Cabir (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Biri muhacirlerden, diğeri Ensar’dan olmak üzere iki çocuk kavga ettiler. Bunun üzerine muhacir yahut Muhacirler:
–Yetişin ey Muhacirler! diye nida etti.
Ensarî de:
–Yetişin ey Ensar!, diye nida etti.
Buna müteakiben Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), (evinden dışarı) çıkarak:
–‘Nedir bu? Cahiliyet halkı davası mı?’ diye sordu.
Sahabeler:
–Hayır, ya Rasulullah! Öyle bir şey yoktur! Yalnız şu iki çocuk kavga ettiler de biri, diğerinin arkasına vurdu, dediler.
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
–‘O halde bir sakınca yoktur. Kişi, zalim de olsa, mazlum da olsa, kardeşine yardım etsin! Eğer (kardeşi) zalimse, onu (yapmış olduğu kötü şeyden) men etsin! Kuşkusuz ki bu, onun için bir yardımdır. Eğer (kardeşi) mazlum ise, ona yardım etsin!’ buyurdu.”
Müslim 2584/62, Tirmizi 2356