E
Çevrimdışı
Bosna- Sırp savaşında, Hapishanelerdeki Bosnalı mücahide bacılardan gönderilen mektup…
"Sırp hapishanelerinden siz kardeşlerimize..."
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Kaç mektup yazdık, kaç mektup yazdık. Dilimizle, gözyaşlarımızla, kanımızla çok denedik yazmayı. Ama mümkünmü sızdırabilmek. Allah’a binlerce şükür olsun ki gecenin sessiz bir anında bunu yazdık, gönderdik. Bu demir parmaklıklar ardında dönen dolapları artık görün, duyun istedik. Bu mektup bize yapılan zulüm ve işkenceyi anlatmayacak kadar ufak ve yetersizdir. İlk işkence küçük bir kız kardeşimizi çırılçıplak soyarak baş aşağı asmaları ve elektrikle sandalyeye bağlamaları ile başladı. Ve daha sonra dünyada misli görülmemiş işkencelere devam edildi. Hz. Meryem, Hz İsa’ya hamile olduğu zaman halkın dedikodularından çekinerek “keşke ölseydim de unutulanlardan olsaydım” demişti. Hz. Meryem hiçbir zaman ne eziyet görmüş ne de zina etmişti. Buna rağmen bir peygamber annesi olduğu halde bu sözleri söylemişti. Peki ya bizler ne diyelim? Biz en büyük işkencelere maruz kalıyoruz, ırzımıza geçiliyor.
NEREDE MÜSLÜMANLAR? Nerede Müslüman olduğunu iddia edenler? Bizi bağırmadan haykırmadan duyun diyoruz. Çünkü sesimiz kapkaranlık ve derin zindanların duvarlarından duyulmaz. Sizleri her alıp verdiğim nefes, her inen damla kan, her akan damar ver her çarpan kalple yardıma davet ediyoruz ve bekliyoruz.
Burada binlerce kadın bulunuyor.
Nerede erkek olduğunu iddia edenler? Davranın görelim erkekliği? Kimlerin elinde bulunduğumuzu bilmiyorsanız bildirelim. Dünyanın en vahşi, en yırtıcı ve İslam’a en büyük kin sahibi kafir Sırp köpeklerinin elindeyiz. Unutmayınız ki burada geçirdiğimiz her saniye bin yıldan daha uzun geliyor. Burada günler ayları aylar yılları kovaladı ve hala aynı durumdayız. Değişen tek şey konuşturmak için yeni işkence usulleri. Sesimizi kime duyuralım. Vahşilerin piçlerini taşıyoruz karınlarımızda. Daha susacak mısınız? Ne yapalım? Ne edelim? Bize bildirin. Bizi gelip kurtarmanızı istemiyoruz. Bizim üzerimize zindanları yıkın ki ölelim. Bunu yapamıyorsanız intihar edip karınlarımızda taşıdıklarımızı da öldürüp kurtulmamıza fetva verin.
Geceyi gündüzden ayırt edemiyoruz. Güneşin berraklığını çoktan unuttuk. Daha da bekliyor musunuz?
Ey alem! Ey dünya! Ey Müslüman Uyan!
Bu uykun çok uzun sürdü. Bizde uyku yoktur. Müslüman uyuyamaz.
Unutma bir gün olupta hesaba çeklince ırzına geçilen kız kardeşlerin için ne yaptın diye sorulunca ne cevap vereceksin?
Zindanlarda elektrikli sehpalarda can verenler için ne yaptın?
Çırılçıplak soyulupta tavandan baş aşağı asılanlar için ne yaptın? diye sorulunca ne cevap vereceksin?
Ve sen ey İslam alemi! Kız kardeşlerin balık istifi gibi dizilipde bir elbise gibi katlanarak el ve ayakları kırılarak öldürülürken onlar için ne yaptın? diye sorulunca ne cevap vereceksin? Ölümle hayat arasında etleri cımbızla çekilip, hastanelere sürülen kardeşlerin için ne yaptın? diye sorulunca ne cevap vereceksin?
Ne yaptın, ne yaptın durma söyle… Bütün bunlara ne cevap vereceksin? Uzandığın yerden cevap veremezsin ki… Uyan..! Bırak münafıklığı gel bizi yangından, gel bizi karanlıktan, gel bizi okyanusun derinliklerinden aydınlığa çıkarıp kurtar. Haykırıyoruz ve bir âmâ gibi duvarları yokluyoruz. Acaba bir pırıltı görebilir miyiz diye.
UTANIR M ISINIZ?
Ve soruyoruz:
Kandillere katran döken gecelerde bir mücahide görseniz demir parmaklıklar ardında,
Erliğinizden utanır mısınız?
Yüzüstü sürünüyor görseniz tüm mü’minleri, şehitler görseniz yüzüstü düşmüş,
Ayakta kalışınızdan utanır mısınız?
Eğer varsa hapishanede bir kardeşiniz,
Söyleyin bayram yapışınızdan utanır mısınız?
Evladınız şehadet yolunu seçerken,
Onu engel oluşunuzdan utanır mısınız?
Uyansanız bir bayram sabahı ve o sabah anlasanız gerçek bayram, ya da anlatsa size birisi bayramın ne demek olduğunu
Utanır mısınız bayram yapışınızdan?
Baş eğmeyerek tağuta, erce yaşayıp, erce ölen, üzerinde giyecek elbisesi olmayan, en zenginken en fakir duruma gelen, dünyayı gözünden alıp, uykuyu, sofrayı, oyunu bırakan insanlar istiyor bu dava…
Öz davanıza diş geçirilirken utanır mısınız?
Yeni bir gün doğuşundan utanır mısınız?
Utanır mısınız seher vakti esen rüzgarlardan?
“Bizim iyilerimiz şehid oldu” diyor Afganlı Mücahid
SİZ İYİLERDEN UTANIR MISINIZ?
SIRP HAPİSHANELERİNDEN BOSNALI BACILARINIZ…
"Sırp hapishanelerinden siz kardeşlerimize..."
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Kaç mektup yazdık, kaç mektup yazdık. Dilimizle, gözyaşlarımızla, kanımızla çok denedik yazmayı. Ama mümkünmü sızdırabilmek. Allah’a binlerce şükür olsun ki gecenin sessiz bir anında bunu yazdık, gönderdik. Bu demir parmaklıklar ardında dönen dolapları artık görün, duyun istedik. Bu mektup bize yapılan zulüm ve işkenceyi anlatmayacak kadar ufak ve yetersizdir. İlk işkence küçük bir kız kardeşimizi çırılçıplak soyarak baş aşağı asmaları ve elektrikle sandalyeye bağlamaları ile başladı. Ve daha sonra dünyada misli görülmemiş işkencelere devam edildi. Hz. Meryem, Hz İsa’ya hamile olduğu zaman halkın dedikodularından çekinerek “keşke ölseydim de unutulanlardan olsaydım” demişti. Hz. Meryem hiçbir zaman ne eziyet görmüş ne de zina etmişti. Buna rağmen bir peygamber annesi olduğu halde bu sözleri söylemişti. Peki ya bizler ne diyelim? Biz en büyük işkencelere maruz kalıyoruz, ırzımıza geçiliyor.
NEREDE MÜSLÜMANLAR? Nerede Müslüman olduğunu iddia edenler? Bizi bağırmadan haykırmadan duyun diyoruz. Çünkü sesimiz kapkaranlık ve derin zindanların duvarlarından duyulmaz. Sizleri her alıp verdiğim nefes, her inen damla kan, her akan damar ver her çarpan kalple yardıma davet ediyoruz ve bekliyoruz.
Burada binlerce kadın bulunuyor.
Nerede erkek olduğunu iddia edenler? Davranın görelim erkekliği? Kimlerin elinde bulunduğumuzu bilmiyorsanız bildirelim. Dünyanın en vahşi, en yırtıcı ve İslam’a en büyük kin sahibi kafir Sırp köpeklerinin elindeyiz. Unutmayınız ki burada geçirdiğimiz her saniye bin yıldan daha uzun geliyor. Burada günler ayları aylar yılları kovaladı ve hala aynı durumdayız. Değişen tek şey konuşturmak için yeni işkence usulleri. Sesimizi kime duyuralım. Vahşilerin piçlerini taşıyoruz karınlarımızda. Daha susacak mısınız? Ne yapalım? Ne edelim? Bize bildirin. Bizi gelip kurtarmanızı istemiyoruz. Bizim üzerimize zindanları yıkın ki ölelim. Bunu yapamıyorsanız intihar edip karınlarımızda taşıdıklarımızı da öldürüp kurtulmamıza fetva verin.
Geceyi gündüzden ayırt edemiyoruz. Güneşin berraklığını çoktan unuttuk. Daha da bekliyor musunuz?
Ey alem! Ey dünya! Ey Müslüman Uyan!
Bu uykun çok uzun sürdü. Bizde uyku yoktur. Müslüman uyuyamaz.
Unutma bir gün olupta hesaba çeklince ırzına geçilen kız kardeşlerin için ne yaptın diye sorulunca ne cevap vereceksin?
Zindanlarda elektrikli sehpalarda can verenler için ne yaptın?
Çırılçıplak soyulupta tavandan baş aşağı asılanlar için ne yaptın? diye sorulunca ne cevap vereceksin?
Ve sen ey İslam alemi! Kız kardeşlerin balık istifi gibi dizilipde bir elbise gibi katlanarak el ve ayakları kırılarak öldürülürken onlar için ne yaptın? diye sorulunca ne cevap vereceksin? Ölümle hayat arasında etleri cımbızla çekilip, hastanelere sürülen kardeşlerin için ne yaptın? diye sorulunca ne cevap vereceksin?
Ne yaptın, ne yaptın durma söyle… Bütün bunlara ne cevap vereceksin? Uzandığın yerden cevap veremezsin ki… Uyan..! Bırak münafıklığı gel bizi yangından, gel bizi karanlıktan, gel bizi okyanusun derinliklerinden aydınlığa çıkarıp kurtar. Haykırıyoruz ve bir âmâ gibi duvarları yokluyoruz. Acaba bir pırıltı görebilir miyiz diye.
UTANIR M ISINIZ?
Ve soruyoruz:
Kandillere katran döken gecelerde bir mücahide görseniz demir parmaklıklar ardında,
Erliğinizden utanır mısınız?
Yüzüstü sürünüyor görseniz tüm mü’minleri, şehitler görseniz yüzüstü düşmüş,
Ayakta kalışınızdan utanır mısınız?
Eğer varsa hapishanede bir kardeşiniz,
Söyleyin bayram yapışınızdan utanır mısınız?
Evladınız şehadet yolunu seçerken,
Onu engel oluşunuzdan utanır mısınız?
Uyansanız bir bayram sabahı ve o sabah anlasanız gerçek bayram, ya da anlatsa size birisi bayramın ne demek olduğunu
Utanır mısınız bayram yapışınızdan?
Baş eğmeyerek tağuta, erce yaşayıp, erce ölen, üzerinde giyecek elbisesi olmayan, en zenginken en fakir duruma gelen, dünyayı gözünden alıp, uykuyu, sofrayı, oyunu bırakan insanlar istiyor bu dava…
Öz davanıza diş geçirilirken utanır mısınız?
Yeni bir gün doğuşundan utanır mısınız?
Utanır mısınız seher vakti esen rüzgarlardan?
“Bizim iyilerimiz şehid oldu” diyor Afganlı Mücahid
SİZ İYİLERDEN UTANIR MISINIZ?
SIRP HAPİSHANELERİNDEN BOSNALI BACILARINIZ…
