Çevrimdışı
İslam tarihinde Hariciler adı altında ortaya çıkmış olan bir zümrenin varlığından ve menheclerinden bahsetmeden hiçbir İslam tarihçisi doğru bir okuma ve anlama yapmış olmayacaktır...
Sapık diye anlatageldiğimiz bu fırkanın zihniyeti bu gün bile bizleri hayrete düşürecek derecede gariplikte fikirler barındırmaktadır, bu vesile ile zaten ehl-i sünnet ve cemaat akidesinin dışında zikredilmişlerdir...
Ders almak,
ders vermek,
insanın hayatı boyunca hiç bir şekilde bırakmayacağı,
ve yaşadığı müddetçe öğrenmeye devam edeceği bir hayatta kaçınılmazdır, hele hele biz müslümanlar için bu iki olgu hayatımızın nerede ise tamamını oluşturuyor,
Haricilik de alınması gereken bir ders olarak önümüzde duruyorken bu konuda konuşmamak biraz abesle iştigal olurdu,
zira dersler çoğu kez bilgi edinmek için dinlenilse de,
çoğu zaman ibret almak içinde dinlenilir...
"Hariciler kendi fikir ve inançlarına müthiş derecede taassub ile bağlıdırlar"
ve aşırı derecede sloganikdirler...
onları buna sürükleyen en büyük yanılgı zahirine bağlandıkları ayetler ve hadisler olmuştur...
"La hükme illa lillah"
"Hüküm ancak Allah'ındır"
Haricilerin ilkleri çöl arapları idi, İslam sevgisi kalplerine girdi fakat, ilimden uzak kaldılar, onların akideleri ancak basit akıllarının ve fikirlerinin mahsuludur, böylesi olunca da dar akıllı kuru zahid, alıngan bir mümin topluluk meydana geldi...
Onların en belirgin özellikleri de aşırı ihtilafçı, kavgacı olmalarıdır, en ufak bir ehemmiyetsiz meseleden aralarında ihtilaf çıkar ve kavga kopardı...
Her günah işleyen kimse Allahın inzal ettiği ile amel etmiyor demektir, o halde kafirdirler görüşünde idiler " der, M. Ebu Zehra
burada bizim anlamamız gereken şey ise haricilerin kendi dar sınırlı akıllarına sığdırarak önümüze delil diye koydukları kuran ayetlerinin onları kurtarmaya yeterli olmadığını görmektir,
burada onların imanına veya ihlaslarına söylenecek bir sözümüz yoktur, lakin onlar kurana sarıldıklarını zannederlerken kurana muhalefet ettiklerinin farkına varamamışlardır...
Bir kimse kendi aklınca doğru bildiği şeyi delillendirmek için kurana müracaat etse,
elbetteki onda kendi fikri için delil olacak bir ayet bulur,
Haricilerin yaptıklarıda aslında budur,
amma gel gelelim ki bunun sonucunda ortaya çıkan fetvalar İslam mıdır?
bu da apayrı bir tartışma konusu...
dahası kuranı tahrif etme noktasına gidecek büyük de bir vebaldir.
Sapık diye anlatageldiğimiz bu fırkanın zihniyeti bu gün bile bizleri hayrete düşürecek derecede gariplikte fikirler barındırmaktadır, bu vesile ile zaten ehl-i sünnet ve cemaat akidesinin dışında zikredilmişlerdir...
Ders almak,
ders vermek,
insanın hayatı boyunca hiç bir şekilde bırakmayacağı,
ve yaşadığı müddetçe öğrenmeye devam edeceği bir hayatta kaçınılmazdır, hele hele biz müslümanlar için bu iki olgu hayatımızın nerede ise tamamını oluşturuyor,
Haricilik de alınması gereken bir ders olarak önümüzde duruyorken bu konuda konuşmamak biraz abesle iştigal olurdu,
zira dersler çoğu kez bilgi edinmek için dinlenilse de,
çoğu zaman ibret almak içinde dinlenilir...
"Hariciler kendi fikir ve inançlarına müthiş derecede taassub ile bağlıdırlar"
ve aşırı derecede sloganikdirler...
onları buna sürükleyen en büyük yanılgı zahirine bağlandıkları ayetler ve hadisler olmuştur...
"La hükme illa lillah"
"Hüküm ancak Allah'ındır"
Haricilerin ilkleri çöl arapları idi, İslam sevgisi kalplerine girdi fakat, ilimden uzak kaldılar, onların akideleri ancak basit akıllarının ve fikirlerinin mahsuludur, böylesi olunca da dar akıllı kuru zahid, alıngan bir mümin topluluk meydana geldi...
Onların en belirgin özellikleri de aşırı ihtilafçı, kavgacı olmalarıdır, en ufak bir ehemmiyetsiz meseleden aralarında ihtilaf çıkar ve kavga kopardı...
Her günah işleyen kimse Allahın inzal ettiği ile amel etmiyor demektir, o halde kafirdirler görüşünde idiler " der, M. Ebu Zehra
burada bizim anlamamız gereken şey ise haricilerin kendi dar sınırlı akıllarına sığdırarak önümüze delil diye koydukları kuran ayetlerinin onları kurtarmaya yeterli olmadığını görmektir,
burada onların imanına veya ihlaslarına söylenecek bir sözümüz yoktur, lakin onlar kurana sarıldıklarını zannederlerken kurana muhalefet ettiklerinin farkına varamamışlardır...
Bir kimse kendi aklınca doğru bildiği şeyi delillendirmek için kurana müracaat etse,
elbetteki onda kendi fikri için delil olacak bir ayet bulur,
Haricilerin yaptıklarıda aslında budur,
amma gel gelelim ki bunun sonucunda ortaya çıkan fetvalar İslam mıdır?
bu da apayrı bir tartışma konusu...
dahası kuranı tahrif etme noktasına gidecek büyük de bir vebaldir.
