Günün Sahih Hadis-i Şerif'i

Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle buyurdu:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘Herkimin iki eşi olur, onlardan birine diğerine nisbeten daha ziyade ilgi gösterir daha fazla meyil ederse ikisi arasında yapması gereken adaleti terk ettiğinden dolayı kıyamet gününde bir tarafı yamuk olarak gelir!’
buyurdu.”

İbnu’l-Carud 722, Ebu Davud 2133, Nesai 7/63, Tirmizi 1141.

Ümmü Seleme radıyallahu anhâ anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm Ebu Seleme radıyallahu anh'ın vefatında yanına girdi. Ebu Seleme'nin gözleri açık kalmıştı; onları kapattı. Sonra:

"Ruh kabzedildi mi göz onu takip eder" buyurdu.
Ehlinden bazıları feryadu figân koparmıştı.

Aleyhissalâtu vesselâm şöyle buyurdu: "Kendinize kötü temennide bulunmayın, hayır dua edin! Çünkü melekler, söylediklerinize âmin derler!"

Sonra ilâve etti: "Allahım, Ebu Seleme'ye mağfiret buyur!
Derecesini hidayete erenler arasında yükselt. Arkasında kalanlar arasında ona sen halef ol!
Ey âlemlerin Rabbi!
Ona da bize de mağfiret buyur!
Ona kabrini geniş kıl, orada ona nur ver!"

Müslim, Cenâiz 7, (920); Tirmizî, Cenâiz 7, (977); Ebu Dâvud, Cenâiz 19, 21, (3115, 3118); Nesâî, Cenâiz 3, (4, 5).

Abbâs ra der ki:
Resûlullah (sallaluhu aleyhi vesllem) ile birlikte bir ağacın altında oturmaktaydık. Bu sırada bir rüzgar çıkinca ağacın kuru yaprakları döküldü ve sadece yeşil yapraklar kaldı.
Allah Resûlü(sav): "Bu ağaç neye benzer?" diye sorunca, oradakiler. "Allah ve Resûlü daha iyi bilir" dediler.
Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav):
*”Bu ağacın hâli mümine benzer. Mümin Allah korkusuyla ürperdiği zaman günahları üzerinden dökülür ve sadece sevapları kalır"* buyurdu.

Abdullah b. Mes'ûd der ki:
Resûlullah (sallallahu aleyhi vesellem):
*"Allah korkusuyla sinek başı kadar gözyaşı döken ve bu göz yaşı yanağına değen hiçbir mümin yoktur ki Allah o kimseye ateşi haram kılmasın"* buyurdu.

Şuabu’l İman 2/783,781

Ebu Hureyre r.a’dan, Resulullah aleyhisselam şöyle buyurdular :
İnsanların en şerlilerinden birisi de şunlara bir yüzle, bunlara da başka bir yüzle gelen kimsedir. “

Ebu Davud : 5.c.4872.n

Ömer (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in zamanında Abdullah adında bir adam vardı. İnsanlar tarafından ‘Hımar’ lakabı ile anılırdı. Bu adam Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i güldürürdü. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu adama şarap içtiği için değnek vurmuştu. Bir gün adam yine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e getirildi, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ona değnek cezası vurulmasını emretti. O da değnekle dövüldü.
Topluluktan bir kişi:
−Ey Allah’ım! Bu adama lanet et! İçki yüzünden ne kadar çok dayak yemeye getiriliyor, dedi.
Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
−“Ona lanet etmeyiniz! Vallahi ben onun sadece Allah’ı ve Rasulünü sevdiğini biliyorum.”

Buhari 6780, Begavi 2606.

Ebû Saîd el-Hudri der ki:

Hz. Ali Yemen de iken Resulullah’a (sallallahu aleyhi ve sellem) deri parçası içinde henüz toprağı üzerinde olan bir altın parçası gönderdi. Allah Resûlü de (sallallahu aleyhi ve sellem) bu altını dört kişi arasında paylaştırdı. Bunlar da Uyeyne b. Bedr, Akra' b. Hâbis, Zeyd el-Hayl ve Alkame b. Ulâse -veya Amir b. et-Tufeyl, hangisi olduğu konusunda ravi Umare tereddüt etmiştir- idi. Hz. Peygamberin (sallallahu aleyhi ve sellem) ashabından bir kişi: “Bu taksime biz bunlardan daha hak sahibiydik" dedi. Bunun üzerine Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem): “Semada bile güvenilir biriyken, sabah akşam semadan haberler (vahiy) gelirken bana güvenmiyor musunuz?" buyurdu.

O esnada gözleri çukur, elmacık kemikleri ve alnı çıkık, sakallar sık, izarını yukarıya sıyırmış, saçları kazınmış bir adam ayağa kalkıp: ''Ey Allah’ın Resûlü! Allah'tan kork!" dedi. Allah Resûlü (sallallahu aleyhi ve sellem) başını kaldırıp adama baktı ve: “Yazık sana! insanlar İçinde benim, Allah'tan en çok korkan kişi olmam gerekmiyor mu?" buyurdu. Adam dönüp gidince, Halid b. el-Velîd: “Ey Allah'ın Resûlü! Boynunu vurayım mı?" dedi. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem): “(Hayır!) Belki de namaz kılanlardan biri olur" buyurdu. Halid: “Ama namaz kılmasına rağmen kalbinde olmayan şeyleri diliyle söyleyen nice kişi var” deyince, Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem): ''insanların kalplerini açmam ve içlerini yarmam emredilmedi" karşılığını verdi. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) dönüp giden o adamı arkadan görünce de: ''Bunun soyundan öyle bir nesil çıkacak ki Kuran okuyacak, ancak okudukları boğazlarından aşağıya (kalplerine) inmeyecektir. Okun hedefi delip geçmesi gibi de dine girip çıkacaklardır” buyurdu. Sanıyorum ki Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem): ''Yemîn olsun, eğer ben onların zamanına yetişseydim, kuşkusuz onları Semud kavminin öldürülüşü gibi toptan öldürürdüm” diye ekledi.


Buhârî 4351 ve Müslim 1064
[Ebû Dâvud 4764, Nesâî 2577,4112, İbn Mâce 169, Mâlik 477, Ahmed 11008,11267,11285,11291,11537,11579,11611,11612,11614, 11621,11648,11693,11695,11906, İbn Huzeyme 2373, İbn Hibbân 25, 6737,6740, 6741]

Abdullah b. Amr (r.a)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurmuştur:

“İki şey vardır ki onları yapan mutlaka Cennete girer, onlar çok kolay olup yapanı da azdır.”

Sözünü şöyle sürdürdü: Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu:

“Beş vakit namaz… Sizden biriniz her namazın arkasında on defa: “Subhanallah” on defa “Elhamdulillah” on defa “Allahuekber” derse; günde diliyle bunları yüzelli defa söylemiş olur ki, Allah katındaki karşılığı bin beş yüzdür.”

Nebimiz (s.a.v) bunu söylerken parmaklarıyla sayıyordu.

“Sizden biriniz yatağına girdiğinde otuz üç defa “Subhanallah” otuz üç defa “Elhamdulillah” otuz dört defa “Allahuekber” derse; gerçekten Allah’ı dili ile yüz defa zikretmiş olur. Fakat bunun Allah katındaki değeri bindir.”

Rasûlullah (s.a.v) sözüne şöyle devam etti:

“Hangi biriniz günde iki bin beş yüz günah işleyebilir?” bunun üzerine: Ashab:

Öyleyse bunları neden yapmayalım dediler.

Bunun üzerine şöyle buyurdu:

“Şeytan size namazda iken gelir şunları hatırla, şunları hatırla der siz de bu duayı yapmayı unutursunuz. Yine şeytan geceleyin aynı şekilde gelir ve bu duayı yapmadan sizi uyutur.”

(Tirmizî, Dua: 25; İbn Mâce, İkametu’s Salat: 32, Suneni Nesai, kitabu's sehv 91/ 1332 )

Allah Rasulü sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

547- " Şüphesiz ki şeytan şöyle demiştir:
"Zengin Şu üç halin birinden yana asla benden kurtulamaz;
- Malı onun gözünde süslerim. Böylece onu hakkı olandan meneder.
-ya da onu elde etmeyi kolaylaştırırım da onu Hakkı olmayan yere harcar.
-ya da onu kendisine sevdiririm ki;Böylece onu haksız bir şekilde kazanır."

( Heysemi- Mecmau'z Zevaid : 10/245)

Rasulullah ﷺ şöyle buyurdu:

"Allah katında dünyanın yok olması Müslüman bir kimsenin öldürülmesinden iyidir."

[ Tirmizî, Diyet (7) 1395 ]

Ebû Umâme'nin bildirdiğine göre
Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem):
*“Kişi birini Allah rızası için sevdiği zaman Rabbine değer vermiş olur.”*
buyurmuştur.

Şuabu’l İman 8/8600

Ebu Hureyre'nin bildirdiğine göre Resûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) :
*”(Üstünlük için yemek vererek) birbirleriyle yarışan kişilerin davetine icabet edilmez ve yemekleri yenilmez"* buyurmuştur.

Şuabu’l İman,6/5667

Ebu Hureyre'nin bildirdiğine göre Resûlullah(sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur:
"Üç şey kişinin kurtuluşuna, üç şey de helakine sebep olur.
Kurtuluşuna sebep olan üç şeyden biri yalnızken de,insanların içindeyken de Allah'a karşı takvalı olmaktır.
Diğeri, rıza ve öfke anında hak olan sözü söylemektir.
Bir diğeri de, fakirlikte de, zenginlikte de iktisatlı olmaktır.
Kişinin helakine sebep olan üç şeyden biri, hevanın peşinden gitmektir.
Diğeri, her dem cimri olmaktır.
Bir diğeri ve en ağırı da, kişinin kendini beğenmesidir."
Şuabu’l İman 7/6865

El-Hakem bin A’rec (Rahmetullahi Aleyh) şöyle dedi:

“Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) ridasını yastık yapmış zemzemin yanında ona yaslanmış bir halde iken yanına vardım ve:

−Bana âşure orucunu haber ver dedim.

Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma):

−Muharrem ayının hilalini gördüğünde saymaya başla ve dokuzuncu gün oruçlu ol! dedi.

Ben:

−Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) âşure orucunu böyle mi tutardı, dedim.

Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma):

−Evet dedi.”

Müslim 1133/132, Beyhaki 4/287.

Bu hadis beni hep şu düşünceye itiyor gerçekten kendimize karşı ne kadar dürüstüz? Neyi ne için yapıyoruz??
Öyle tehlikeli bir durum ki tüm niyetlerin ortaya çıkacağı gün Allah bizi halis niyetlilerden kılsın....

“Kıyamet günü hesabı ilk görülecek kişi, şehit düşmüş bir kimse olup huzura getirilir. Allah Teâlâ ona verdiği nimetleri hatırlatır, o da hatırlar ve bunlara kavuştuğunu itiraf eder. Cenâb-ı Hak:

"Peki, bunlara karşılık ne yaptın?" buyurur.

"Şehit düşünceye kadar senin uğrunda cihad ettim."diye cevap verir.

"Yalan söylüyorsun. Sen, "Babayiğit adam." desinler diye savaştın, o da denildi."buyurur. Sonra emrolunur da o kişi yüzüstü cehenneme atılır.

"Bu defa ilim öğrenmiş, öğretmiş ve Kur‘an okumuş bir kişi huzura getirilir. Allah ona da verdiği nimetleri hatırlatır. O da hatırlar ve itiraf eder. Ona da:"

"Peki, bu nimetlere karşılık ne yaptın?" diye sorar.

"İlim öğrendim, öğrettim ve senin rızân için Kur'an okudum." cevabını verir."

"Yalan söylüyorsun. Sen "Âlim." desinler diye ilim öğrendin, "Ne güzel okuyor."desinler diye Kur'an okudun. Bunlar da senin hakkında söylendi." buyurur. Sonra emrolunur o da yüzüstü cehenneme atılır."

"(Daha sonra) Allah'ın kendisine her çeşit mal ve imkân verdiği bir kişi getirilir. Allah verdiği nimetleri ona da hatırlatır. Hatırlar ve itiraf eder."

"Peki ya sen bu nimetlere karşılık ne yaptın?" buyurur.

"Verilmesini sevdiğin, razı olduğun hiç bir yerden esirgemedim, sadece senin rızânı kazanmak için verdim, harcadım." der.

"Yalan söylüyorsun. Halbuki sen, bütün yaptıklarını "Ne cömert adam." desinler diye yaptın. Bu da senin için zaten söylendi." buyurur. Emrolunur bu da yüzüstü cehenneme atılır.” (Müslim, İmâre 162)

Rasulullah ( sas) " Insanlar arasinda öyleleri vardir ki ,iyiliğin anahtarlari ve kötülüğun kilididirler ."
buyurdu.
(İbn mace .silsiletu,s sahiha 1332)

13424. Ebû Hureyre dedi ki:
Resulullah (sallallahu aleyhi vesellem):
*"İyilik hususunda çoçuklarınıza yardımcı olun.(Nitekim) kişi isterse (yanlış tutumuyla) çocuğunu kendisine isyânkârlığa sürükleyebilir"* buyurdu.

[Bu hadisi el-Mu'cemu'l-evsat'ta Taberâni rivayet etmiştir.]
Mecmau’z Zevaid, Heysemî

Gerçekten de öyle değil mi?!
Çocuğun hayatında ilk karşılaştığı öğretmenleri annesi ve babası. Neslin ifsad veya islah olduğu ilk nokta...

Ebu Zerr r.a dan, şöyle dedi : Bir gün tam güneşin batacağı esnada Rasulullah s.a.v ile beraber mescid'de bulunuyordum. Bana hitaben : Biliyormusun bu güneş nereye gidiyor, Ya Eba Zerr, dedi :
Ben : Allah ve Rasulü en iyi bilendir Ya Rasulallah, dedim : Devam ederek dedi ki :
Muhakkak ki o Arşın altında Rabbisinin önünde secde etmeye gidiyor. }

Buhari : 4802 – Müslim : 1.C.159.N –

12701. Enes b. Malik bildiriyor:
Resûlullah (salalahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:
"Kölelerden, hayvanlardan ve çocuklardan ahlâkı kötü (huysuz) olanların kulağına şu âyeti okuyun:
*“Göklerde ve yerdekiler, ister istemez O'na teslim olduğu halde onlar, Allah'ın dininden başkasını mı arıyorlar? Halbuki O'na döndürüleceklerdir"*
(Al-i İmran Sur. 83)

Mecmau’z Zevaid

2791. Huzeyfe dedi ki:
Resûlullah (sallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:
“Sizden önce yaşamış ümmetlerden bir kişi vardı. Onun ruhunu almak için ölüm meleği geldi (ve ruhunu alıp gitti, diriltildiğinde) ona: ' Dünya'da bir hayır işledin mi?' diye soruldu.
O da: 'Ben hayır işlediğimi bilmiyorum.' dedi. Ona:' bak bakalım!' denildi. O da: Ben hiçbir hayır işlediğimi bilmiyorum. Sadece dünyada iken insanlarla alışverişte bulunurdum ve alacaklarımı toplardım. Durumu iyi olan borçluya süre tanırdım. Zor durumdaki borçluya da borcunu bağışlardım.' dedi. Bunun üzerine Allah o kimseyi cennete soktu.

Miskatul mesabih. 3. cilt, syf 80.