önemli bir hususa değindin kekocan,gerçekten biz hangi kategorideyiz?dava adamımıyız?yoksa hizmet adamımı?..yada hiç bir kategoride olmayıp sadece laf adamımıyız?
Eskiden dava erleri ile sık sık karşılaşırdık,onlarla içiçeydik,onların varlığı bize moral ve kuvvet verirdi...
yine bir örnek vermek istiyorum zindandan(kardeşler bakın,kimse iyiki bir orayı görmüşte arada bir bize hatırlatıyor,sanki nefs var diye düşünmeyin,Rabbim bizi korusun o hastalıklardan,ama inanın amacım şahid olduklarımı anlatıp,bundan ders almaktır,zindana düşmek maharet değil,asıl maharet ondan istifade etmek,zindanın ehlinden olabilmek,Rabbim bizleride onlardan eylesin.)
yıl 20....odada ranzada uzanmışız,dört kişiyiz.Ben üst ranzadayım ve radyoyu dinliyorum,haberleri can kulağıyla dinliyorum,çünkü müslüman kardeşlere şiddetli bir baskının ve hergün tutuklamaların olduğu bir dönem,acaba bugün ne oldu,kimi tutukladılar diye dinliyorduk,tv kullanmıyorduk,radyo tek iletişim aracıydı...Alt katımda çok sevdiğim bir büyüğüm vardı,yaşça bizden büyük,ama varlığı bize moral olan bir büyüğüm(seni lillah için özledim,doya doya sana sarılmayı ve boynumdan öpmeni özledim)zindanın piriydi...Birden radyoda bir haber geçti*güvenlk kuvvetlerinin yaptığı operasyonda adları ..........olan kişiler ölü olarak ele geçirildiler(halbuki sonradan öğrendikki aslında mazlumane vurulmuşlar,mazlumane şehid edilmişler,kabenin Rabbine yemin ederimki,onu tanıyordum, ve öylesine halim selimdiki sesini yükseltmez,fedakar ve ihlaslı bir müslümandı,asla zalimlerin itham ettiği gibi değildi)Ben haberin verdiği şaşkınlıkla ne diyeceğmi şaşırdım,ismi geçen kişi oğluydu....
Birden doğruldu ve dediki*Hattab haberde ne dedi,sanki oğlumun ismi geçti*Ben aşağı atladım ve ona sarıldım ve Abe oğlun diyebildim,boğazım düğümlendi,birden baktımki şüyle dedi*İnna lillah we inna ileyhir raciun,Allahu Ekber,demek oğlum şehadette beni geçti,o bir çok hususta beni geçti,ama ondan önce şehadete eririm sanırdım,ama demekki o benden daha layıktı,bizler sürekli şehadeti dliyorduk,şimdi kapımıza geldi,wallahi onun şehadetinden dolayı sevinçliyim,ama onu yıllardır görememiştim,keşke onu görebilseydim*dedi..bizler onun bu tavrından dolayı şaşırdık ve ona sırayla sarılıp,taziyede bulunduk,dua ettik...
işin önemli noktası bundan sonra oldu...
Bizler haberden dolayı üzüntülüydük,o değerli abemde oturmuş kuranı kerim okuyordu veya namazmı kılıyordu(tam hatırlamıyorum),bizim mahzun ve üsgün olduğumuzu görünce,yanımıza gelip*siz şehadetten dolayımı mahzunsunuz,yoksa benden dolayımı sessizsiniz?Biz şehadeti saadet biliriz,bu dava uprunda evladım,hanımım ve tüm sevdiklerim feda olsun,bizler bugünlerin bize yakın olduğunu biliyorduk ve hamd olsun hazırlıklıydık,onların kanının bereketi ilerde islamın sedasının bu coğrafyada yeşermesine sebeb olacaktır,haydi kalkın ve sevinin*dedi ve ellerimizden tutup bizi havalandırmaya çıkartıp,bize voleybol oynayın,bende oynayacağım dedi,biz şaşırdık,oğlunu kurban vermiş bizi,nasıl kalkın voleybol oynayın der,utandık ona karşı ama ALLAH şahid..onun bu tutumunun arkasındaki sebeb,bu meselenini bizi üzmesine engel olmak,ve bizim buna takılıp moralmen yıpranmamıza veya üzülmemize engel olmaktı,büylelikle dikkatimizi başka yöne kaydırıp,bizi onunla meşgul etmek istiyordu,sübhanALLAH bunu hatırlayınca mahzun oluyorum ve büyle dava adamlarının varlığıyla mutlu oluyorum..islam davasına bu şekilde teslim olmuş gerçek dava adamları var ama ne yazıkki sayıları az,buna rağmen bir kişi yüzlerceyi etkiliyor ve gerçek dava aşkını pompalıyor..
işte bizi derinden etkileyen bu dava adamını hatırladım...ilerlemiş yaşına rağmen,sabah namazından sonra yatmayıp,odayı temizleyen ve kahvaltıyı hazırlayıp,alınlarımızdan öpe öpe kaldıran ve * kalkın,yumurta var,peynir var,zeytin var*deyişi,adeta bir anne şefkatiyle kaldıran,zindandaki gençlere örnek olan,onlara hizmet etmeyi bir şeref sayan ve bizleri utandıran dava adamları.....
bu vesileyle ey değerli abem,sana şuanda öyle özlem doluyumki,seni yakalayıp,ellerini doya doya öpmek,başımı şefkatli göğsüne yaslayıp seninde başımı okşamanı ve ensemden öpmeni öyle özledimki...