Resullullah (sav) in katiplerinden birisi olan Katip Ebu Rib'iyy Hanzala b. er Rebi el-Üseyyidi (ra) den rivayet edildiğine göre şöyle demiştir.
Günün birinde Ebu Bekir (ra) bana rastladı ve :
-Ey Hanzala nasılsın? dedi
-Hanzala münafık oldu dedim.
-Subhanallah ne diyorsun? dedi
-Peygamber (sav) in huzurun da bulunuyoruz ;bizi cennet ve cehennem'le öğütlüyor ve gözlerimizle görüyor gibi oluyoruz. Peygamber (sav) in huzurundan çıkıp ta çoluk çocuğumuza kavuşup işimizin başına gidince (bu öğütlerin) çoğunu unutuyoruz.dedi . Ebu Bekir (ra)
-Bizde aynı haldeyiz dedi .Sonra Ebu Bekir 'le beraber yürüdük : Peygamber (sav) in huzuruna girdik
-Ya Resulallah ! Hanzala münafık oldu dedim Peygamber (sav)
- O nasıl şey ! dedi
-Ya Resulallah ! sizin yanınızda bulunuyoruz, bizi cennet ve cehennem'le öğütlüyorsunuz ki , gözümüzle görüyor gibi oluyoruz. Sizin yanınızdan çıkıp da çoluk çocuğumuz ve işimizle uğraşmaya başlayınca çoğunu unutuyoruz ,dedim. Bunun üzerine Peygamber (sav) şöyle dedi :
-Nefsim elinde olan Allaha yemin ederim ki , huzurumda bulunduğunuz hal üzere ve zikirde devam edebilseydiniz, yataklarınız da ve yollarınızda melekler sizinle müsafaha ederlerdi.Lakin ya Hanzala bir saat ibadetle bir saat dünya işleriyle uğraşınız kafi diye üç defa tekrarladı.
(MÜSLİM)
Allah bizleri affetsin bizlerde rahat ve huzur içinde olunca aynı duruma düşüyoruz. Sıkıntı ve zulme maruz kalınca aynı şekilde (Hanzalanın Resullullahın huzurunda oluşu gibi) Rabbimize daha samimi bir şekilde dua ve ibadet ediyoruz.
Fakat Allahresulu'nun son son cümlede bizleri rahatlatıcı müjdesi rahatlatıyor yoksa Allah korusun işimiz kötü.
Günün birinde Ebu Bekir (ra) bana rastladı ve :
-Ey Hanzala nasılsın? dedi
-Hanzala münafık oldu dedim.
-Subhanallah ne diyorsun? dedi
-Peygamber (sav) in huzurun da bulunuyoruz ;bizi cennet ve cehennem'le öğütlüyor ve gözlerimizle görüyor gibi oluyoruz. Peygamber (sav) in huzurundan çıkıp ta çoluk çocuğumuza kavuşup işimizin başına gidince (bu öğütlerin) çoğunu unutuyoruz.dedi . Ebu Bekir (ra)
-Bizde aynı haldeyiz dedi .Sonra Ebu Bekir 'le beraber yürüdük : Peygamber (sav) in huzuruna girdik
-Ya Resulallah ! Hanzala münafık oldu dedim Peygamber (sav)
- O nasıl şey ! dedi
-Ya Resulallah ! sizin yanınızda bulunuyoruz, bizi cennet ve cehennem'le öğütlüyorsunuz ki , gözümüzle görüyor gibi oluyoruz. Sizin yanınızdan çıkıp da çoluk çocuğumuz ve işimizle uğraşmaya başlayınca çoğunu unutuyoruz ,dedim. Bunun üzerine Peygamber (sav) şöyle dedi :
-Nefsim elinde olan Allaha yemin ederim ki , huzurumda bulunduğunuz hal üzere ve zikirde devam edebilseydiniz, yataklarınız da ve yollarınızda melekler sizinle müsafaha ederlerdi.Lakin ya Hanzala bir saat ibadetle bir saat dünya işleriyle uğraşınız kafi diye üç defa tekrarladı.
(MÜSLİM)
Allah bizleri affetsin bizlerde rahat ve huzur içinde olunca aynı duruma düşüyoruz. Sıkıntı ve zulme maruz kalınca aynı şekilde (Hanzalanın Resullullahın huzurunda oluşu gibi) Rabbimize daha samimi bir şekilde dua ve ibadet ediyoruz.
Fakat Allahresulu'nun son son cümlede bizleri rahatlatıcı müjdesi rahatlatıyor yoksa Allah korusun işimiz kötü.
