, kanun çıkarmaz ve şeriate muhalif kanun koyma işine de ortak olmaz, bilakis bunları reddeder ve zıddına oy kullanırsa bu kimse hatâlı, sapık ve tağyîr, ıslah ve islam devleti ikamesi konusunda Rasûlullah’ın aleyhisselam yoluna muhalefet etmiş bir kimsedir. Böyle bir kimse sapıklık ve şirke giden bu yolu davet, tağyîr ve islah için tutması ile kafir olmaz. Allah teâlâ buyurdu ki “Artık haktan (ayrıldıktan) sonra sapıklıktan başka ne vardır?” “

Bu değerli bilgileri sunduktan sonra, Şeyh Abdullah Yolcu hocaya şu mühim soruları sormak istiyoruz;

1. Sizin ve bizim hocalarımız olan Allâme Şeyh İbn-i Useymîn ve emsâli olan, yukarıda isimleri geçmiş diğer alimlerin hocası olan Allâme İmam Hamûd İbn-i Uklâ eş-Şuaybî rahimehullâh ve önde gelen talebelerinden Şeyh Ali el-Hudayr’ın (Allah esaretten kurtarsın) Şeyh Ebû Katâde el-Filistînî ve diğerlerini tezkiye edip Ehli Sünnet alimlerinden olduklarına şehadet etmelerinden sonra sizin tezkiye ve şehadetinize ihtiyacımız var mıdır?

2. Şeyh Ebû Katâde el-Filistînî’nin Erdoğan hakkındaki açıklamasını cehaletle ve delilsiz konuşmakla itham ettiniz. Oysaki Şeyh Ebû Katâde yaptığı açıklamasında Erdoğan’ın ağzından çıkan sarîh cümlelerin mantûkunu ele almış ve bunların şer’î hükmünü beyân etmiştir. Öyle ise biz size soruyoruz; Erdoğan’ın tanımını yaptığı, devlette hakim olması ve tüm dinlere eşit mesafede olması gereken laikliğin şer’î hükmü nedir? Bu soruya vereceğiniz cevap konunun seyrini etkileyecektir! Biz sizden duygusal, hamâsî ve fanatik bir konuşma yapmanızı istemiyoruz! Sorduğumuz sorunun şer’î cevabını istiyoruz. Eğer bu laikliğin şer’an küfür olmadığı cevabını verecekseniz bizim sizinle konuşacak bir meselemiz kalmamıştır.

Yok şayet küfür olduğunu söyleyecek iseniz; söyleyin bize bu konuda Şeyh Ebû Katâde’nin Ehl-i Sünnete muhalefeti ve cehaleti nerededir? Eğer bu laiklik küfür ise ve Erdoğan bunu her yerde dile getirip savunuyor ve tavsiye ediyor ise bu iman mıdır yoksa küfür mü? Bu inancın hakikati imandan mıdır yoksa küfürden mi? Bu amel açık bir küfür ise, bu amelin sahibine bu hükmü indirmek ictihâdî bir mesele olup, alimlerin bunda ihtilaf etmesi gâyet doğal değil midir? Ennihâyetinde Şeyh Ebû Katâde el-Filistînî bu hükmü Erdoğan’a indirmekte ictihat etmiş, isabet etmiş ise iki ecir, hata etmişse bir ecir almıştır.

3. Konuşmanızda; bir insana karşı olan yaygın sevgi ve kabulün, Allah’ın o kimseyi sevmesinin işareti olduğundan bahsetmişsiniz. Evet bu doğrudur. Şeyh Ebû Katâde el-Filistînî’nin yeryüzünün birçok yerindeki müslümanlar ve kahir ekseriyetiyle mucahidler tarafından sevilmiş olması ve kabul görmüş olması Allah azze ve cellenin bu kulunu sevdiğinin işaretlerindendir. Öyle ki yeryüzünün birçok bölgesinde müslümanlar onun ağzından çıkacak kelimeleri ve hatta harfleri “emret komutanım” edâsıyla takib etmektedirler. Bu şeyhin muvahhidler ve kahir ekseriyeti ile mucahidler üzerindeki inkar edilemez kabulü ve tesirinin yanında sizin kabul ve tesiriniz ne kadardır? Bu sorunun cevabı aynı zamanda Şeyh Ebû katâde ummet için ne yapmış ve siz ne yapmışsınız bunu da ortaya çıkarmaktadır!!

Sonuç;
Bu risâlemizdeki maksadımız bazı hakikatlere işâret etmek, zulme sessiz kalmamak, hak ve ehlinin tarafında olduğumuzu beyan etmek içindir. Risâlemizin tartışmayı sonlandırmayacağını da bilmekteyiz. Ancak biz görevimizi yaparız, netîceyi ise Allah belirler. Duâlarımızın sonu yüce Allâh’a hamdetmektir. Esselâmu aleykum verahmetullâhi veberakêtuh.

Allah’a muhtaç kardeşiniz İbrahim 31.07.2016

Yazar: Şeyh İbrahim El – Eserî

http://kureselanaliz.com/2016/08/al...zleri-ve-seyh-abdullah-yolcuya-muhim-sorular/

Said b. Müseyyeb şöyle buyurmuştur: 'Bir âlim kişiyi, sık sık sultanların ve emirlerin yanına girip çıkarken gördüğün zaman, hemen o âlimin hırsız olduğunu idrâk et'.

Hz. Ömer 'Âlim kişinin dünyayı sevdiğini görürsen, kendisinden istifade ettiğin dinî meselelerde onu itham et ve ihtiyatlı davran. Zira kişi neyi severse, sevdiği o şeye dalar' dedi.

Sorulu' Alıntı:

Abi Hocam diyorsun, sana sorucam bir : Sen onun sohbetlerine şahsen gidiyor musun?

Genişletmek için tıkla ...

ahi hoca-m demek icin sohbetine gitmek sart degil ancak kendisini ziyaretlerimde sohbetlerine katilmisligim vardir.

IsLaM4eVeR' Alıntı:

ahi hoca-m demek icin sohbetine gitmek sart degil ancak kendisini ziyaretlerimde sohbetlerine katilmisligim vardir.

Genişletmek için tıkla ...

Abdullah Yolcu'ya Hocam dediğiniz için şaşırdım. Evet ilmi var, ama malesef o Ehli Sünnet'in hakiki alimlerine çoğunluğuna cahillik ile itham etti.

Kendisi gibi düşünmeyenler, hemen onları cehalet ile suçladı. O zamanlar biz Abdullah Yolcu'ya sert ithamda bulunamadık. Abdullah Yolcu "Erdoğan'a oy vermek vaciptir" diyerken benim için öldü ve Ahmed el Hazimi (Allah onun gibi büyük İmamları kurtarsin) resmen cehalet ile suçlarken, bu adamın yanlış yol üzeri olduğundan hiç şaşırmadim.

Ebu Hanzala hakkında siz hepiniz teker teker ne derseniz deyin, evet hataları var, ama en azından bu Abdullah Yolcu gibi "Ayıya Dayı" mantığı ile hareket etmiyor. Aynısını Furkan Vakfı hakkında'da diyebiliriz.


Evet ben Mürcileri ve Hariciler kendimi Abdullah Yolcu gibi insanlardan daha yakın hissediyorum. Çünkü Mürciler ve Hariciler büyük hatası varsada, Abdullah Yolcunun itikadı daha temiz, daha ihlaslı.


Ben yazamıyorum artık, bu hepsi çok kötü, ama ben böylesi insanların bizim gibi düşünen insanları öldürmek istediklerini düşünüyorum. Abdullah Yolcu'ya göre bizim gibi Hariciler (Yani İslam-tr.com katılan üyelerin genel akidesi) hepsi katlı vaciptir.
İnanmayan bir 38 alım hakkındaki videoya baksın ondan sonra bu alimler kimdir kim değildir, harici değil mi...
Ben niye beni ölümümü isteyen kişiyi destekleyim? Ne için?

Hz. Ali bile Haricileri öldürmedi ilk önce... Ama Suud Tagutu kayıtsız şartsız öldürdü ve Abdullah Yolcu bu fiili destekledi. Ehli Sünnet akidesi sahip olan insanların hepsi öldürüldü.

Harici olsaydilar bile, Hz. Abbas gibi huccet ikamet ettikten sonra öldürün. Ama hayır...

bu memlekette neredeyse bütün cemaatler islama ihanet içindeler.

Sorulu' Alıntı:

Abdullah Yolcu'ya Hocam dediğiniz için şaşırdım. Evet ilmi var, ama malesef o Ehli Sünnet'in hakiki alimlerine çoğunluğuna cahillik ile itham etti.

Kendisi gibi düşünmeyenler, hemen onları cehalet ile suçladı. O zamanlar biz Abdullah Yolcu'ya sert ithamda bulunamadık. Abdullah Yolcu "Erdoğan'a oy vermek vaciptir" diyerken benim için öldü ve Ahmed el Hazimi (Allah onun gibi büyük İmamları kurtarsin) resmen cehalet ile suçlarken, bu adamın yanlış yol üzeri olduğundan hiç şaşırmadim.

Ebu Hanzala hakkında siz hepiniz teker teker ne derseniz deyin, evet hataları var, ama en azından bu Abdullah Yolcu gibi "Ayıya Dayı" mantığı ile hareket etmiyor. Aynısını Furkan Vakfı hakkında'da diyebiliriz.


Evet ben Mürcileri ve Hariciler kendimi Abdullah Yolcu gibi insanlardan daha yakın hissediyorum. Çünkü Mürciler ve Hariciler büyük hatası varsada, Abdullah Yolcunun itikadı daha temiz, daha ihlaslı.


Ben yazamıyorum artık, bu hepsi çok kötü, ama ben böylesi insanların bizim gibi düşünen insanları öldürmek istediklerini düşünüyorum. Abdullah Yolcu'ya göre bizim gibi Hariciler (Yani İslam-tr.com katılan üyelerin genel akidesi) hepsi katlı vaciptir.
İnanmayan bir 38 alım hakkındaki videoya baksın ondan sonra bu alimler kimdir kim değildir, harici değil mi...
Ben niye beni ölümümü isteyen kişiyi destekleyim? Ne için?

Hz. Ali bile Haricileri öldürmedi ilk önce... Ama Suud Tagutu kayıtsız şartsız öldürdü ve Abdullah Yolcu bu fiili destekledi. Ehli Sünnet akidesi sahip olan insanların hepsi öldürüldü.

Harici olsaydilar bile, Hz. Abbas gibi huccet ikamet ettikten sonra öldürün. Ama hayır...

Genişletmek için tıkla ...

Kardesim toptanci mantikla ve benmerkezci bir yaklasimla yazmissin, kendi görüsüne birsey diyemem ama kendi görüsün icinde bir cok yalan bulunmakta, simdi tutup bunu da tek tek ele alip zaman kaybetmek istemiyorum.

Sadece sunu demekle yetinecegim, öncelikle Abdullah Yolcunun oy verme konusundaki sacmalamasinin yaninda bir cok hayri yaninda bulunduran birisidir, buna bizzat canli olarak defalarca sahid oldum eger ki o sizin dediginiz gibi olsaydi bugün ahrar ve nusretin alayida müsrik olurdu daha fazla icerige girmeme gerek yok. Abdullah Yolcunun bugün cihadi kesimler arasinda mali ve cani ile en önde gidenlerden biridir. islam tr üyelerne atfettigin konuya gelince hayir tam aksine kendisi sitemizi cok sevmekte zaman zaman giyabinda sitemize sevgi mesajlarini defalarca göndermis, sitemizin zor zamanlarinda her zaman bize dualari ile destek cikmistir.

Bugün Abdullah Yolcu, kimse oy vermiyor diye ona harici dememistir ve harici diyecek en ufak söz atfetmemistir buna hem kendim hem de sitemizin icinde aktif olup direk gidip hocayla görüsenler bile bunu ikrar etmistir halböyle iken ona iftira atman dogru degildir.

Hanzalaya gelince gerek hanzalanin acikdan söylemleri gereksede onun talebelerinden sanalda ve reelde bizzat kendimiz olaylara sahid oldugumuzdan onlarin yapmis oldugu hatalar güngibi aciktir. Ve biz hic bir zaman taraftarlik yapmadik seneler önce Abdullah Yolcu oy mevzusunda hata ederken bizzat bunu sitede ve reelde dillendirmekten ve kinamakdan cekinmedik ve yine hanzala gibiler müslümanlarin kanina girerken bunu hem reelde hem de sitemizde dillendirmekten cekinmedik.

Meseleyi iyi analiz etmen icin kücük bir örnek vereyim, siz Abdullah Yolcuyla zit düsünsenizde bir müslüman olarak ona adim atarsaniz o da size 2 adim atar ve ondan karsiliksiz yardim talep ederseniz sirf müslümansiniz diye size yardim eder, ancak diger demis oldunuz kesim cogu kez insanlarin basina geldiki birakin yardim istemeyi yardim verecek durumda dahi olsaniz bir sekilde sizin akidenizde bir kulp vurup sizi dislarlar.

Meseleyi kisisellestirmemeni umuyorum zira özel durumlardan cikip genele haricilere sempati duyanlari ve hariciligi sirin gösterenleri forumda tutmuyoruz.

Kimse cikip admin yetkisini kullaniyor demesin zira sitemizde Abdullah Yolcunun ifsad ettigi konulari bizzat ilk acanlardan ve israrla bunu gündemde tutanlarin basinda gelen biriyim. Kimseyi sitemizde kollamiyoruz, biz sahislara degil sahislarin kuran ve sünnete uyan görüslerine tabii oluruz.

Abdullah Yolcu'nun Şeyh Ebu Katade'yi Pervasızca Eleştirmesi Hakkında





SORU: Esselamun Aleykum ve Rahmetullah Değerli Hocam, Şeyh Ebu Katade’nin(Allah onu korusun) malumunuz geçtiğimiz günlerde iki saati bulan "Türkiye'deki Darbe Girişimi ve R.T. Erdoğan" ile alakalı bir açıklaması olmuştu... Bkz. Link: Bu açıklamadan birkaç gün sonra Abdullah Yolcu'ya Şeyh Ebu Kataden'nin bu açıklamasını nasıl değerlendiriyorsunuz diye sorulunca, Abdullah Yolcu'da ağır ithamlarla Şeyh Ebu Katade hakkında ilmini ve şahsını karalayarak bir çok hakarette bulundu... Bkz. Link: Sorum şudur: Abdullah Yolcu’nun bu ithamları doğrumudur? Konuştuklarını ilmi çerçevede değerlendirilebilir miyiz? Şeyh Ebu Katade’nin ilmi seviyesi nedir? Abdullah Yolcu'nun ilmi seviyesi nedir? Abdullah Yolcu’nun bu hakaretvari uslûbunu nasıl değerlendiriyorsunuz?


CEVAP:

Ve aleykumusselam ve rahmetullah. Hamd Allah’a mahsustur.

Muhterem kardeşim, bana gönderdiğin linkte mezkûr şahsın sözlerini izledim ve söylediklerine hiç şaşırmadım. Bu adamın nasıl bir yol üzere olduğunu ve kime hizmet ettiğini daha evvel bir cevapta yazmıştım. O zaman henüz bu kadar açık sözlü değildi. Ama bu 28.07.2016 tarihli görüntü kaydında açık bir şekilde gerçek yüzünü göstermiş. Karışıklık haletlerinde aslen birbirinden çok farklı olanlar zahirde birbirine benzetilebilir. Ancak karışıklık kalktıkça ve durum netleştikçe herkesin hakikati de netleşir ve hakikati herkes için görünür olur.

Bazı dalalet önderleri vardır, ağızları gerçekten laf yapar. Hitap güçleri karşısında insanlar büyülenir. Zira Rasulullah(sallallahu aleyhi ve alihi vesellem)’in buyurduğu gibi“Muhakkak ki sözün sihir olanı vardır.” Lakin bu adamın belagatiyle insanları büyülemediği açıktır. İlmiyle insanları ikna ediyor desen… Heyhat! Bu adamın ağzından çıkan cehalet avamı dahi güldürür. Bunun gibilerinin Şeyh Abdullah Azzam (rahimehullah)’ın dediği gibi sakalları saman olsa da mücahidlerin atlarına yem olsa. Bu durumda en azından bir faydaları olurdu.

Muhterem kardeşim, bu kadar iftirayı ve boş sözü bir araya getirmeyi ancak çok az insan becerir. Bu adamın hocamız Ebu Katade (hafizahullah)’a yönelttiği mesnetsiz ve cahilane ithamlara cevap vermek gerçekten vakti zayi etmekten başka bir şey değildir. Ama mademki soruldu, zimmetin üzerimden düşmesi için birkaç şey söylemek isterim.

Birincisi: İnsaf, azizdir. Ve insaf sahibi azizdir. Sözünde adil ve insaflı olmak düşman da olsa, kâfir de olsa Allah (celle ve ala)’ya karşı takvadandır. Allah (celle ve ala) şöyle buyurmuştur:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ

“Ey iman edenler! Allah için hakkı ayakta tutanlar ve adaletle şahitlik edenler olun. Bir topluluğa karşı olan kininiz sizi adaletsizliğe sürüklemesin. Adil olun! Çünkü o, takvaya daha yakın olandır. Allah’tan korkun! Şüphesiz Allah bütün yaptıklarınızdan haberdardır.” (el-Maide 8)

Adil ve insaflı kişi, düşmanı da olsa haklarını itiraf eder ve kendisinden istenilmeden bu haklara vefa gösterir. Eşyayı hakikaten olduğu gibi yargılar. Onu gerçekten olduğundan fazla çoğaltmaz ve olmadığından az da azaltmaz. İnsanın hasmı için aleyhine olanı aleyhine ispat ettiği gibi en azından lehine olanı da lehine ispat etmesi haklarını korumasıdır. İnsaf ve adalet budur. Ama yalan, iftira ve ölçüsüzlük hiçbir yönden adalet ve insaf değildir. Bilakis doğru yoldan sapmış dalalet ehlinin zulmü ve cehaletidir. İmam İbn-i Teymiyye(rahimehullah) şöyle demiştir: “İnsanlar hakkında konuşulan sözler ilim ve adalet ile olmalıdır. Bid’at ehlinin yaptığı gibi cehalet ve zulüm ile değil.”[1]

Bu konuda Abdullah Yolcu’nun şeyhimiz Ebu Katade’den -Rabbim onu korusun- çok öğreneceği vardır. Evet, Şeyh Ebu Katade Erdoğan’ı şeriatın kaideleri gereğince tekfir ediyor. Zira Erdoğan’ın izhar ettiği gerçeği küfürdür. Şeriat gerçeklere hükmeder, hayallere değil. Ama bunun için küfrüyle beraber Erdoğan gerçeğinde yatan hayrı da ihmal etmiyor. İslam’ın emrettiği adalet ve insaf bunu ilzam ediyor. Erdoğan’ı değerlendirdiği ve Yolcu’nun seviyesiz iftiralarına ve ithamlarına sebep olan 25 Temmuz 2016’da Youtube’da yayımlanan görüntü kaydında[2] şeyhimiz Ebu Katade(hafızahullah) Erdoğan için şöyle diyor: “Söz iki taraf hakkında olacağı zaman, o zaman söz maslahat ile alakalıdır. Yani iki taraftan hangisi bizim için daha iyidir. İki taraftan hangisi bu zaman aralığında maslahatlarımızı daha çok sağlıyor? Şu zayıflık hâlimizde bizi kim daha çok koruyor? Bu manada Erdoğan’ın bekası hayırdır. Bu ittifak edilmiş bir husustur.”[3]

Hiç şüphesiz doğru olan budur. Müslümanların genel maslahatı için şerri daha az olan bir kâfiri şerri daha büyük olan diğer bir kâfire karşı desteklemenin cevazı İslam fıkhında vardır. Bu desteğin şartları, mahiyeti ve sınırları için Rabbani ulemaya başvurulması gerekir. Bu mevzuyu başka yazılarda izah etmeye çalıştım. Konunun ayrıntıları için dileyen oraya müracaat edebilir.

Ama küfrü zahir olan bir şahsı iman ehlinden kılmak, Allah’ın onu sevdiğini ve arkasında durduğunu söylemek küfürdür. Bu, Allah (azze ve celle) ile alay etmek ve Rasulü Muhammed(sallallahu aleyhi ve alihi vesellem)’e indirdiği dini inkâr etmektir.

İkincisi: Şeyh Ebu Katade (hafızahullah) Erdoğan’a küfür hükmünü şer’an vacip olduğu için vermiştir. Yukarıda bahsettiğim iki saatlik konuşmasında bu görüşünü delillendirmiştir. Ama Abdullah Yolcu’nun anlayışına göre “İki saat konuşuyor… Bir delil doğru dürüst getirmiyor… Hep böyle kem küm dolaşıyor ordan burdan.”[4]

Durumun Abdullah Yolcu’nun uydurduğu gibi olmadığını göstermek için Şeyh Ebu Katade’nin hükmü bina ettiği dayanakları ilave yapmadan ve zorunlu olmadığı sürece izah etmeden ihtisar ederek aktarmakla yetineceğim inşaAllah.

Yukarıda bahsi geçen görüntü kaydının 37. ile 39. dakikalar arasında Şeyh Ebu Katade şöyle diyor: “Müslümanların şahıslara verdikleri hükümlerde yaptıkları hatalar izledikleri farklı menheclerden kaynaklanıyor. Mesela Saddam’ın, Yahudileri vurduğunda avamdan birisine ‘Niye Saddam’ı Salahattin olarak görüyorsun?’ diye sorsan ‘Çünkü Yahudilere füze attı. Ondan başka devlet liderleri bunu yapmadı. Bilakis ümmete (Filistin meselesinde) ihanet ettiler’ der. Onun ilmi ancak buna yetiyor. Yahudilere düşman olanı eşi benzeri olmayan bir Müslüman olarak kabul ediyor. Ve belki bir şeyhe ‘Falan yöneticiye neye göre Müslüman diyorsun, yani ona verdiğin İslam hükmünün dayanakları nedir? İslam ile hükmediyor mu? Müslümanlara velâsı var mı? Koyduğu hükümlerin, nizamnamelerin ve kanunların dayanakları İslami midir?’ diye sorsan sana ‘Ona nasıl kâfir dersin? O Kur’an bastırıp dağıtıyor.’ der. İşte böyle bazı kişilerin insanlara verdikleri hükümler sahih şer’î illetlere dayanmıyor.”

Abdullah Yolcu da böylelerden biri olsa gerek. Şeyh Ebu Katade’ye verdiği cevapta şöyle diyor: “Erdoğan bizim için mümindir. İmanlıdır. Ne mutlu bizim de onun gibi yüreğimiz olsa. Ben buradan hodri meydan diyorum. Erdoğan… Allah onu sevmiştir. Allah onun arkasındadır, savunuyor onu. Ben burdan iddia ediyorum. Ne dediğimi de biliyorum. 30 senedir bu ülkedeyim… Bir de ilimle uğraşan birileriyim. Yani böyle hissi davranmıyorum. Adamın tarihine bak. Allah Teâlâ onu her zaman zafere kavuşturmuştur. 13 senedir bin bir çeşit plan kurdular onun için. Tam tersine…zıddına…aleyhine çevriliyor…lehine çevriliyor daha güçlü çıkıyor. En sonunda bu darbede daha güçlü çıktı. Şu anda…52 ile geldi şu anda gitse en azından 65,70 ile gelir. Anlatabildim mi? Evvel Allah başkanlık sistemi de geliyor. Bakın! İnsanlar var… Kral vardır… Suud kralları. Bir yerde deprem olsa, sel olsa hurma götürürler, para götürürler. Kuran matbaaları kurdular her hacıya Kur’an veriyorlar. İslam âleminde Kur’an dağıtıyorlar. Öldüler, gittiler. Kendi halkı bile hatırlamıyor onları. Ama Erdoğan için yer üzerinde bütün Müslüman dua ediyor. Bu kimdendir? Allah’tandır. Allah istese bir taneyi sever insanlar. Allah istese. Yoksa sevgi böyle parayla satın alınmaz… Bakın darbe gününde… İslam âlemi tümü uyumamıştır. Dünyada bütün Müslümanlar uyumamıştır… Dua ediyorlar. Kim bunu? Sen kimsin? Kim seni tanır? Sen kimsin? Kim seni tanır? Senin ümmete ne faydan var? Evet! Allah ıslah etsin bunları”[5]

Ya Allah için “İki saat konuşuyor… Bir delil doğru dürüst getirmiyor… Hep böyle kem küm dolaşıyor ordan burdan”diyene bak sen! Bunlar mı Erdoğan’a verilecek hükümde hükmü ilzam eden etkili vasıflar? 13 senedir onu yönetimden düşürememiş olmaları veya onu öldürememiş olmaları, %52 oy oranı ile gelmiş olması, şimdi şayet seçime girse %65,70 oy alacağı. Allah için. Bu adam ne konuştuğunu biliyor mu? Ve darbe delili… Bütün dünya Müslümanları uyumamış ve Erdoğan için dua etmişler. Bu da onu mü’min hatta Allah dostu yapıyor. Allah ıslah etsin, aklını ve dinini düzeltsin. Muhaliflerin mevcut yöneticiye zarar verememeleri veya bir yöneticinin ekseriyetten destek alması ne zaman kendi başına hükme kat’i surette müessir olan İslam alameti olmuş? Abdullah Yolcu “kem küm ordan burdan dolaşmayıp” bize bunu ispat etsin.

40. ile 55. dakikalar arasında Şeyh Ebu Katade şöyle diyor:“Yakinen ve dinde zaruret ile malum olan ilmî kaidelerden biri de kişinin kâfir olması için mümkün olan tüm küfürleri işlemesi şartının bulunmamasıdır. Veya kişinin kâfir olması için avamın anlayışında küfrü için şart koştukları ‘Ben Müslüman değilim’ gibi sözler söylemesinin şart olmayışıdır. Bilakis kişi küfürlerden birini işlemesiyle kâfir olur, işlemesi mümkün olan tüm küfürleri işlemesi şart değildir. Bunun için ilim talebesi bir kişinin yakinen küfrüne sebep olacak olan bir şeyi işlemesi hâlinde sadece bazı dinî amelleri işlemesi gerekçesiyle tekfirinde durmaması lazımdır. Çünkü Allah’ın küfürlerine hükmettiği “Biz sadece eğlenip şakalaşıyorduk”diyenler cihaddaydı. Nebi (sallallahu aleyhi vesellem) ile cihad ettiler, namaz kıldılar ve zekât verdiler. Ama bu amelleri “Siz iman ettikten sonra gerçekten kâfir oldunuz”[6] kavline mani olmamıştır. Bir kişinin dinî ameller işlemesi ve bununla beraber şer’an sabit olan ve yakinen küfrüne sebep olan şeyler yapması durumunda işlediği dini ameller küfür hükmünü gidermez. Bu kaideyi İmam Ebu’l-Muzaffer es-Sem’âni’nin “Kitabu’l-Istılâm”ından aldım. Orada es-Sem’âni ‘Kişinin küfre ilhak olması imana ilhak olmasından daha çabuktur’ der. Bu mesele cerh ve ta’dil ilminde ta’dil mevzusuna benzer. Cerh ta’dile mukaddemdir. Niçin? Çünkü kişinin adaleti sabit olması için birçok vasıf sabit olması gerekir. Lakin cerh için cerhini gerektiren bir vasfın sabit olması yeterlidir. Amelleri ne kadar çok olursa olsun cerhini gerektirecek bir şeyle hakkında cerh sabit olur. Mesela, Kur’an’ın faziletleri veya evliyanın faziletleri hakkında hadis uyduran sofiler gibi veya bazıların aklın üstünlüğünü iddia etmek için hadis uydurmaları gibi. Bunların orucu, sadaka vermesi, ibadeti, gece namazı onlara yalancı hükmünü vermeye mani oluyor mu? Bunun için bir kişi bütün salih amelleri işlese dahi küfrünü gerektirecek bir amel işlemesi onun küfre ilhak edilmesini sağlar. Bunun için el-Istılâm sahibi Ebu’l-Muzaffer es-Sem’âni ‘Kişinin küfre ilhak olması imana ilhak olmasından daha çabuktur’ demiştir. Çünkü küfür, bir fiil ile sabit olur lakin İslam ancak birçok şart ile sabit olur.”

Ve 55.dk ile 01:02:00 arasında şöyle diyor: “Erdoğan kendisi için ‘Ben laikim’ dediği zaman hangi hükmü vereceksin? Ve ‘Ben inanıyorum ki devlet laik olmak zorundadır ve bütün dinlere aynı mesafede durması lazımdır. Hiçbir dine meyletmemesi lazımdır. Parlamentodan çıkan ve bana gelen her kanunun altına imza atarım. Velev ki bu eşcinsellerin evlenmesine izin veren kanunname dahi olsa’ derken hangi hükmü vereceksin? Bazılarına bu söylediklerimizin hiçbiri fayda vermiyor. Çünkü onlara göre Erdoğan bunları (la diniliği) kaldırmak için bunları yapıyor. Ben de soruyorum: Deliliniz nerede? Erdoğan’ın yaptığı tüm icraatlar ilan ettiği laiklik dâhilindedir. Ve daha evvel defaatle dediğim gibi laiklik kişinin şeriat ile hükmolunmayacağını itikad etmesidir. Şeriatı hayatın herhangi bir alanında hüküm kaynağı görmemesidir. Mesela İran’daki Mucahidine Halk İran Hareketi gibi. Bunlar Müslüman olduklarını ve menheclerinin İslami olduğunu ilan ediyorlar lakin iktisatta komünizmi kabul ediyorlar. Bunlar Müslüman değildir. Çünkü hayatın herhangi bir alanında (burada iktisatta) şeriatın hâkimiyetini kabul etmiyorlar. Bu, iman etmekle beraber ameli olarak şeriattan çıkmaktan farklıdır. Bu durumda (o amelin) mertebesine bakılır. Mesela, namazı terk ederek şeriattan çıkan kâfir olur. Lakin faiz yiyerek faiz nehyinden çıkan kâfir olmaz. Lakin bir amelde şeriatın dışına çıkmanın caiz olduğuna inanan kâfirdir. Buna binaen bazı alanlarda şeriatın dışına çıkmayı kendilerine caiz gören sofiler tekfir edilmiştir. Hâlbuki bunlar zahid, abid, geceleri ibadetle geçiren, Kur’an okuyan, zikir yapan ve sakallı insanlardı. Bununla beraber bazı konularda şeriatın dışına çıkmayı kendilerine caiz gördükleri için tekfir edilmişlerdir.”

01:03:00’da şöyle diyor: “Erdoğan bugün, yarın ve bin sene sonra laik devleti benimsiyor ve savunuyor. Onun inandığı budur. Vakıanın gösterdiği budur ve diliyle ilan ettiği budur. Bundan başkasını iddia eden bana bunu nakzeden bir söz veya amel göstersin. Şayet derse ki ‘Dine hizmeti var’ deriz ki bu, onun ilan ettiği laikliğin dâhilindedir.”

01:06:00’da şöyle diyor: “ ‘Erdoğan ile Mursi’nin arasında fark mı görüyorsun?’ deseler derim ki; Evet! Sema ve arz arası gibi fark var. Mursi ‘Ben şeriat ile hükmetmeye geldim’ diyor. Elbette laikliğe inanan ve devlet bütün dinlere karşı eşit davranması lazımdır diyenle arasında fark vardır. Bu hükme etkili olacak olan bir farktır. Biri ‘Bu gücümün yettiğidir. Gücümüz arttıkça şeriatı daha da muhkem kılacağız’ diyor ve diğeri ‘Benim istediğim sadece insanların dinî özgürlük kazanmalarıdır’ diyor.”

Ve 59.dakikada şöyle diyor: “NATO’ya üye olmak küfür, şirk ve riddettir. Çünkü küfrî bir dostluğu imal etmektir.”

Bunlar çok ciddi ihtisar ile şeyhimizin Erdoğan’a küfür hükmünü bina ettiği dayanaklarıdır. Bu yazının uzamaması için şeyhimizin sözlerini çok ciddi özetleyerek verdim. Yoksa iki saatlik konuşmasında meselenin izahı ve ifham ve istidlal açısından bundan çok daha fazla faydalar vardır.

Ama Abdullah Yolcu, Şeyh Ebu Katade (hafızahullah)’ın sözlerine adalet ve ilim ile cevap vereceğine, kişiliğine saldırmaya ve onu asılsız suçlamalarla töhmet altına bırakmaya kaçıyor.

Şeyh Ebu Katade’nin iki saatlik ilmî değerlendirmesine Yolcu şöyle cevap veriyor: “Cahilcedir. Ebu Katade ne yaptı? Bir de bi tarihine bakın. Önce, Ebu Katade âlim mi? Âlim ise kim onun ilmini onaylamıştır? Şimdi bir tane profösördür… Onu onaylamışlar… Diploma vermişler. Ebu Katade’ye kim diploma vermiş? Hangi âlim, bu âlimdir, demiş? Bi de adamın tarihine bak. Adamı biz Afgandan tanıyoruz. Anlatabildim mi? Londra’da olduğunda Cezayir’de ne yaptı? Katliam yaptırdı. Fetva verdi. Öldürün, dedi. Karşı tarafın çoluk çocuğunu bile öldürün. Anlatabildim mi? Tarihi adamın belli. Adam tekfirci…Toptan. Sen ne diyorsun? Yani adam gelir Erdoğan’ı Müslüman mı görer? Yani adam hiç kimseyi bulmazsa belki kendi babasıyla uğraşır. Şeytan hedefe kitlemiştir. Kurduğu kaideleri kendileri kuruyorlar, kendileri onaylıyorlar. Kardeşler! Bakın! Bu türlü insanlar… Bu türlü İslam adına konuşanları dinlememiz lazım. Neden? Allah’ın eli cemaatin üzerindedir. Bu kadar yer üzerinde bütün âlimler tağutun âlimidir. Bütün âlimler dinlerini satmışlar. Yok mu bir tane halisane, illa biz. Ee bunlarla bizim hadis inkârcıları, şeytanoğlu gibi akılsızlar, akıldan hadisleri inkâr edenler, kelamla uğraşanlar… Ne farkları var? Onlar diyor ki: Ebu Hanife’yi dinlemeyin, sonuçta bizi dinleyin. Bunlar da diyor ki: Ebu Hanife’yi, büyük âlimleri dinlemeyin bizi dinleyin. Herkes kâfir, herkes şey. Tarihe baksan tutmuyor.”[7]

Bu adam bu kadar boş lafı neresinden çıkarıyor? Bu iftiralarına şöyle derim:

Birincisi, Şeyh Ebu Katade, Abdullah Yolcu’nun ölçülerine göre âlimdir. Zira Ürdün Üniversitesi Şeriat Fakültesinde okumuş ve 1983’de diplomasını alarak Usulu’l-Fıkıh’ta yüksek lisansla bitirmiştir. Abdullah Yolcu’nun ölçülerine göre diyorum çünkü bize göre sadece diploma almak âlim olmak için asla yeterli değildir. Özellikle hazırda eğitim veren şeriat fakülteleri ve profesörleri asla sahih ilim tahsil edilecek muteber kaynaklar değildir. Ama Abdullah Yolcu kendi koyduğu kaideleri hevası için nasıl kendisi yıktığını göstermek için bunu zikrediyorum.

İkincisi, Şeyh Ebu Katade’nin meşhur ve onu kötülemek isteyen herkesin diline doladığı Cezayir fetvasına gelince hakikati şudur: Söz konusu fetva 29 Şevval 1415/30.03.1995 tarihli “el-Ensar” dergisinde yayımlanmıştır. Fetva derginin üç sayfasını alan uzun bir fetva olduğu için tümünü tercüme etmek istemedim. Özetle Şeyh Ebu Katade (hafızahullah) fetvayı altı konuda tertip etmiştir:

Birinci konu: Fetvayı gerektiren vakıa şartları.

Fetvanın birinci kısmında Şeyh Ebu Katade fetvayı ilzam eden şartlardan bahsediyor ve Cezayir polisinin, askerinin ve milislerin Müslümanlara ve özellikle mücahidlere yaptıkları envai zulümleri hikâye ediyor. Özellikle mücahidlerin evlerine girip gözleri önünde eşlerini, annelerini, kızlarını ve bacılarını defaatle ve kalabalıkla ırzına geçtiklerini ve bu durumun birkaçından değil ve bazen değil bilakis polis ve askerlerde âdetleşmiş olması ve bu alçaklığın her gün her gece vuku bulduğunu ifade ediyor. Hatta mücahidlerin bu duruma artık dayanamadıklarından dolayı dağlardan inip cihadı bırakmayı düşündüklerini söylüyor.[8]

İkinci konu: Kadınların ve çocukların aslen öldürülmesinin caiz olmayışı.

Fetvanın ikinci kısmında fetvayı bina ettiği bazı konuları işliyor. Bu konulardan birincisi, aslen kadınların ve çocukların öldürülmesinin İslam şeriatında caiz olmamasıdır. Bu bağlamda iki hadisi delil olarak getiriyor:

Biri İmam el-Buhari (rahimehullah)’ın İbn-i Ömer (radıyallahu anhuma)’dan tahric ettiği hadistir: “Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in gazvelerinden birinde öldürülmüş bir kadın bulundu. Bunun için Nebi (sallallahu aleyhi vesellem) kadınların ve çocukların öldürülmesini nehyetti.”

Diğeri İmam Ebu Davud (rahimehullah)’ın Rebah bin Rabi (radıyallahu anhu)’dan tahric ettiği hadistir: “Rasulullah(sallallahu aleyhi vesellem) ile beraber bir gazvedeydik. Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) insanları bir yerde toplanmış vaziyette görünce bir adam gönderip ‘Bak bakalım, bunlar niye toplanmışlar.’ buyurdu. Adam geldi ve ‘Öldürülmüş bir kadının başında toplanmışlar.’ dedi. ‘Bu kadın savaşacak değildi’ buyurdu. Başlarında Halid bin Velid vardı. Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) Halid’e adam gönderdi ve ‘Halid’e söyle, hiçbir kadın ve (savaş dışında bir iş için) kiralınmış kişi öldürmesin’ buyurdu.”

Üçüncü konu: Kadının veya çocuğun savaşçı olması durumunda öldürülmesinin caiz olması.

Asıl itibariyle şeriatta kadın ve çocuğun öldürülmesinin caiz olmadığını zikrettikten sonra asıl hükmün dışına çıkan ve kadını ve çocuğu öldürmeyi caiz kılan hâlleri zikrediyor.

Bunlardan birinci hâl, kadının veya çocuğun savaşa fiilen veya manen iştirak etmesidir. Bu durumda kadını veya çocuğu kasten ve doğrudan öldürmek caizdir. Buna delil olarak yukarıda zikri geçen Rebah bin Rabi (radıyallahu anhu)hadisini getiriyor ve şöyle diyor: “Kadını öldürmenin caiz olmayışının illeti savaşçı olmamasıdır. Bunun için Rasulullah(sallallahu aleyhi vesellem) ‘Bu kadın savaşacak değildi’buyurmuştur. Lakin savaştığı durumda diğer savaşçılar gibi öldürülür. İbn-i Hacer şöyle demiştir: Hadisin mefhumu şöyledir: ‘Şayet savaşmış olsaydı öldürülürdü.’ ” Sonra bu sözü destekleyen en-Nevevi ve el-Kesâni (rahimehumallah)’ın sözlerini şahid olarak getiriyor.

Dördüncü konu: Savaşçı erkekleri öldürmenin ancak kadın ve çocukların öldürülmesiyle mümkün olması durumunda kadın ve çocukların kasten, doğrudan değil ama kasıtsız, dolaylı öldürülmesinin caiz olması.

Asıl hükmün dışına çıkan ikinci hâl, mücahidlerin erkek savaşçıları öldürmek için kadın ve çocuk öldürme mecburiyetinde kaldıkları hâldir. Bu hâlde kadınları ve çocukları öldürmeyi doğrudan kastetmek caiz değildir. Asıl hedef erkek savaşçılardır lakin onları öldürebilmek için kadınlar ve çocuklar dolaylı olarak öldürülmektedir.

Buna delil olarak İmam el-Buhari (rahimehullah)’ın Sab bin Cüsame (radıyallahu anhu)’dan tahric ettiği hadisi zikrediyor:“Nebi (sallallahu aleyhi vesellem)’e müşriklerin çocukları soruldu. Müslümanlar karanlıkta ani saldırı yaptıkları zaman (müşriklerin) kadınları ve çocukları da öldürülüyor. Rasulullah(sallallahu aleyhi vesellem) ‘Onlar, onlardandır’ buyurdu.” En-Nevevi (rahimehullah) şöyle demiştir: “Aniden saldırmanın ve saldırı esnasında kadınların ve çocukların öldürülmesi bizim, Malik’in, Ebu Hanife’nin ve cumhurun mezhebidir.”

Hedef olan kâfir savaşçıların kadınlar ve çocuklarla korunmaları hâlinde savaşçıların öldürülmesi ancak kadınları ve çocukları da öldürmekle mümkünse o zaman bu caizdir. Ayrıca top, havan ve benzeri ağır silahların kullanılmasına ve dolaylı olarak kadınların ve çocukların öldürülmesine de cevaz vermişlerdir. Buna ulema Rasulullah (sallallahu aleyhi ve alihi vesellem)’in Taif ehlini mancınıkla vurdurmuş olmasını delil göstermişlerdir.

Sonra Ebu Katade bu konuda İbn-i Kudame, es-San’âni ve en-Nevevi (rahimehumullah)’ın sözlerini şahid olarak zikrediyor.

Beşinci konu: Müslümanların öldürülmesini ve Müslüman kadınların ırzına geçilmesini önlemek için bunu yapan kâfir ve mürtedlerin kadınlarının ve çocuklarının kasten ve doğrudan öldürülmesinin caiz olması.

Fetvanın asıl konusu budur. Ve aslen tartışılan mevzu da budur. Şeyh Ebu Katade’ye göre bu şer’an caizdir. Zira kâfir savaşçıları öldürmek için aslen öldürülmesi caiz olmayan kadın ve çocukları öldürmek caiz ise o zaman Müslümanın hayatını ve ırzını korumak için kadın ve çocuk öldürmek evlasıyla caizdir. Çünkü Müslümanı korumak kâfiri öldürmekten evladır. Müslümanın öldürülmesi büyük bir mefsedettir. Kâfirin öldürülmesi ise maslahattır. Mefsedetin def’i maslahatın celbinden evvel gelir. Veya kâfir esirleri öldürmek maslahattır. Müslüman esirleri kâfir esirler karşılığında esaretten kurtarmak da maslahattır. Bu iki maslahatın varlığı hâlinde zatında mefsedet olmasına rağmen kâfir esirleri bırakarak Müslüman esirleri kurtarmak vacip olur. Çünkü Müslümanın hayatı kâfirin ölümünden evladır. Binaenaleyh, mürtedleri Müslüman esirleri öldürmekten sadece kadınlarını ve çocuklarını öldürmekle tehdit ederek men edebiliyorsak o zaman bu caizdir hatta belki vaciptir.

Bunun gibi, mürtedleri Müslümanların ırzına geçmelerini sadece kadınlarını ve çocuklarını öldürmekle tehdit ederek men edebiliyorsak o zaman bu şüphesiz caizdir veya hatta belki vaciptir. Zira Müslümanların hayatını ve ırzlarını korumak, kadınlar ve çocuklarla korunan mürtedleri öldürmekten çok daha önemlidir. Ve yukarıda zikri geçtiği gibi bu hâlde kadın ve çocukları öldürmek caizdir.

Mevzuda Şeyh Ebu Katade, İmam el-Buhari (rahimehullah)’ın Misver bin Mahreme ve Mervan bin Hakem’den tahric ettiği hadisi delil olarak getirmiştir: “Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) Hudeybiye yılında bin küsur sahabesiyle sefere çıkmıştı. Zu’l-Huleyfe'ye geldiğinde kurbanlıkları nişanladı ve Umre için ihrama girdi. (Mekke müşriklerinin ne yaptıklarını gözetlemek için) Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) Huzâa kabilesinden bir gözcüsünü de ileriye gönderdi. Rasulullah(sallallahu aleyhi vesellem) Gadîru’l-Eştât mevkiine geldiğinde gözcüsü geldi ve ‘Ya Rasulallah! Kureyş sana karşı birçok halk toplamıştır ve Ehâbîş kabilesini de sana karşı ittifakına almıştır. Müşrikler muhakkak sana karşı savaşacaklar, seni Kâbe’yi ziyaretten men edip Mekke'ye girmene mâni olacaklar’ dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) ashabına yönelip ‘Ey insanlar, bana fikrinizi söyleyiniz! Bizi Kâbe’yi ziyaretten men etmek isteyen şu müşriklerin ailelerinin üzerine akın etmeme katılıyor musunuz? Şayet bize karşı gelirlerse Allah (azze ve celle) bizi müşriklerden korumuş olur. Ama eğer gelmezlerse kadınlarını, çocuklarını ve mallarını almış bir vaziyette onları bırakmış oluruz’ buyurdu. Ebu Bekir (radıyallahu anhu) ‘Ya Rasulallah! Sen şu Beyt’i kastederek yola çıktın. Ne birini öldürmek ve ne de biriyle savaşmak için değil! Şu hâlde Kâbe’ye doğru yürü! Her kim bizi Kâbe’yi ziyaret etmekten men ederse onunla savaşırız!’ dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) ‘Haydi, Allah’ın adıyla yürüyünüz!’ buyurdu.”

Ve İmam Abdurrazzak (rahimehullah) hadisi şu lafızla tahric etmiştir: “Ne dersiniz? Bize karşı (Kureyşe) yardım edenlerin ailelerinin üzerine varalım mı? Şayet (ailelerine yardım etmekten) geri kalırlarsa ailelerini kurtaramamış ve kadınlarını, çocuklarını ve mallarını kaybetmiş olanlar olarak geride kalmış olurlar. Ama gelirlerse Allah boyunlarını vurmuş olur.”

Şeyh Ebu Katade, hadisi İmam Abdurrazzak (rahimehullah)’ın rivayet ettiği lafızla verdikten sonra şöyle diyor: “Hadiste, çocukları ve kadınları vesilesiyle müşriklere baskı kurmaya, cesaretlerini kırmaya ve birliklerini bozmaya cevaz vardır. Çünkü Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) kadınların ve çocukların üzerine giderek Kureyş etrafında toplanmış olanların birliğini bozmak istemiştir. Böylece el-Cemaatu’l-İslamiyyetu’l-Musallahe’nin[9], mürtedleri, kadınlarını ve çocuklarını öldürmekle tehdit ederek Müslüman kadınların, esirlerin ve kardeşlerin üzerindeki baskılarını gidermeye çalışmaları şer’an doğru bir amel olduğu ortaya çıkmıştır.”

Altıncı konu: Şevket sahibi, muharib mümteni taifenin erkeklerin aldığı hükme kadınlarının da ilhak edilmesi.

Fetvanın son konusu, Cezayir polis ve askerlerine karşı cihadın sahabenin Museyleme ve tebaasına karşı yaptıkları cihad türünden olduğudur. Yani mümteni ve şevket sahibi olan mürtedlere karşı olan bir cihad olmasıdır. Şeyh Ebu Katade, “Bu tür cihadda hüccet ikamesi genel duyuru ile tahakkuk eder” diyor ve sonra şöyle diyor: “Cezayir’deki mücahidler mürtedlerin kadınlarını uyarmışlardır ve erkeklerinin mürted olduklarını ve onlardan ayrılmalarının vacip olduğunu onlara ulaştırmışlardır. Bunu kabul etmeyen kadınlar hükümde eşleriyle birdir.”

Evet! Şeyhimiz Ebu Katade (hafızahullah)’a saldırmak ve onu itibarsızlaştırmak isteyen her insafsız tenkitçinin diline doladığı Cezayir fetvası özetle budur. Muhakkak Şeyh Ebu Katade’nin bu fetvası daha yakından ve dikkatli bir incelemeye muhtaçtır. Kastettiğim, fetvanın beşinci ve altıncı konuları. Yoksa ilk konular hakkında mutekaddim ve muteahhir ulemanın birçok sözü vardır.

Ama bu yazı sadece Abdullah Yolcu’nun iftiralarına muhtasar bir cevap olduğu için bu mevzuya burada girmek istemiyorum.

Burada bizim için önemli olan Abdullah Yolcu’nun yalanıdır:“Londra’da olduğunda Cezayir’de ne yaptı? Katliam yaptırdı. Fetva verdi. Öldürün, dedi. Karşı tarafın çoluk çocuğunu bile öldürün. Anlatabildim mi? Tarihi adamın belli. Adam tekfirci…Toptan. Sen ne diyorsun?” Durum asla bu iftiracının dediği gibi değildir. Bilakis o zaman Cezayir’de bu fetvayı gerektiren ve Şeyh Ebu Katade’nin fetvanın girişinde fetvanın şartları olarak zikrettiği vakıa vardı. Şeyh Ebu Katade’nin verdiği fetvanın amacı, Abdullah Yolcu’nun iddia ettiği gibi “Katliam yaptırdı. Öldürün, dedi. Karşı tarafın çoluk çocuğunu öldürün”değildi. Mücahidlere ve ailelerine karşı her gün tekerrür eden en alçak ve rezil saldırıları engellemenin kadınlarını ve çocuklarını öldürmekle tehdit etmekten başka bir yol olmadığı için bunun şer’an caiz olduğunu beyan etmekti. Fetva budur. Şeyh Ebu Katade en ulvi şer’î maksatlardan biri olan Müslümanın canının ve ırzının korunmasının tahakkuk etmesi için daha düşük olan bir maksadın şer’î şartların tahakkuk etmesinden sonra ihmal edilmesinin caiz olduğunu söylemektedir. Daha düşük olan maksat, muharib müşrik veya mürted erkek savaşçıların savaşçı olmayan kadın ve çocuklarının korunmasıdır.

Ama Abdullah Yolcu’nun bu fetvayı anlayamaması garipsenecek bir durum değildir. Zira İslam şeriatının gerçekliliğinden bihaberdir.

Ayrıca illette farklı olsa da aynı hükme varan Şeyh İbn-i Useymin (rahimehullah)’ın da benzer bir fetvası vardır. Hatta onun verdiği fetva daha tehlikelidir. Zira verdiği fetva çok daha mutlaktır. Ama Abdullah Yolcu Şeyh İbn-i Useymin(rahimehullah)’a bu fetvasından dolayı “Katliam yaptırdı. Fetva verdi. Öldürün, dedi. Karşı tarafın çoluk çocuğunu bile öldürün. Anlatabildim mi? Tarihi adamın belli. Adam tekfirci…Toptan. Sen ne diyorsun?” demedi. Şeyh İbn-i Useymin(rahimehullah) şöyle diyor: “Şayet onlar (kâfirler) çocuklarımızı ve kadınlarımızı öldürseler bizim de onların çocuklarını ve kadınlarını öldürmemiz caiz olur mu? Zahir olan, onların çocuk ve kadınlarını öldürmemizin caiz olmasıdır. Çünkü böylece kâfirin azmi kırılır ve zelil ve hakir duruma düşürülür. Ayrıca Allah-u Teâlâ’nın şu kavlinin umumuna girdiği için: “Hürmetler karşılıklıdır. Onun için size kim saldırırsa siz de aynı onların size saldırdıkları gibi onlara saldırın.”[10]… Adalet budur. Onlar bizim kadınlarımızı öldürüyorlar. Biz de onların kadınlarını öldürürüz.”[11]

Muhakkak ki düşman kâfirin kadınlarının ve çocuklarının hedef alınmasında bölgesel veya evrensel şartlar, cihad hareketlerinin maslahatları, gayeleri veya umumen ümmetin maslahatı ve siyaseti gibi mevzular da dikkate alınması lazımdır. Bunun için bu mevzu elbette daha fazla ve ayrıntılı söze muhtaçtır. Ama yukarıda dediğim gibi, bu yazının konusu bu mevzu değildir. Fakat Abdullah Yolcu fetvayı tahrif ederek şeyhimiz Ebu Katade’ye saldırmaya çalıştığı için bunları konu ettim.

Son olarak kendisi dediği gibi “İlim ile uğraşan ve hissi davranmayan birileri olarak” Abdullah Yolcu şu sözlerin İslam şeriatında hükmünün ne olduğunu bize izah etsin:

“Biz dinî esaslara dayalı bir devlet anlayışını kabul etmiyoruz.”[12]

“Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir. Böyle inandık.”[13]

“Laiklik tüm inançlara eşit mesafededir. Ve onların güvencesi durumundadır. Kişi laik olmaz. Devlet laik olur. Bir kişi laik bir devleti savunma anlamında laikim diyorsa… O da eyvallah. Onu da kabul ediyoruz.”[14]

“Laik bir devlet yapısı dinsizliği değil, herkesin dinini inandığı gibi yaşamasının teminatıdır.”[15]

“Eşcinsellerin de kendi hak ve özgürlükleri çerçevesinde yasal güvence altına alınması şarttır.”[16]

رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ

“Rabbim bizi hidayet ettikten sonra kalplerimizi saptırma. Bize katından bir rahmet bağışla. Muhakkak Sen el-Vehhab’sın.” (Al-i İmran 8)

Tarık Ebu Abdullah

Not: Bu yazının üslubundan ötürü kardeşlerimden özür diliyorum ama Abdullah Yolcu’nun üslubuna münasip olduğu için böyle yazdım.


























[1] Minhacu’s-Sunneti’n-Nebeviyye, 4/183. Muessesetu Kurtuba baskısı

[2] “Ğurfetul-Fecri’l-İslamiyye”nin Şeyh Ebu Katade’ye yönelttiği soruları cevaplandırdığı görüntü kaydıdır.

[3] Basit, ihtisar ile 29:35.dk.-30:10.dk

[4] 28.07.2016’de Youtube’de “Ebu Katade el-Filistini’nin, Tayyip Erdoğan hakkındaki sözlerinin değerlendirilmesi” başlığı altında yayımlanan görüntü kaydı. 3:53.dk- 4.dk

[5] 6.40dk. – 09.06.dk

[6] Et-Tevbe 66

[7] 0.30.-2.30.dk.

[8] Bunu mezkûr fetvada değil daha sonra kendisine fetva hakkında sorulduğunda söylüyor.

[9] O vakit Cezayir’de cihad eden cemaat

[10] El-Bakara 194

[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
nakilkürsüsü

Recep "Tayyib" Erdoğan ve onun gibilerinin hükmü.

Alaeddin Palevi "Mühim Soruların Cevabı" adlı kitabında şöyle diyor:

"Ancak başta da belirttiğim gibi tüm ümmet Allah'ın indirdiği hükümleri değiştirerek teşride bulunanların küfrü üzerinde ittifak etmiştir."

Alaeddin Palevi: Mühim Soruların Cevabı: 19
Konya: Şehadet Yayınları

İbn-i Arabşah da şöyle demiştir:

"Timur, Cengiz Han'ın kanunlarına inanan birisi idi. Bu kanunlar, İslam Dinine nispetle fıkhın detayları mesabesindedir. O, bunları Muhammed aleyhisselam'ın yolu üzere icra ederdi. Bu nedenle hocamız Hafizud-Din Muhammed el-Bezzazi, Alaed-Din Muhammed el-Buhari ve diğer büyük İslam alimleri, hem Timurlenk'in hem de Cengiz Han'ın ortaya koyduğu bu kanunları İslam kanunlarının önüne geçirenlerin kafir olacağına dair fetva vermişlerdir."

Bkz. Acaibu'l-Makdur fi Nevaibi Teymur, sf. 455.

Şafi alimlerinden İbn Hacer'in en önemli talebelerinden birisi olan Allame Sehavi şöyle demiştir:

"Timur, Cengiz Han'ın kanunlarına dayanmış ve onları temel esas haline getirmişti. Bundan dolayı birçok alim, hükmettiği ülkelerde İslam şiarları kaim olduğu halde (yine de) onun kafir olduğuna dair fetva vermiştir."

Bkz. Ed-Davu'l-Lami, 3/49.

Şafi alimlerinden Müfessir İbn-i Kesir Maide Suresi’nin 50. ayetinin tefsirinde şöyle demektedir:

"Allahu Teala, her hayrı kapsayıcı, her şerri yasaklayıcı olan hükümlerinden yüz çevirip, bunun yerine cahiliyede olduğu gibi kişilerin görüşlerine, dalâlet ve sapıklığı ihtiva eden değer yargılarına ya da çeşitli dinlerin karışımı ve beşeri görüşlerden meydana gelen Cengiz Han'ın vazettiği Yes'ak gibi İslam dışı hükümlere yönelenin imanını kabul etmiyor. Yes'ak, Cengiz Han'ın Kur'an, Tevrat, İncil ve kendi görüşlerine dayanarak ortaya koymuş olduğu kanunları ihtiva eden bir kitaptır. Cengiz Han öldükten sonra yerine geçen çocukları, İslam'a girdikleri halde bu kitabı anayasa kitabı olarak görmeye devam ettiler. Allah'ın kitabı ve Resulullah'ın sünnetini bir kenara atarak bu kitaptaki hükümlerle Tatarlara hükmettiler. İşte böyle davranan kimseler kâfirdir. Bunlarla büyük küçük her meselede yalnız Allah'ın hükmüne dönünceye kadar savaşmak farzdır."

İbn-i Kesir aynı fetvayı "el-Bidaye ven Nihaye" isimli eserinde de tekrarlamaktadır. İbn-i Kesir'in bu fetvası üzerine Said Havva şöyle demektedir:

"Allame İbn-i Kesir'in söylediği bu fetvaya karşı çıkan hiçbir alim tasavvur etmem."

Alaeddin Palevi: Mühim Soruların Cevabı: 17
Konya: Şehadet Yayınları

«Ebu Muhammed El Makdisi'nin Beşeri Kanunlarla Hüküm Eden Yöneticilere Münasibeti»
Ebu Muhammed El Makdisi "Er Risaletu’s Selesiniyye fi’t Tahzir min Ahtai’t Tekfir" kitabında 1-ci cild sahife 4 te şöyle der:
"O gün demir parmaklığın önünde yalnız başıma olduğum bir anda hapishanenin asker ve gardiyanlarının gözü önünde ve duymaları için yüksek sesle bu kardeşlere özetle şunları söyledim: Bu adamların yaydıkları iftira, bu mübarek davetin karşısında, yönetimin iflas ve yenilgisinden başka bir şey değildir. Çünkü hasım taraf, ancak iflas ettiği ve delilden yoksun kaldığı zaman iftiraya başvurur. Biz, Allahu Teala’nın ve Rasulü’nün Sallallahu Aleyhi ve Sellem ‘kafirdir’ dediği kişilerden başkasını tekfir etmiyoruz. Beşeri kanunları yapan, bunları koruyup destekleyen ve bu suçları işleyenlere dostluk ve yardımcılık yapanlar dışında kitaplarımızda, yazı ve konuşmalarımızda kimseyi tekfir etmiyoruz ve arkasından da konuşmuyoruz. İnsanların bu kanunlarla, onları yapan tağut ve zalimlerle ilişkilerini kesmelerini söylüyoruz. Onlara kulluk yapmaktan ve desteklemekten sakındırıyoruz. Bunu bütün kitaplarımızda belirttik. Bu kitapları yönetime, mahkemelerine, askerlerine ve savcılarına da ulaştırdık. Bu kitaplarda, yaptıkları kanunların haksızlık ve sahteliğini, açık küfrü ve şirki içerdiğini açıkladık. Bu kitaplarımızdan biri "Keşfu’n-Nikab An Şeriati’l-Ğab", bir diğeri "Muhakemetu Mahkemeti Emni’d-Devle Ve Kudatiha İla Şer’illah" ve hapishanede yahut başka yerlerde yazdığımız diğer risalelerimizdir. Bu yazdıklarımızda kanunlarının ne olduğunu ele aldık ve çirkin yüzündeki maskeyi indirdik. Allahu Teala’nın tertemiz şeriatına aykırılığını, çirkinliğini ve kokuşmuşluğunu ortaya koyduk. Allah’ın izni ve yardımı ile onlara her yerde ve her zaman bununla karşı çıktık. Hapishanelerinde bunu açıkça yüzlerine söyledik ve mahkemelerini temelden sarstık."

Sahife 114 isәe şöyle der:
"Sonuç olarak, şirki ve müşrikleri desteklemek veya küfür anayasalarına uygun kanunlar yapmak gibi açıkça küfür sebebi olan işlerin küfür olduğunu ve bu işlerde görev alanların kafir olduklarını söyleriz. Durumu açık olmayan işlerin hükmünü ise Allahu Teala’ya bırakırız."

Katede hoca acikca bu konu uzerine ilmi olanlar ilmi ile bana cevap versin dedi abdullah kardes cahillikten tut baska merhalelere kadar uzandi gitti simdi abdullah hoca hata etti bunun altindan da kalkabilirmi bilmem bu ulkede yasayanlar karmasik ve cok degisik bir durumdalar hic olmadik sahis alim cok guvenilen sahis cahill sifatina dusebiliyor kisaca soyle deginmek gerekirse islamin pazarligi olmaz olsaydi eger rasulallah ve ashabi bunca yil ebu cehill ve tayfasi ile savasmazdi.kisaca ebu katede ye katilmayanlar erkek gibi ayni sekilde abdullah kardes ve benzeri sahislarda erkek gibi cikip bu boylemidir diye istisare edebilirlerdi herkezin herkeze kapisi acik diye dusunuyorum degilse bilinki ALLAH dusmanlarindan ne yardim nede birsey alinmaz beklenmedik bir uslubla cevap veren gozleri hala kapali olan abdullah kardesi kiniyorum.

JuNDuLLAH' Alıntı:

Katede hoca acikca bu konu uzerine ilmi olanlar ilmi ile bana cevap versin dedi abdullah kardes cahillikten tut baska merhalelere kadar uzandi gitti simdi abdullah hoca hata etti bunun altindan da kalkabilirmi bilmem bu ulkede yasayanlar karmasik ve cok degisik bir durumdalar hic olmadik sahis alim cok guvenilen sahis cahill sifatina dusebiliyor kisaca soyle deginmek gerekirse islamin pazarligi olmaz olsaydi eger rasulallah ve ashabi bunca yil ebu cehill ve tayfasi ile savasmazdi.kisaca ebu katede ye katilmayanlar erkek gibi ayni sekilde abdullah kardes ve benzeri sahislarda erkek gibi cikip bu boylemidir diye istisare edebilirlerdi herkezin herkeze kapisi acik diye dusunuyorum degilse bilinki ALLAH dusmanlarindan ne yardim nede birsey alinmaz beklenmedik bir uslubla cevap veren gozleri hala kapali olan abdullah kardesi kiniyorum.

Genişletmek için tıkla ...

Abdullah kardeş kim?

Shekau'nun Misvağı' Alıntı:

Abdullah kardeş kim?

Genişletmek için tıkla ...

Takildigin nedir ?

JuNDuLLAH' Alıntı:

Takildigin nedir ?

Genişletmek için tıkla ...

anlamadığım için sordum abdullah kardeş kim diye hala da anlamadım ?

Shekau'nun Misvağı' Alıntı:

anlamadığım için sordum abdullah kardeş kim diye hala da anlamadım ?

Genişletmek için tıkla ...

Konu abdullah yolcu ile ebu katede ile alakali.

Abdullah kardes abdullah yolcu.

Salim Suheyb' Alıntı:

Konu abdullah yolcu ile ebu katede ile alakali.

Abdullah kardes abdullah yolcu.

Genişletmek için tıkla ...

abdullah yolcuya daha öce böyle hitab edildiğini duymadığım için ilk başta anlamadım açıkladığınız anladım şükran