Üsame ibni Zeyd (Allah Onlardan razı olsun) şöyle demiştir: Rasulullah (sav)
bizi Cüheyne kabilesine ait Huraka mevkiindeki halka göndermişti. Sabahleyin
onları sularının başında bastırdık. Ben ve Ensardan bir kişi onlardan bir adama ulaştık. Biz üzerine yürüyünce adam Lâ ilâhe illallah = Allah’tan başka ilah yoktur, dedi. Bunun üzerine Ensardan olan arkadaşım onu bıraktı. Ben mızrağımı ona sapladım ve adamı öldürdüm. Medine’ye geldiğimizde Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) durumdan haberdar oldu ve: -Ey Üsame Lâ ilâhe illallah dedikten sonra adamı öldürdün mü? buyurdu. Ben: -Ya Rasulallah o adam bu sözü ancak canını kurtarmak üzere söyledi, dedim. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) tekrar: -Lâ ilâhe illallah dedikten sonra adamı öldürdün mü? diye yine sordu ve bu sözü o kadar çok tekrarladı ki, o günden önce müslüman olmamış olmayı bile temenni ettim.
(Buhari, Diyet 2, Müslim, İman 158)
* Müslim’in değişik bir rivayeti şöyledir: Rasulullah (sallallahu aleyhi
vesellem): -Adam Lâ ilâhe illallah dediği halde sen onu öldürdün öyle mi?
-Ya Rasulallah o bu sözü sadece silahtan korktuğu için söyledi, dedim.
Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) ise: -Kalbini mi yardın korkudan söyleyip söylemediğini ne biliyorsun, buyurdu. Bu sözü o kadar çok tekrarladı ki ilk olarak o gün müslüman olmayı temenni ettim.
(Müslim, İman 158)