Günün Sahih Hadis-i Şerif'i

Hz. Enes (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselam) buyurdular ki: "Âdemoğlu ihtiyarladıkça onda iki şey gençleşir: Mala karşı hırs ve hayata karşı hırs".

[Buharî, Rikâk 5; Müslim, Zekât 115, (1047); Tirmizî, Zühd 28. (2340), : İbnu Mâce, Zühd 27, (4234).[1]

“ALLAH yolunda cihad ediniz. Çünkü ALLAH yolundaki cihad, Cennet kapılarından bir kapıdır ki, ALLAH onun sebebiyle (mücâhidi) hüzün ve kederden korur.” (Ahmed bin Hanbel, V/214)

Ebu Hureyre (radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Kulun, kiyamet gunu, hesaba cekilecegi ilk sey (mazhar oldugu) nimettir. Kendisine: "Bedenine sihhat vermedik mi, soguk sudan icirmedik mi?" denecektir."
Tirmizi, Tesfir, (3355)

Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma) anlatiyor:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam) namaz kilarken Ebu Cehil gelip, hiddetle:
"Ben seni bundan yasaklamadim mi? Ben seni bundan yasaklamadim mi? Ben seni bundan yasaklamadim mi?" dedi. Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) namazdan cikip, Ebu Cehil'i (davranisi sebebiyle) sertce azarladi. Bunun uzerine Ebu Cehil:
"Biliyorsun ki Mekke'de adami en cok olan benim (bana baskin cikmaya gucun yetmez)" dedi. Onun bu sozune mukabil Cenab-i Hakk su ayeti inzal buyurdu: "Haydi meclisini cagirsin, biz de zebanileri cagiririz" (Alak 17-18.)
Ibnu Abbas (radiyallahu anhuma) der ki: "Allah'a kasem olsun adamlarini cagirsaydi, herifi, Allah'in zebanileri aninda yakalayacaklardi."
Tirmizi, Tefsir, Ikra (Alak), (3346); Muslim, Sifatu'l-Munafikin 38 (2797)

Imam Malik in Muvatta'da kaydina gore su rivayet kendine ulasmistir:
"Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'e ummetinin omru gosterilmis. Resulullah (aleyhissalatu vesselam), onceki ummetlerin omrune nisbetle kisa oldugu icin, amelde onlarin uzun omurde islediklerine yetisemezler diye bu omru kisa bulmus. Bunun uzerine Cenab-i Hakk bin aydan hayirli olan Kadir Gecesi'ni vermistir."
Muvatta, I'tikaf 15, (1, 321)

Ibnu Omer (radiyallahu anh) anlatiyor:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'a Kadir gecesi (Ramazan'in neresinde?) diye sorulmustu.
"O, Ramazan'in tamaminda!" diye cevap verdi."
Ebu Davud, Salat, 324, ( 1387)

Ibnu Omer (radiyallahu anhuma) anlatiyor: Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'in ashabindan bazilarina (radiyallahu anhum), ruyalarinda, Kadir gecesinin Ramazan'in son yedisinde oldugu gosterildi. Ruyalari kendisine anlatilinca Efendimiz (aleyhissalatu vesselam): "Goruyorum ki, ruyaniz son yediye tetabuk etmektedir. Oyleyse, Kadir gecesini aramak isteyen son yedide arasin" buyurdu."
Buhari, Teheccud 21, Leyletu'l-Kadr 2; Muslim, Siyam 205, (1165); Muvatta, I'tikaf 14, (1, 321); (Tirmizi'de bulunamamistir)

Buhari'nin Hz. Aise'den kaydettigi bir rivayette, Resulullah (aleyhissalatu vesselam) soyle demistir: "Kadir gecesini, Ramazan'in son onunda arayin".
Buhari, Leyletu'l-Kadr 3; Tirmizi, Savm 72, (792)

Ebu Said (radiyallahu anh) anlatiyor:
"Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Kadir gecesi bana (bugun ruyamda) gosterildi, (su anda hangisi oldugunu unuttum). O gecenin sabahinda kendimi su ve toprak icinde secde eder buldum." Derken hava bozdu, yagmur basladi. Zaten mescid cardak seklindeydi (ustu agac dallariyla ortulu idi). Resulullah (aleyhissalatu vesselam)'in burnu (alni) uzerinde ve burun yumusaklarinda su ve toprak bulasigini gordum. O gun Ramazan'in yirmi birinci sabahiydi."
Buhari, Leyletu'l-Kadr 1, 13; Muslim, Siyam 215, (1165); Ebu Davud, Salat 320, (1382-1383) Veya Ramazan 3; Ibnu Mace Savm, 56, (1766); Muvatta, I'tikaf 9 (1, 319)

Ibnu Mes'ud (radiyallahu anh) anlatiyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Cocuklari diri olarak topraga gomen de gomulen de atestedir."
Ebu Davud; Sunnet,18, (4717)

Rasûlullah sallahu aleyhi ve sellem buyurmuştur ki: “İman ipinin (kulpunun) en güçlüsü, Allah için dostluk ve Allah için düşmanlıktır. Yine Allah için sevmek ve Allah için nefret duyup buğzetmektir.”Mişkâtu’l-Mesâbih, hadis no: 5014; Süyûtî, el-Câmiu’s-Sağîr, 1/69, Taberânî, El-Kebîr

“ … Adamın birisi Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in yanına gelerek :
- Ya Resulallah ! Ben seni çok seviyorum dedi. Resulullah sallallahu aleyhi ve selem :
- Eğer beni seviyorsan, belaya sabırla hazırlan ! Yemin ederim ki, Beni sevene bela, tepeden dereye gelen sudan hızlı gelir, buyurdu.”

| Albânî Silsiletu’l-Ehadîsi’s-Sahiha : 1586 |

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:

“Kim, bir müslümanı çirkin bir fiil işlerken görür de onu insanlara teşhir etmeyip bu ayıbını örterse, Allah da kıyâmet günü onun ayıbını örter.”

Kaynak : Müslim

Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bir yiyecek yığınına uğradı ve elini o yığına soktu. Parmaklarına ıslaklık isabet etti. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
−‘Ey yiyecek sahibi, bu nedir?’ buyurdu. Mal sahibi:
−Ya Rasulallah, ona yağmur isabet etti dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
−‘İnsanların görebilmesi için onu yiyeceğin üzerine koymalı değil miydin? Bizi kandıran bizden değildir’ buyurdu.”

Müslim (102/164), Ebu Avane (157), Ebu Davud (3452), Tirmizi (1330), İbni Mace (2224), İbnu’l-Carud (562), İbni Hibban (4905), Ebu Yağla (6520), Begavi (2120-2121), Ahmed (2/242), Albani (1319-İrva).

Cabir (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:

“Biri muhacirlerden, diğeri Ensar’dan olmak üzere iki çocuk kavga ettiler. Bunun üzerine muhacir yahut Muhacirler:
–Yetişin ey Muhacirler! diye nida etti.
Ensarî de:
–Yetişin ey Ensar!, diye nida etti.
Buna müteakiben Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), (evinden dışarı) çıkarak:
–‘Nedir bu? Cahiliyet halkı davası mı?’ diye sordu.
Sahabeler:
–Hayır, ya Rasulullah! Öyle bir şey yoktur! Yalnız şu iki çocuk kavga ettiler de biri, diğerinin arkasına vurdu, dediler.
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
–‘O halde bir sakınca yoktur. Kişi, zalim de olsa, mazlum da olsa, kardeşine yardım etsin! Eğer (kardeşi) zalimse, onu (yapmış olduğu kötü şeyden) men etsin! Kuşkusuz ki bu, onun için bir yardımdır. Eğer (kardeşi) mazlum ise, ona yardım etsin!’ buyurdu.”

Müslim 2584/62, Tirmizi 2356

Rasulullah (s.a.v) insanlara namaz kıldırırken bazı kimseler açlıktan dolayı güçleri kesilip yere düşerlerdi. Bunlar Suffe ashabındandı. Bir gün bedeviler:- Yahu bunlar da deli midir nedir? deyince, Rasulullah (s.a.v) namazı bitirip Suffe ashabına şöyle buyurdu:
- Eğer Allah’ın sizler için kendi katında neler hazırladığını bir bilseydiniz, fakirliğinizin ve düşkünlüğünüzün daha da artmasını isterdiniz.” Tirmizi 2368.