Bilmiyorum demek neden bu kadar anormal karşılanıyor bu zaman da pek anlayamasam da, ben bunun olağanüstü basitliğinden muazzam bir haz alıyorum.
Ki aslında basit olan her şeyden.
Sanki birçok şeyi bilmek zorundaymışım gibi.
Karşı tarafın o manasiz bakışlarının altında "sen bunu nasıl bilemezsin cahil cühelâliğin" 1 saniyesinde ezilip, sonrasında bilememenin verdiği o güzel normallik ve basitlik duygusunun beni insan yapmasının hazzı paha biçilemez bence
Susadığı zaman su içersin
Açıktığında yemek yersin
Uykun geldiğinde uyursun
Üzülmen gerekiyorsa üzülür
Sevineceğin zaman sevinirsin
Ve bunlar hic kimseyi yormadan en basit haliyle yapabiliyorsan ne mutlu sana.
Insanların beklentileri arşa kadar uzanırken
Aslında sadece önüne bakabilmek de mutlu kılabilmeli insani.
Bir arkadaşım anlatmıştı, tanidiklarindan birinin bir rahatsizligindan dolayı kirpikleri yokmuş, dökülmüş.
Kız o kadar zorlanıyormuş ki sürekli toz vs gibi şeylerin gözlerine kaçmasından.
Kirpiklerim olduğu için şükrettim dediydi arkadaş, hic buna şükredeceğim aklına bile gelmezken diye sözlerine devam ederek.
Ve yine kronik kabızlık sorunu yaşayan bir arkadaşım, her tuvaletten çıktığında zafer işareti yapıyormuş, "başardım" diye.
Kendi halinde yaşamak, bazen bilmemek, hele bazen hiç bilmemek, hoşlanmadığın bir durumda, olmak istemediğin bir masa da, arkadaşlar benden bu kadar deyip nahifce ayrilmanin basitliğinden bahsediyorum.
Belki hatir için bir kahve içilir de
Çiğ tavuk yemeyi reddetme hakkımı kullanmak anormal değil olağan karşılansın mesela.
Nihayetinde doğduk ve ölüp gidecez.
Ne kadar basit ve net bi durum
Hal böyleyken bu kadar kasmanin manasi nedir, anlamak da istemiyorum artik
Bu kadar basit mesele
Banane anlamayacağım işte.
Anlamadigim konularda kendime kilif uydurmak icin ne guzel dusunmusum degil mi forumdaslarim
Zekam ne kadar basit ve fitnekar calisiyor.
-Bilmiyor musun cidden alketa
+Yok biliyorum da bence bilmemek harika ve cok basit soylenen bir kelime. O yuzden bunu tercih ediyorum
-Aynen aynen
Ki aslında basit olan her şeyden.
Sanki birçok şeyi bilmek zorundaymışım gibi.
Karşı tarafın o manasiz bakışlarının altında "sen bunu nasıl bilemezsin cahil cühelâliğin" 1 saniyesinde ezilip, sonrasında bilememenin verdiği o güzel normallik ve basitlik duygusunun beni insan yapmasının hazzı paha biçilemez bence
Susadığı zaman su içersin
Açıktığında yemek yersin
Uykun geldiğinde uyursun
Üzülmen gerekiyorsa üzülür
Sevineceğin zaman sevinirsin
Ve bunlar hic kimseyi yormadan en basit haliyle yapabiliyorsan ne mutlu sana.
Insanların beklentileri arşa kadar uzanırken
Aslında sadece önüne bakabilmek de mutlu kılabilmeli insani.
Bir arkadaşım anlatmıştı, tanidiklarindan birinin bir rahatsizligindan dolayı kirpikleri yokmuş, dökülmüş.
Kız o kadar zorlanıyormuş ki sürekli toz vs gibi şeylerin gözlerine kaçmasından.
Kirpiklerim olduğu için şükrettim dediydi arkadaş, hic buna şükredeceğim aklına bile gelmezken diye sözlerine devam ederek.
Ve yine kronik kabızlık sorunu yaşayan bir arkadaşım, her tuvaletten çıktığında zafer işareti yapıyormuş, "başardım" diye.
Kendi halinde yaşamak, bazen bilmemek, hele bazen hiç bilmemek, hoşlanmadığın bir durumda, olmak istemediğin bir masa da, arkadaşlar benden bu kadar deyip nahifce ayrilmanin basitliğinden bahsediyorum.
Belki hatir için bir kahve içilir de
Çiğ tavuk yemeyi reddetme hakkımı kullanmak anormal değil olağan karşılansın mesela.
Nihayetinde doğduk ve ölüp gidecez.
Ne kadar basit ve net bi durum
Hal böyleyken bu kadar kasmanin manasi nedir, anlamak da istemiyorum artik
Bu kadar basit mesele
Banane anlamayacağım işte.
Anlamadigim konularda kendime kilif uydurmak icin ne guzel dusunmusum degil mi forumdaslarim
Zekam ne kadar basit ve fitnekar calisiyor.
-Bilmiyor musun cidden alketa
+Yok biliyorum da bence bilmemek harika ve cok basit soylenen bir kelime. O yuzden bunu tercih ediyorum
-Aynen aynen