Çevrimdışı
Deve Dikeni (amun)
Deve Dikeni'nin Diğer İsimleri : Akkız, Kasna, Eşek dikeni, Kenger otu, Köygöçüren, Köygöçerten.
Bileşimi : Silymarin, uçucu yağ, tyramin, flavonit, histamin, reçine, amine, albumin, agmatin, yağ.
Özelkilleri : Mide güçlendirici, iştah açıcı, karaciğeri güçlendirici, kuvvet verici, süt artırıcı, hazmı kolaylaştırıcı, safra akışını düzenleyicidir.
Şifaları: İçindeki silymarin maddesi nedeniyle karaciğer in ilacıdır, zehirlenmelerde, sıtma, iştahsızlık, sarılık, alkol etkisiyle burnu ve yüzü kızarmış insanların bu rahatsızlıklarını karaciğerin tahribatını onararak geçirir, güçsüzlük, safra ve karaciğer hastalıkları, idrarda yanma, bulanık ve tortulu idrar, idrarı tutamama, aşırı adet.Bugün tıbbın aciz kaldığı karaciğer rahatsızlıklarının ilacı bu dikendir..
Kullanım Şekli ve dozu : 1 yaprak, 1 küçük kök yada 3 tutam tohumu 1 litre suda birkaç dakika kaynatarak günde 3 defa yemeklerden önce 1’er çay bardağı içilir.
Papatyagiller familyasındandır.
30-120 cm boylarında, dik, güçlü ve dikensiz gövdeli, ancak üstlerde dallanan; tabanda rozet, yukarıda almaşık dizilişli, dişli ve dikenli kenarlı, alt yüzleri genellikle pamuksu, sivri mızraksı yaprakları olan; temmuz-ekim aylarında, 2-2.5 cm çapında kömeçler halinde leylak rengi çiçekler açan, beyazımsı kazık köklü, çok yıllık, otsu bir bitkidir.
Küremsi küçük kömeçler erkek, uzun kömeçler dişidir. Olgunlaştığında erkekler kararırken, dişilerde beyaz ipek
gibi durumlar oluşur; bunlar tohumların başlarıdır.
Meyve tohumlar taşıyan tüysü kapsül şeklindedir ve rüzgârlarla taşınarak bitkinin çoğalmasını sağlar. Bej renkli tohumlar 1x2.5 mm boyutlarındadır.
Kelebeklerin, arıların çiçeklerinden; kuşların tohumlarından severek beslendikleri bir bitkidir.
Anayurdu Güney Avrupa, Anadolu ve Asya'dır. 17. yy'da Kanada'ya taşınmıştır, bugün Batıda neredeyse sadece Kanada dikeni diye bilinir.
Ülkemizde de bolca bulunur ve Bolu, Bartın, Edirne, Eskişehir, Muş yörelerinde Köygöçüren adıyla işlem görür; kıymalı pirinçli yemeği yapılır.
1300 metre yüksekliğe kadar olan kırlarda, meralarda, yol kenarlarında, kültür alanlarında, bağlarda bahçelerde bulunur.
İlk donlardan başlayarak bitkinin toprak üstü kısımları kururken, kış sonunda yatay köksaplarla buna bağlı yeraltı filizlerinden rozetsi yapraklar çıkar, hava ısınmaya başlayınca günde 3 cm boy attığı olur.
alıntı;
Deve Dikeni'nin Diğer İsimleri : Akkız, Kasna, Eşek dikeni, Kenger otu, Köygöçüren, Köygöçerten.
Bileşimi : Silymarin, uçucu yağ, tyramin, flavonit, histamin, reçine, amine, albumin, agmatin, yağ.
Özelkilleri : Mide güçlendirici, iştah açıcı, karaciğeri güçlendirici, kuvvet verici, süt artırıcı, hazmı kolaylaştırıcı, safra akışını düzenleyicidir.
Şifaları: İçindeki silymarin maddesi nedeniyle karaciğer in ilacıdır, zehirlenmelerde, sıtma, iştahsızlık, sarılık, alkol etkisiyle burnu ve yüzü kızarmış insanların bu rahatsızlıklarını karaciğerin tahribatını onararak geçirir, güçsüzlük, safra ve karaciğer hastalıkları, idrarda yanma, bulanık ve tortulu idrar, idrarı tutamama, aşırı adet.Bugün tıbbın aciz kaldığı karaciğer rahatsızlıklarının ilacı bu dikendir..
Kullanım Şekli ve dozu : 1 yaprak, 1 küçük kök yada 3 tutam tohumu 1 litre suda birkaç dakika kaynatarak günde 3 defa yemeklerden önce 1’er çay bardağı içilir.
Papatyagiller familyasındandır.
30-120 cm boylarında, dik, güçlü ve dikensiz gövdeli, ancak üstlerde dallanan; tabanda rozet, yukarıda almaşık dizilişli, dişli ve dikenli kenarlı, alt yüzleri genellikle pamuksu, sivri mızraksı yaprakları olan; temmuz-ekim aylarında, 2-2.5 cm çapında kömeçler halinde leylak rengi çiçekler açan, beyazımsı kazık köklü, çok yıllık, otsu bir bitkidir.
Küremsi küçük kömeçler erkek, uzun kömeçler dişidir. Olgunlaştığında erkekler kararırken, dişilerde beyaz ipek
gibi durumlar oluşur; bunlar tohumların başlarıdır.
Meyve tohumlar taşıyan tüysü kapsül şeklindedir ve rüzgârlarla taşınarak bitkinin çoğalmasını sağlar. Bej renkli tohumlar 1x2.5 mm boyutlarındadır.
Kelebeklerin, arıların çiçeklerinden; kuşların tohumlarından severek beslendikleri bir bitkidir.
Anayurdu Güney Avrupa, Anadolu ve Asya'dır. 17. yy'da Kanada'ya taşınmıştır, bugün Batıda neredeyse sadece Kanada dikeni diye bilinir.
Ülkemizde de bolca bulunur ve Bolu, Bartın, Edirne, Eskişehir, Muş yörelerinde Köygöçüren adıyla işlem görür; kıymalı pirinçli yemeği yapılır.
1300 metre yüksekliğe kadar olan kırlarda, meralarda, yol kenarlarında, kültür alanlarında, bağlarda bahçelerde bulunur.
İlk donlardan başlayarak bitkinin toprak üstü kısımları kururken, kış sonunda yatay köksaplarla buna bağlı yeraltı filizlerinden rozetsi yapraklar çıkar, hava ısınmaya başlayınca günde 3 cm boy attığı olur.
alıntı;
Son düzenleme:
