“Nuh bir kenarda duran oğluna:
−Yavrum bizimle beraber (gemiye) bin, kâfirlerle beraber olma diye seslendi.
Oğlu:
−Beni koruyacak bir dağa sığınacağım dedi.
Nuh:
−Bu gün Allah’ın emrinden kurtulacak hiçbir şey yoktur, ancak O’nun acıdığı kurtulur dedi. Aralarına bir dalga girdi ve o boğulanlardan oldu.
Nuh:
−Rabb’im, oğlum benim ehlimdendir. Senin sözün elbette haktır ve sen hâkimlerin hâkimisin diye seslendi.
Rabb’i:
−Ey Nuh, o senin ehlinden değildir. Onun yaptığı kötü ameldir. Bilmediğin bir şeyi benden isteme. Sana cahillerden olmamanı öğütlerim dedi.”
Hûd Suresi 42, 43, 45, 46
Çevrimdışı
