Günün Sahih Hadis-i Şerif'i

Ebudderda(ra) dan Rasulullah (sav) - Bir kul , her hangi bir şeye lanet ettiğinde ,lanet semaya yükselir.Semanın kapıları önüne kapatılır. Sonra yeryüzüne iner , yeryüzünün kapıları da önüne kapatılır. Sonra sağa gider , sola gider .Gidecek yer bulamayınca lanet edilene döner.Eğer kendisine lanet edilen ,laneti haketmiş ise onda kalır değilse lanet edene döner.!
buyurmuştur.

(ebu Davud sunen)

eL_Muhacir' Alıntı:

SübhanALLAH abla bu hadisin tam adresi mümkün müdür ?

Genişletmek için tıkla ...

Musa Ebu Cafer hocanın paylaştığı bir hadisti ahi, ilmine güvendiğim için paylaştım ama tam senedi yok malesef, alıntı.

Ömer (ra) mescide girdiğinde, Muaz b. Cebel'in(ra) Rasulullah(sav)'in kabri yanında ağlamakta olduğunu gördü. 'Niçin ağlıyorsun?' Diye sordu. Muaz(ra) dedi ki: Rasulullah (sav)'in şöyle buyurduğunu işittim: 'Şüphesiz riyanın azı dahi şirktir. Allah, takva sahibi ve gizlenen öyle kullarını sever ki, onlar görünmedikleri zaman aranmazlar. Hazır bulundukları zaman da tanınmazlar. Onların kalpleri hidayet kandilleridir. Her zor meselenin altından kalkarlar.'
Hakim, Müstedrek.

Ahnef bin Kays (Rahmetullahi Aleyh) şöyle dedi:

“Ben bu adama yardımı irade ederek yola çıktım.

Ebu Bekere (Radiyallahu Anh) bana karşı geldi ve:

−Ey Ahnef! Nereyi istiyorsun dedi.

Ben, Ali (Radiyallahu Anh)’ı kast ederek:

−Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in amcaoğluna yardım etmek istiyorum dedim.

Ebu Bekere (Radiyallahu Anh):

−Ey Ahnef! Geri dön! Çünkü ben, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den işittim şöyle buyuruyordu:

−‘İki Müslüman kılıçlarıyla birbirini öldürmek için karşı karşıya geldiklerinde katil de maktûl de ateştedir!’

Denildi ki:

−Ya Rasulallah! Bu katildir. Fakat maktûlün ateşte işi nedir?

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

−‘Maktûl de arkadaşını öldürmek istemişti’ buyurdu.”

Müslim 2888/14, Buhari 6875, Begavi 2549.

Cabir (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Tufeyl bin Amr ed-Devsi (Radiyallahu Anh), Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e geldi ve:
−Ya Rasulallah! Muhkem bir kaleye ve seni muhafaza edecek kimselerin yanına gider misin? dedi. Allah (Azze ve Celle) hicreti Ensar’a sakladığı için Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu teklifi kabul etmedi.
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Medine’ye hicret edince Tufeyl bin Amr ed-Devsi (Radiyallahu Anh) ona hicret etti. Tufeyl bin Amr ed-Devsi (Radiyallahu Anh) ile beraber kavminden bir kimse de hicret etti. Fakat Medine’de ikameti, hastalık ve sıkıntı sebebiyle sevmediler. Tufeyl bin Amr ed-Devsi (Radiyallahu Anh)’ın arkadaşı hastalandı ve hastalığın şiddetine sabredemedi.
Mişkaslarını aldı ve onlarla parmak eklemlerini kesti, elleri kan fışkırttı ve neticede öldü. Sonra Tufeyl bin Amr ed-Devsi (Radiyallahu Anh) arkadaşını rüyasında güzel bir surette görmüş, fakat adamın iki eli örtülü imiş.
Tufeyl bin Amr ed-Devsi (Radiyallahu Anh) ona:
−Rabbin sana ne yaptı? demiş.
O kimse:
−Nebisinin yanına hicret ettiğim için Rabbim beni mağfiret etti demiş.
Tufeyl bin Amr ed-Devsi (Radiyallahu Anh) ona:
−Neden iki elini sarılı olarak görüyorum? demiş.
Adam:
−Bana, elinden kendi bozduğunu biz senin için düzeltmeyeceğiz! denildi.
Tufeyl bin Amr ed-Devsi (Radiyallahu Anh) gördüğü rüyayı Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e anlattı.
Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
−‘Ey Allah’ım! Onu iki eli için de mağfiret et’ diye dua etti.”

Mişkas: Mızrağın ucuna takılan birçok ağzı olan çok keskin demir parçasıdır.
Müslim 116/184.

Ubeyy ibni Kâb (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
–‘Ya Eba Munzir! Yanındaki Allah’ın Kitabından en büyük ayet hangisidir bilir misin?’ dedi.
Ben:
−Allah ve Rasulü en iyi bilendir dedim.
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) yine:
–‘Ya Eba Munzir! Yanındaki Allah’ın Kitabından en büyük ayet hangisidir bilir misin?’ dedi.
Bu sefer ben:
–“...اللهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَالْحَيُّ الْقَيُّومُ” ayetidir, dedim.
Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) göğsüme vurdu da:
–‘Vallahi ilim sana afiyet olsun! Ya Eba Münzir!’ dedi.”
Müslim 810/258

Numan bin Beşir (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:

“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘Allah gökleri ve yeri yaratmadan iki bin yıl önce bir kitab yazdı ve o kitaptan iki ayet (amenerrasulü.)
indirerek, Bakara Suresini kapadı. Bu iki ayet, bir evde üç gün okunmazsa, şeytan o eve yaklaşır!’ buyurdu.”

Tirmizi 3043, Darimi 3390.

Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) şöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)Mekke’nin fethedildiği günü şöyle buyurdu:

“(Artık) hicret yoktur! Lakin cihad ve niyet vardır. Cihada gitmeniz istendiği zaman, cihada gidiniz!”

Buhari 2633, Müslim 1353/85, Ebu Davud 2480, İbni Mace 2773

- Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) şöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘Şüphesiz ki bugün bayramdır! Allah bu günü Müslümanlar için bayram yapmıştır! Cuma’ya gelen kimseler yıkansın! Eğer güzel kokusu varsa ondan sürünsün! Misvaka ise, iltizam gösteriniz!’ buyurdu.”

İbni Mace 1098, Tabarani Mucemu’s-Sağir 1/1291/269.

. İbn-i Ömer’den (ra): “- Gerçekten üzerimize bir zaman –yahut bir vakit- geldi ki, hiç kimseye altını ve gümüşü, Müslüman kardeşinden daha sevgili olmadı. Şimdiki halde ise altın ve gümüş her birimize Müslüman kardeşinden daha sevgilidir.

Peygamber (s.a.v.)’in şöyle dediğini işittim: “- Kıyamet günü komşusunu yakalayan nice komşu vardır ki, şöyle der: Ya Rab! Bu, yüzüme kapısını kapatarak, iyiliğini esirgemiştir.”

Buhari ,edeb'ül müfred n.111.

Rasulullah ( sav ) * Verdiği sözde durmayip hainlik eden her kimsenin kıyamet günunde bir sancağı olacak ve - Bu filan oğlu filanin hainliğidir. denilecek* buyurdu
( Muttefekun aleyh )

Resulullah ﷺ şöyle buyurdu:


“Müslüman müslümanın kardeşidir. Ona hiyânet etmez, yalan söylemez ve yardımı terketmez. Her müslümanın, diğer müslümana ırzı, malı ve kanı haramdır. Takvâ buradadır. Bir kimseye şer olarak müslüman kardeşini hor ve hakir görmesi yeter.”


[ Tirmizî, Birr; 18 ]

Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:

“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘Cuma günü mescidin kapılarından her kapının önünde melekler ilk gelenleri yazarlar. İmam minbere çıkıp oturunca, yazdıkları sayfaları dürer ve hutbeyi dinlerler. İlk gelen deve kurban eden kimse gibidir. Bundan sonra gelen, sığır kurban eden gibidir’ buyurdu.

Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), tavuk ve yumurtaya varana kadar zikretti.”

Buhari 890, Müslim 850/25, Nesai 363, 384, İbni Mace 1092.

Ebu Hureyre (Allah Ondan razı olsun)den rivayet edildiğine göre peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:
“Kimin üzerinde din kardeşinin ırzı veya diğer bir hususla ilgili haksızlık varsa altın ve gümüşün bulunmayacağı kıyamet günü gelmezden önce o kimseyle helallaşsın. Yoksa yaptığı zulüm oranında onun iyi amellerinin sevabından alınıp hak sahibine verilir.
Şayet iyiliği sevabı yoksa zulmettiği kardeşinin günahından alınarak haksızlık eden kimse üzerine yüklenir.”

(Buhari, Mezalim, 10)

Enes b. Malik'in (r.a.) naklettiğine göre: Muaz b. Cebel binek üzerinde Hz. Peygamber'in arkasında iken Peygamber (a.s.) ona:
"Ey Muaz!" diye nida etti. Muaz: "Buyur ey Allah'ın Resulü! Hazırım," dedi. Peygamber yine: "Ey Muaz!" buyurdu.
Muaz: "Buyur! Ey Allah'ın Resulü hazırım," dedi. Hz. Peygamber tekrar: "Ey Muaz!" buyurdu. Muaz:
"Buyur! Ey Allah'ın Resulü, hazırım," dedi. Allah Resulü: "Allah'tan başka İlah olmadığına ve Muhammed'in onun kulu ve
elçisi olduğuna şahadet eden her kula Allah kesin olarak ateşi haram kılmıştır" buyurdu.
Muaz: "Ey Allah'ın Resulü bunu insanlara haber vereyim mi ki sevinsinler?" dedi.
Allah Resulü: "O takdirde (bu güvenceye) güvenerek tembellik ederler (de amel yapmazlar) " buyurdu.
-muttefekun aleyh-

- Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
"Ümmetimin hepsi affa mazhar olacaktır, günahı aleni işleyenler hariç. Kişinin geceleyin işledigi kötü bir ameli Allah örtmüştür. Ama sabah olunca o: "Ey falan, bu gece ben şu şu işleri yaptım!" der. Böylece o, geceleyin Allah kendini örtmüş olduğu halde, sabahleyin, üzerindeki Allah'ın örtüsünü açar. İşte bu, günahı aleni işlemenin bir çeşididir."

Buhâri, Edeb 60; Müslim, Zühd 52, (2990).

İbnu Ömer radıyallahu anhümâ anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
"Sizden biri dilenmeye devam ettiği takdirde yüzünde bir parça et kalmamış halde Allah'a kavuşur."
Buhari, Zekât 52; Müslim, Zekât 103, (1040); Nesâi, Zekât 83, (5, 94).

- Said İbnu'l-Müseyyeb babası vasıtasıyla dedesinden naklediyor: "Dedem, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'a uğramıştı. İsmin ne? diye sordu. "Hazn (sert yer)" diye cevap verdi. Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm: "Hayır sen Sehl'sin" dedi. Müseyyeb: "Olamaz, babanın verdiği bir ismi değiştiremem" dedi. İbnu'l-Müseyyeb ilâve ediyor: "O günden sonra aramızda kabalık devam etti gitti."

Buhârî, Edeb 107-108; Ebu Dâvud, Edeb 70, (4956).

- Aişe radıyallahu anhâ: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm çirkin isimleri değiştirirdi" buyurmuştur.
Tirmizî, Edeb 66, (2841).

Rasulullah (s.a.v) şöyle buyurdu:

İçinizden ölen herkes mutlaka pişman olacaktır. Orada bulunanlar:
- Ey Allahın Rasulü! Pişmanlığının sebebi nedir? diye sordular. Rasulullah (s.a.v) şöyle cevap verdi:
- İyilik yapan kimse iyiliğini artırmadığı, kötülük yapan kimse de kötüğünden vazgeçmediği için pişman olur.

(Tirmizi 2403.)

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:
“Kim cenazede, evinden itibaren hazır bulunursa, kim bir Müslümanın cenazesinin arkasından ecrine inanarak ve umarak giderse ve namazı kılınıncaya kadar beklerse ona bir kiyrad (VEYA -KIRAT ) vardır. Kim de defnedilinceye kadar hazır bulunursa, işi bitene kadar ona ait ecir olarak iki kiyrad vardır.” buyurdu.
Sahabeler:
−Ey Allah’ın Rasulü! İki kiyrad nedir? diye soruldu.
Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
“Oldukça büyük iki dağ kadardır.”
Diğer rivayette Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
“Herbir kiyrad Uhud dağı gibidir.”

Buhari 1/89, 90, 3/150, 152, 153, 154, Müslim 3/51, 52, Ebu Davud 2/63, 64, Nesei 1/282, Tirmizi 2/150, İbnİ Mace 1/467-468, İbnu’l-Carud 261.