Çevrimdışı
Esselâmu aleykûm we rahmetullâhi we berakâtuh
Ümitle korku arasında olmamız gerektiğini biliyorum ama ben birkaç aydır kendimde Cennet'lik Müslümanların hâllerinin kalıcı olmadığını görüyorum. Bunun sebebinin büyük kısmının çevremde Müslüman olmayışı ve yolumdan dönmem için yıllardır yapılan baskı olduğunu düşünüyorum. Kendimde başka tuhaf hâller de görmeye başladım, cin musallatı olabileceğini düşündüm ama aynı zamanda (büyük olmayan) mental hastalıklara ve küçük çaplı çocukluk travmalarına sahibim, belki onlar da azmış olabilir diye düşünüyorum. Aynı zamanda bedensel kronik hastalıklarım da var ve onların da psikolojiyi etkilediğini fark ediyorum. İnsanlara karşı pek yakınlık da beslemediğim ve dokunmalı temasları ya da içten duygusal yakınlaşmaları bile sevmediğimden hatta bunlardan tiksinip irrite olduğumdan (tabii olumsuz hareketler daha çok irrite ediyor) insanlarla uğraşmak bana ayrı bir ağır geliyor. Bu yüzden ibadet ederken huzur ve mutluluk duymama rağmen ibadetlere çok vakit ayıramıyorum. (Hatta "Çevremde bulunmamalarına rağmen Müslümanlarla yakınlaşayım" diye internetten tanışmış olduğum Müslüman kimseler bile bana bir Müslümana yakışmayacak şekilde davrandı. Nasıl suçluluk duymuyorlar anlamıyorum.) Ailem de dindar değil ve ibadetlere karşı, her şeyi gizli yapıyorum, yoksa beni döndürmeye çalışacaklar ve zaten vesveseliyim, "bırak da artık bitsin bu zorluklar" gibi vesveseler geliyor. Beni dinimden döndürmek için baskılar artmasın diye fazla ibadet etmiyorum, ama bunun sonucu da iyi değil. Cehennem'e gideceğim hakkında bir karara vardım, aksi nedense mümkün görünmüyor. Vesveseler benim Müslüman olmadığımı da söylüyor, gerçekten Müslüman olduğuma da emin olamıyorum münafık gibi hissediyorum. "Sonuçta Cehennem'e gideceksin ve kâfirsin, namaz kılmayı bırak" diye bir vesvese çoğu kez gelmişti. Tabii bu değişedebiliyor, Müslüman olduğum ama yine Cehennem'e gideceğim ve ağır kabir azabı çekeceğim hakkında düşünceler de mevcut, artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Anlatmadığım çok şey var tabii ki, ama önemli hatlarıyla bu kadar.
Cehennem/kabir azabını önleyecek, Cennet'e girmeyi kolaylaştıracak amelleri hatırlatıp, vesveseleri gidermek ve bu ruh hâlinden kurtulmam için tavsiye verebilecek olan biri varsa memnun olurum.
Ümitle korku arasında olmamız gerektiğini biliyorum ama ben birkaç aydır kendimde Cennet'lik Müslümanların hâllerinin kalıcı olmadığını görüyorum. Bunun sebebinin büyük kısmının çevremde Müslüman olmayışı ve yolumdan dönmem için yıllardır yapılan baskı olduğunu düşünüyorum. Kendimde başka tuhaf hâller de görmeye başladım, cin musallatı olabileceğini düşündüm ama aynı zamanda (büyük olmayan) mental hastalıklara ve küçük çaplı çocukluk travmalarına sahibim, belki onlar da azmış olabilir diye düşünüyorum. Aynı zamanda bedensel kronik hastalıklarım da var ve onların da psikolojiyi etkilediğini fark ediyorum. İnsanlara karşı pek yakınlık da beslemediğim ve dokunmalı temasları ya da içten duygusal yakınlaşmaları bile sevmediğimden hatta bunlardan tiksinip irrite olduğumdan (tabii olumsuz hareketler daha çok irrite ediyor) insanlarla uğraşmak bana ayrı bir ağır geliyor. Bu yüzden ibadet ederken huzur ve mutluluk duymama rağmen ibadetlere çok vakit ayıramıyorum. (Hatta "Çevremde bulunmamalarına rağmen Müslümanlarla yakınlaşayım" diye internetten tanışmış olduğum Müslüman kimseler bile bana bir Müslümana yakışmayacak şekilde davrandı. Nasıl suçluluk duymuyorlar anlamıyorum.) Ailem de dindar değil ve ibadetlere karşı, her şeyi gizli yapıyorum, yoksa beni döndürmeye çalışacaklar ve zaten vesveseliyim, "bırak da artık bitsin bu zorluklar" gibi vesveseler geliyor. Beni dinimden döndürmek için baskılar artmasın diye fazla ibadet etmiyorum, ama bunun sonucu da iyi değil. Cehennem'e gideceğim hakkında bir karara vardım, aksi nedense mümkün görünmüyor. Vesveseler benim Müslüman olmadığımı da söylüyor, gerçekten Müslüman olduğuma da emin olamıyorum münafık gibi hissediyorum. "Sonuçta Cehennem'e gideceksin ve kâfirsin, namaz kılmayı bırak" diye bir vesvese çoğu kez gelmişti. Tabii bu değişedebiliyor, Müslüman olduğum ama yine Cehennem'e gideceğim ve ağır kabir azabı çekeceğim hakkında düşünceler de mevcut, artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Anlatmadığım çok şey var tabii ki, ama önemli hatlarıyla bu kadar.
Cehennem/kabir azabını önleyecek, Cennet'e girmeyi kolaylaştıracak amelleri hatırlatıp, vesveseleri gidermek ve bu ruh hâlinden kurtulmam için tavsiye verebilecek olan biri varsa memnun olurum.
Son düzenleme:
