kimi insanlar kafirdir... ama mümin veya kafir sıfatı kazanmadan önce insandır. ve kafir kimselerde bile birtakım insani meziyetlere rastlamak mümkündür. kimi yanlış yoldaki adamlar vardır ki cesareti, kararlılığı, dikbaşlılığı seni etkiler...tıpkı devrimci karargah savaşçısı orhan yılmazkaya örnekliğindeki gibi... üzülüyor insan, keşke bu islam dışı bir akımın mensubundaki meziyetin çok değil binde biri müslüman geçinen kimselerde de olsaydı diye...keşke bu ülkede müslümanım diye geçinen cahil kalabalıklar ibretlik bir ders çıkarabilse. ramazan günü fırın önlerinde durdukları pide kuyruğundaki azimleri kadar, islamın davasına azmetseler, küfrün karşısında kıyam etseler.
evet orhan cehenneme hak kazandın bu doğru...
ama hiç değilse dünyanı kaybetmeseydin. neden biliyormusun?
bu halk için değimezdi... onlar iboyla halay çekip asenayla göbek atmaya bayılıyor. hafta sonu bi fenerin maçı bi de okan bayülgenin şovu... cehalet mutluluktur diye düşünüyor bu halk... o kadar okudun da ne oldu? bu halk okumuş adamı sevmez. bunların solculuğu köy kahvehanesindeki martavallar kadardır. müslümanlığı da ölüye-mezara tapıp ağaca çaput bağlamaktır. yine de imrendirdin kendini....ama senden sonra da bir süre herşey aynı tas aynı hamam sürüp gidecek... tıpkı istanbulun hamamları gibi...fetoş yine emniyetteki yavrularına talimat verecek... istediğini içeri aldıracak, istediğini öldürtecek. adını da ergenekon koyacak.
eğer bir adam samimi bir kalple zulme karşı çıkıyorsa haksızlığa eşitsizliğe isyan ediyorsa ve aynı adam Allah'tan ve muhammed'den habersizse, bunları öğreneceği güne kadar solcudur.
ne var ki bu ülkede gerçek anlamda solculuk diye bir şey hiç olmadı. herkes devletin solcusu, herkes kemalist.. tıpkı şerbakan gibi fetoş gibi light islamcıların aslında devletçi-milliyetçi oluşları gibi...
Çevrimdışı
