Çevrimdışı
DOSTUM
Edebi ruhuma şiâr edindim
Kem kelam dilime zül olur dostum.
Gönül otağını diyâr edindim
Elimde tuttuğum gül olur dostum.
Yüzümüz gülmezdi, şayet kin gütsek
Dostumuz kalmazdı geleni itsek
İstemeden dahi gönül incitsek
Sinemiz kavrulur, kül olur dostum.
Ahlak, insan için en yüce değer
İrade güçlüyse kin boyun eğer
Akıl süzgecinden geçmezse eğer
Ağızdan çıkanlar kal olur dostum.
Varsın diller üzsün ilânihâye
İblise vermedik, vermeyiz pâye
Dedik "gönül yapmak" yegâne gâye
İkrâm ettiğimiz bal olur dostum
Eller daldırsa da sözünü kire
Niyet okumayız, bakıp zâhire
Yollar vardığında Münkir Nekir'e
Diller sükût eder, lâl olur dostum.
Kişiyi yücelten tevâzû, hayâ
İnsanı alçaltan kibirle riyâ
Allah'a yâr dedik, Kur-an'a ziyâ
Mahşerde Resûl'üm dal olur dostum.
Ayarsız çıkan söz vermez inşirah
Nefsi düşman bildik, kalbi kıblegâh
Ne sultan tanırım, ne de padişah
Bu fanî, Rabb'ine kul olur dostum.
Mecit AKTÜRK
