FARKINDA DEĞiLSiN!
Ey Eşref-i mahluk insan!
Gülsün farkında değilsin
"Düşün!" diyor her bir âzan
Dölsün farkında değilsin.
Ne sultansın, ne hancısın
"Varım" dersen yalancısın
Şu âlemde yabancısın
Elsin, farkında değilsin.
Akıl mahpus, fikir yoksa
Hakka mahsus zikir yoksa
Gönülde pus, kirin çoksa
Çölsün farkında değilsin.
Kendine gel, gözünü aç
Vazifen ne? Nedir amaç?
Gökten inen suya muhtaç
Dalsın farkında değilsin.
Ne ederdin us olmasa?
Nefesine ses olmasa?
Ağzındaki süs olmasa
Lâlsın farkında değilsin.
İsyandayken fasılasız
Kâr umarsın hasılasız
Okyanusta pusulasız
Salsın farkında değilsin.
İnsan olan olmaz arsız
Yaşanılmaz gerçek Yâr’sız.
Aşkı bilmez, kalbi harsız
Külsün farkında değilsin.
"Gün gelince", diyor yaprak
"Kefen biçer tene toprak"
Çigner geçer nice ayak
Yolsun, farkında değilsin.
Şükür bekler nimet, rızık
Birgün gelir biter azık
Tefekkür et! Ayıp, yazık
Kulsun farkında değilsin.
Mecit AKTÜRK
Son düzenleme: