Yataklarından kalkamama konusunda ben tam aksini düşünüyorum sabah erkenden kalkılır herseye vakit vardir ama genelde sabah namazina vakit yoktur, ve köle hayati başlar köle hayati diyorum Maalesef şuan köle gibi bir hayat yaşanıyor ilizyona o kadar kapılmışızki insan meşguliyetten düşünmeye fırsat bile bulamıyor hayatlar rutinleşmiş evden işe işten eve ömür bir araba yahut bir ev almak ile geçiyor, memur tayfa rahatlığın tadını çıkarmaktan düşünmeye fırsat bulamıyor işçi tayfada boş vakit bulamamaktan düşünmeye firsat bulamıyor, maalesef o örnek nesilden o kadar çok uzağız ki tam aksine onlar rutinlesmis bir hayat yaşamamışlar yerlerinde çakılı kalmamışlar hicret etmişler cihaddan cihada koşmuslar günlerce süren hendek harbinde bile tamam biz savaştık artik normal hayatimaza devam edebiliriz dememişler aksine savas bitmiş Peygamberimiz sav silahini bırakmış savaşın bıraktığı üzerindeki tozlari silerken cebrail as gelmis ve Peygamberimize (sav) hitaben
- Sen, silahını biraktin vallahi biz daha bırakmadık, Onlara geri git diyerek ihanet eden beni kurayzayi göstermiş Peygamberimiz sav derhal yola koyularak ashabina hitaben ikindi namazini beni kurayzada kılın buyurmuştur.
Onlarda monoton bir hayat yok sürekli Allah yolunda mücadele ile geçen bir hayat var, maalesef bu bizim çağımızın en büyük hastalıklarından birisi bu hastalığın en büyük sebebi dünyaya ve içindekilere baglanma ahireti ve Allah'ın vaadini uzak görme, kalp yari dünya yari ahiret seklinde birseye baglanamaz insanin kalbi bunu kaldirmaz iki tane kalbimiz yok ki biriyle dünyaya biriyle ahirete bağlanalim bu ikisi bir arada gitmez bence manevi tüm hastalıklar bunu denemeye çalışmaktan kaynaklanıyor.
"Bir isi bitirdiginde yenisine koyul"...
Bence bizim hayatimizda eksik olan seylerden bir tanesi bu.cok fazla konusup icraatleri birakinca uretkenlik olmayinca ve fazla bilgi yukuyle, zira nerdeyse her konu hakkinda herkesin bir bilgisi var bunlar, bizi zihnen yoruyor ve geri kalan her seyi salla pati yapmaya basliyoruz.
Son 2 senedir rutin hayatin aslinda farkli acidan bir sukur sebebi oldugunu farkettim. Efendimizin hayati da oyle bir bakima, sadece savas vs degil butun herkesle ilgilenmeye calismasi, öğretmenligi,daveti, tebliği, olaylardaki tutum ve davranislari, gulumsemesi hiddetlenmesi vs.., hayatin tam olarak icinde ve aktif insani bir rutinlik var, ama kendi icin kisisel bir beklentisi yok. Allah'ın rızası ve muazzam bir şefkat.
Sahabelerin hayatlarını okuyunca bunu daha iyi farkedebiliyor insan.
Yukardaki yaziya iste bu acilardan katilamiyorum
Hayatimda o gun ne olacak tahmin edemiyorum, sabah uyanmissam o gun ise gidecegim bilgisi var ama gerisi degisiyor. Ve bazen 3 5 gun birbirinin aynisi olabiliyor. Tam olarak istemedigimiz mecburi bir hayat yaşıyoruz uretkenlik olmayinca hayatta iste o zaman köleleştirme mevzu devreye giriyor. Insanlardan beklenti icinde yasarsak elbette yataktan cikmak istemeyiz. Varlik sancisini insan uzerinden kuran kisilerde olur problematik seyler.bir avuc insan disinda hepimizin asil problemi bu
Allahin biricik kullari oldugumuzu unutup insanlarin " ay ne guzel, harika soyle boyle bir insansin ,cok bilgilisin vs demesini ustte tutuyoruz.