E
Çevrimdışı
Ebu & Dücane
Misafir
Bilindiği üzere son günlerde bir takım Müslüman gruplar arasında çıkan ihtilaflar birbirlerini öldürmeye kadar varmış. Durum böyle iken piyasada işin aslını bilen bilmeyen herkes bir şeyler söylüyor. Mesele tarafgirlik eksenli değerlendirilince de küfürler, hakaretler, lanetler ve teşviş almış başını gidiyor. Bu durumda hem kendi nefsime hem de kardeşlerime bazı hatırlatmalarda bulunmak istedim. Çünkü Müslümanların birbirine hakkı hatırlatma gibi bir görevleri var. Allah Teala şöyle buyuruyor. ‘’Hatırlat çünkü hatırlatma müminlere fayda verir.’’(Zariyat:55)
Öncelikle bu konu tartışılırken şunlar unutulamamalıdır:
1-Allah’ın şeriatında rütbesi, ismi, cismi, ameli ne olursa olsun hiçbir kimsenin bir ayrıcalığı yoktur. Hiçbir kimse yaptığı ameli delil getirerek Allah’ın hudutlarını aşma hakkına sahip değildir. Kişi her mekan ve şartta elinden geldiği kadarıyla Allah Teala’nın emrini yerine getirmek zorundadır. İslam’da günahın kendisi ve günahkarın savunulması mümkün değildir. Suçu ve suçluyu savunanlara Allah Teala şöyle bir uyarıda bulunuyor.’’ Haydi siz dünya hayatında onlara taraf çıkıp savundunuz, ya kıyamet günü Allah'a karşı onları kim savunacak yahut onlara kim vekil olacak?(Nisa:109) ve onları savunmanın boş ve geçici bir iş olduğunu hatırlatıyor.
2-Müslümanların arasında doğacak bir ihtilafın çözüm çerçevesi bellidir. Müslüman kendi kafasına göre koyduğu yöntem ile değil Allah’ın çizdiği islah yöntemine başvurmalıdır. Allah Teala bu konuda şöyle buyuruyor.’’ Mü'minlerden iki topluluk çarpışacak olursa, aralarını bulup düzeltin. Şayet biri diğerine tecavüzde bulunacak olursa, artık tecavüzde bulunanla, Allah'ın emrine dönünceye kadar savaşın; eğer sonunda (Allah'ın emrini kabul edip) dönerse, bu durumda adaletle aralarını bulun ve (her konuda) adil davranın. Şüphesiz Allah, adil olanları sever.’’(Hucurat:9) İslam’da islahın yöntemi zalime tavır hatta gerekirse yola getirmek için güç kullanmak mazluma ise mazlumiyetini giderene kadar yardım etmektir. Peygamber efendimizin de şöyle buyurur ‘’Kardeşine zalim de olsa mazlum da olsa yardım et’’ Bunun üzerine sahabeler ‘’ mazlumu anladık da zalime nasıl yardım edeceğiz ya Resulullah’’ deyince ‘’Zaliminde elinden tutup zulmünü engelleyeceksiniz.’’ Diye cevap verir. Evet zalimin elinden tutarak hem mazlum korunmuş olur hem de zalimin kendi hatasıyla kendisini helak etmesi engellenmiş olur. Öyle ise Müslümanların fitne daha da derinleşmeden zalim-mazlum tespitinde bulunup bu Rabbani menhec üzerine davranmaları elzemdir.
3-Hakkında konuştuğumuz gruplar kanı, ırzı, ve bütün şekilleri ile ona taarruzun bize haram olduğu Müslümanlardır. Allah Teala şöyle buyurmaktadır.’’ Ve onlardan sonra gelenler de Rabbimiz derler, suçlarımızı ört bizim ve bizden önce inanan kardeşlerimize ve inananlara karşı gönlümüze bir kin, bir haset verme; Rabbimiz, şüphe yok ki sen esirgeyicisin, rahimsin.’’(Haşr:10) Evet müminin sıfatı, Ehli imana kin ve haset beslememek ve Allah Teala’ dan müminlere karşı farkında olmadan kalbe doğabilecek kin ve nefretin engellemesini istemektir. Resulullah(a.s.v.) şöyle buyurmaktadır. ’’Müslüman bütünüyle Müslümana haramdır.’’
4-Hakkında yorum yaptığımız her iki taraftan grubunda Allah Teala’nın ‘’Allah katında en büyük derecedir.’’ Dediği cihad ameliyesini yürüttükleri ve yine Allah’ın onlar için ‘’ Mü'minlerden, özür olmaksızın oturanlar ile, Allah yolunda mallarıyla ve canlarıyla cihad edenler eşit değildir. Allah, mallarıyla ve canlarıyla cihad edenleri oturanlara göre derece olarak üstün kılmıştır. Tümüne güzelliği (cenneti) va'detmiştir; ancak Allah, cihad edenleri oturanlara göre büyük bir ecirle üstün kılmıştır.’’(Nisa:95) dediği kimselerdir.
Sonuç olarak herhangi bir Müslümana bilip bilmeden elimiz ile veya dilimiz ile vereceğimiz bir eziyetin büyük bir mesuliyeti vardır. Müslümana diliyle veya kalemiyle zarar verenin Müslümana eliyle veya silahıyla zarar verenden bir farkı yoktur. Hatta çoğu zaman dil ile verilen zarar el ile verilen zarardan daha şiddetli oluyor. Hele ki bu zarar vereceğimiz insanlar canıyla veya malıyla Allah yolunda mücadele eden insanlar ise günah çok farklı boyutlara ulaşabiliyor. Bu günahın boyutunu en iyi şekilde gözler önüne seren Ayet-i Kerime’yi aşağıda zikrediyorum.
Allah Teala şöyle buyurmuştur.’’ Kendilerine (yaptıkları maskaralığı) soracak olsan, yeminle derler ki, «Biz sadece (lâfa) dalıp eğleniyorduk». De ki: Siz Allah ile, âyetleriyle ve Peygamberiyle mi eğlenip duruyordunuz ? Özür beyan etmeyin. Siz, îmânınızdan sonra inkâr etmiştiniz. Eğer sizden bir grubu affetsek de suçlu olmalarından dolayı bir (diğer) gruba da azap edeceğiz. (Tevbe:65-66) Bu Ayetlerin nüzul sebebinin şöyle olduğu rivayet edilir.’’ Zeyd b. Eslem ve Muhammed b. Ka’b'ın rivayetlerine göre, Tebük Seferi esna¬sında münafıklardan bir kişi -Muhammed (s.a.v.)’i ve Ashabı’nı kastederek-:“Bizim şu Kur’an okuyanlarımız gibi alabildiğine geniş karınlılar, alabildiğine yalan sözlüler, düş¬manla karşılaşma esnasında da alabildiğine korkak olanlar görmedim” demişti. Avf b. Malik de ona:“Yalan söyledin, fakat sen, bir münafıksın. Rasulullah (s.a.v.)’a mutlaka ha¬ber vereceğim” demişti. Avf bunu müteakib Rasulullah’a haber vermeye gitti de bu hu¬susta Kur’an’ın kendisini geçtiğini buldu. Derken bu münafık, devesine binip, yola koyu¬lan Rasulullah (s.a.v.)’a gelip dedi ki;“Ey Allah’ın Rasulü, biz sadece lafa dalmış eğleni¬yorduk, yolculuk şakaları yaparak üzerimizden yol yorgunluğunu atıyorduk.”( İmam Ebu’l-Hasen Ali bin Ahmed el-Vahidi, Esbâb-ı Nüzul) Allah Teala Ayet-i Kerime’de de geçtiği gibi cihad ehli ile dalga geçmeyi dahi kendisi, ayetleri ve Resulü ile dalga geçmek olarak değerlendirmiş ve bunu yapanların kafir olduğunu söylemiştir.
Allah Teala cihada çıktıkları halde cihad ehli ile dalga geçen kişileri dahi bu sert tonda azarlar iken biz, evinde oturup ileri geri konuşanları nasıl azarlayacağını düşünmek bile istemiyorum.
alıntı
Öncelikle bu konu tartışılırken şunlar unutulamamalıdır:
1-Allah’ın şeriatında rütbesi, ismi, cismi, ameli ne olursa olsun hiçbir kimsenin bir ayrıcalığı yoktur. Hiçbir kimse yaptığı ameli delil getirerek Allah’ın hudutlarını aşma hakkına sahip değildir. Kişi her mekan ve şartta elinden geldiği kadarıyla Allah Teala’nın emrini yerine getirmek zorundadır. İslam’da günahın kendisi ve günahkarın savunulması mümkün değildir. Suçu ve suçluyu savunanlara Allah Teala şöyle bir uyarıda bulunuyor.’’ Haydi siz dünya hayatında onlara taraf çıkıp savundunuz, ya kıyamet günü Allah'a karşı onları kim savunacak yahut onlara kim vekil olacak?(Nisa:109) ve onları savunmanın boş ve geçici bir iş olduğunu hatırlatıyor.
2-Müslümanların arasında doğacak bir ihtilafın çözüm çerçevesi bellidir. Müslüman kendi kafasına göre koyduğu yöntem ile değil Allah’ın çizdiği islah yöntemine başvurmalıdır. Allah Teala bu konuda şöyle buyuruyor.’’ Mü'minlerden iki topluluk çarpışacak olursa, aralarını bulup düzeltin. Şayet biri diğerine tecavüzde bulunacak olursa, artık tecavüzde bulunanla, Allah'ın emrine dönünceye kadar savaşın; eğer sonunda (Allah'ın emrini kabul edip) dönerse, bu durumda adaletle aralarını bulun ve (her konuda) adil davranın. Şüphesiz Allah, adil olanları sever.’’(Hucurat:9) İslam’da islahın yöntemi zalime tavır hatta gerekirse yola getirmek için güç kullanmak mazluma ise mazlumiyetini giderene kadar yardım etmektir. Peygamber efendimizin de şöyle buyurur ‘’Kardeşine zalim de olsa mazlum da olsa yardım et’’ Bunun üzerine sahabeler ‘’ mazlumu anladık da zalime nasıl yardım edeceğiz ya Resulullah’’ deyince ‘’Zaliminde elinden tutup zulmünü engelleyeceksiniz.’’ Diye cevap verir. Evet zalimin elinden tutarak hem mazlum korunmuş olur hem de zalimin kendi hatasıyla kendisini helak etmesi engellenmiş olur. Öyle ise Müslümanların fitne daha da derinleşmeden zalim-mazlum tespitinde bulunup bu Rabbani menhec üzerine davranmaları elzemdir.
3-Hakkında konuştuğumuz gruplar kanı, ırzı, ve bütün şekilleri ile ona taarruzun bize haram olduğu Müslümanlardır. Allah Teala şöyle buyurmaktadır.’’ Ve onlardan sonra gelenler de Rabbimiz derler, suçlarımızı ört bizim ve bizden önce inanan kardeşlerimize ve inananlara karşı gönlümüze bir kin, bir haset verme; Rabbimiz, şüphe yok ki sen esirgeyicisin, rahimsin.’’(Haşr:10) Evet müminin sıfatı, Ehli imana kin ve haset beslememek ve Allah Teala’ dan müminlere karşı farkında olmadan kalbe doğabilecek kin ve nefretin engellemesini istemektir. Resulullah(a.s.v.) şöyle buyurmaktadır. ’’Müslüman bütünüyle Müslümana haramdır.’’
4-Hakkında yorum yaptığımız her iki taraftan grubunda Allah Teala’nın ‘’Allah katında en büyük derecedir.’’ Dediği cihad ameliyesini yürüttükleri ve yine Allah’ın onlar için ‘’ Mü'minlerden, özür olmaksızın oturanlar ile, Allah yolunda mallarıyla ve canlarıyla cihad edenler eşit değildir. Allah, mallarıyla ve canlarıyla cihad edenleri oturanlara göre derece olarak üstün kılmıştır. Tümüne güzelliği (cenneti) va'detmiştir; ancak Allah, cihad edenleri oturanlara göre büyük bir ecirle üstün kılmıştır.’’(Nisa:95) dediği kimselerdir.
Sonuç olarak herhangi bir Müslümana bilip bilmeden elimiz ile veya dilimiz ile vereceğimiz bir eziyetin büyük bir mesuliyeti vardır. Müslümana diliyle veya kalemiyle zarar verenin Müslümana eliyle veya silahıyla zarar verenden bir farkı yoktur. Hatta çoğu zaman dil ile verilen zarar el ile verilen zarardan daha şiddetli oluyor. Hele ki bu zarar vereceğimiz insanlar canıyla veya malıyla Allah yolunda mücadele eden insanlar ise günah çok farklı boyutlara ulaşabiliyor. Bu günahın boyutunu en iyi şekilde gözler önüne seren Ayet-i Kerime’yi aşağıda zikrediyorum.
Allah Teala şöyle buyurmuştur.’’ Kendilerine (yaptıkları maskaralığı) soracak olsan, yeminle derler ki, «Biz sadece (lâfa) dalıp eğleniyorduk». De ki: Siz Allah ile, âyetleriyle ve Peygamberiyle mi eğlenip duruyordunuz ? Özür beyan etmeyin. Siz, îmânınızdan sonra inkâr etmiştiniz. Eğer sizden bir grubu affetsek de suçlu olmalarından dolayı bir (diğer) gruba da azap edeceğiz. (Tevbe:65-66) Bu Ayetlerin nüzul sebebinin şöyle olduğu rivayet edilir.’’ Zeyd b. Eslem ve Muhammed b. Ka’b'ın rivayetlerine göre, Tebük Seferi esna¬sında münafıklardan bir kişi -Muhammed (s.a.v.)’i ve Ashabı’nı kastederek-:“Bizim şu Kur’an okuyanlarımız gibi alabildiğine geniş karınlılar, alabildiğine yalan sözlüler, düş¬manla karşılaşma esnasında da alabildiğine korkak olanlar görmedim” demişti. Avf b. Malik de ona:“Yalan söyledin, fakat sen, bir münafıksın. Rasulullah (s.a.v.)’a mutlaka ha¬ber vereceğim” demişti. Avf bunu müteakib Rasulullah’a haber vermeye gitti de bu hu¬susta Kur’an’ın kendisini geçtiğini buldu. Derken bu münafık, devesine binip, yola koyu¬lan Rasulullah (s.a.v.)’a gelip dedi ki;“Ey Allah’ın Rasulü, biz sadece lafa dalmış eğleni¬yorduk, yolculuk şakaları yaparak üzerimizden yol yorgunluğunu atıyorduk.”( İmam Ebu’l-Hasen Ali bin Ahmed el-Vahidi, Esbâb-ı Nüzul) Allah Teala Ayet-i Kerime’de de geçtiği gibi cihad ehli ile dalga geçmeyi dahi kendisi, ayetleri ve Resulü ile dalga geçmek olarak değerlendirmiş ve bunu yapanların kafir olduğunu söylemiştir.
Allah Teala cihada çıktıkları halde cihad ehli ile dalga geçen kişileri dahi bu sert tonda azarlar iken biz, evinde oturup ileri geri konuşanları nasıl azarlayacağını düşünmek bile istemiyorum.
alıntı
