bende bırakacağım kabrine kanımdan damla damla akan karanfilleri... Şiir bu olsa gerek

bende bırakacağım kabrine kanımdan damla damla akan karanfilleri...


Derviş gibi sallanıyor selviler,
Sular seni çağlıyordu,
Kuşlar seni ötüyordu...
Bağrında bir şehidi ağırlıyan kabristan sanki o gün farklıydı,
bilmem hangi vefalı eller burakmıştı,
iki karanfil vardı kabrinin üstünde kan kırmızıydı.....

Rüzgar dehşet kusarken yarı geçede irkilerek uyandım,
Aradım sahibsiz kalan bu evde seni,
yokluğuna ağladım,
sesin hala duruyor boş odalarda,
işte içimizi ısıtan tebessümün,
bağdaş kurup oturduğun minder,
kıldığın son namaz hala gözlerimizde..........

Bir şehadet şiiri buldum kitabın arasında,
dün gece yazmışsın anladım..
Sabahla birlikte çıkmıştık evden dualar okuyarak,
hani baharla gelen göçmen kuşları göstermiştin bana,
yolda yürürken kavgalarını anlatmıştın, bahara varmak için göçtüklerini..

Tam o sırada uçtu kor alevden kurşunlar yüreğini deldiler,
bitmeyen bir bahar vardı yüreğinde yuva kurdular..
o gün ziyaretine vardığımda, bilmem hangi vefalı eller bırakmıştı,
iki karanfil vardı kabrinin üstünde kan kırmızıydı.......

Ve bende yüreğimi bin baharla yeşerttim,
yalın sevda çıktım pus tutmuş sokaklara,

SENİ ARADIM, SENİ ÖZLEDİM CANIM KARDEŞİM,
ALDIRMIYORUM ARTIK SİLAHLARA, MERMİLERE, TANKLARA,
KAN BEYNİME ÇIKTIĞINDA BİRGÜN,
MEZAR TAŞINDAN AŞAĞI DÖKÜLÜRKEN KUŞLARIN ŞEHADET NAĞMELERİ,
KIRMIZI BİR GÜL AÇAÇAK ALNIMDA,
BENDE BENDE BIRAKACAĞIM KABRİNE KANIMDAN DAMLA DAMLA AKAN KARANFİLLERİ

Bir şehid kardeşimizin ,şehid olmadan önce diğer şehid kardeşine yazmış olduğu şiir aslında şiir değil nasıl yorum yapacağımı bilemiyorum herşey orda...