İlimsiz bir şey olmaz, ilim her şeye baştır,
Karanlık yollarda o, en aziz arkadaştır.
Ondan sadık dost olmaz, ondan vefalı yâr yok,
Her şeyde zarar olsa, onda asla zarar yok.
İlim, uçsuz bucaksız, bir ummanı andırır,
ilimden başka her şey, insanı usandırır.
Nasıl kıymetli olmaz, Allah onu övüyor,
Bak Nebi-yi muhterem, bir hadiste ne diyor:
Ara, her yerde ilmi, o yer ister Çin olsun!
İlim öğrenmek farzdır, her mümin için olsun.
Bak Ali-yül-mürteza, ne diyor dinlesene:
(Köle olurum bana, bir harfi öğretene).
Âlimler, dini İslamı, yıkılmaktan kurtarır,
Onlar şu yer yüzünde, zılli sıfatullahtır.
Mürekkebi ulema, azizdir hatta şundan:
fi sebilillah akan, şehitlerin kanından.
Çünkü, cihad-ı ekber, ancak ilimle olur,
Kıyamette ilmiyle âmil olan kurtulur.
Âlim, zahidden üstün, zühd, ilmin altındadır,
Âlimler, ahirette, nebiler yanındadır.
Deme cihanda âlim, kalmadı, belki vardır,
aç gözünü, kalbinden zulmet perdesin kaldır!
Bu dinin âlimleri, hadisle övüldüler,
Beni İsrail’deki nebiler gibidirler.
Âlimlerin bir sözü, yıllarca, baki kalır,
insanı en alçaktan, yükseklere kaldırır.
Şimdi âlim bulmak zor, o halde ne yapmalı?
Onların kitabını durmadan okumalı!
Kitab, altın bir kafes, ilim içinde kuştur,
Kafesi satın alan, kuşa malik olmuştur.
Sarıl kitaplara ki, kalbin nur ile dolsun,
önce okuyacağın, Kur'an-ı kerim olsun!
Sonra, kıymetli eser, Buhari ve Müslimdir,
badehu Mektubat-ı İmam-ı Rabbanidir.
Tesavvuf ile fıkıh, burada vaslolmuştur,
öyle bir âlimdir bu, hadisle övülmüştür.
Harikalar menbaı, hiç duyulmayan sözler,
Asırlarca çözülmez, ne meseleler gizler
Hepsi Mektubatta ve tercümesinde vardır,
onsuz kurtuluş zordur, onsuz ilim, noksandır.
Eshab-ı kiram risalesi de, gör, ne iyi,
oku! Güzel anla da, takdir et sahabeyi.
Mektubat tercümesi, ebedi seadettir,
Çok şükür her yerde var, tamamı bil, üç cilttir.
İbni Abidine bak, bir derya ki, sonsuzdur!
Hanefi’de en büyük fıkıh kitabı budur.
Gör, İhya-ül-ulumu, Kimya-ı saadeti,
Gazaliyi yâdından çıkarmazsın ebedi.
Riyadunnasıhini okuyunca anlarsın,
Muhammed Rebhamiye, ne büyük âlim dersin.
Şeyhul-ekber, Geylani, öğren Behaeddini,
böyle zatlar korumuş, yıkılmaktan bu dini.
Mevahib, her eserde, adı geçen kitabtır,
Resuli müctebayı, uzun uzun anlatır.
menkıbeler pınarı, Çihar-ı yar-ı güzin,
İhtiyacı çok ona, kararan kalbimizin.
Merakıl-felah ve Mevkufat kıymetlidir,
Mecmua-yı zühdiyye, sana çok şey öğretir.
Marifetnameyi gör, İbrahim Hakkıyı bil,
çok oku Birgiviyi, sanma faydalı değil.
Tercüme-i halleri, tanınmış Evliyanın,
içinde anlatılmış, Reşehat, Nefehatın.
Berekat-ı Ahmedi, Mucizat-ül-Enbiya,
ne güzel yazılmıştır, Hadika-tül-Evliya.
Dürri yektayı da gör, hem Umdet-ül-İslamı,
Miftahul-Cenneti, Ey Oğul İlmihalini.
Rabıta risalesi, tesavvufu bildirir,
musannifi esseyyid Veli Abdülhakimdir.
Daha nice kitap var, denizde inci bunlar,
Rahmeti Hakta olsun, her birini yazanlar.
Bizlerden selam eyle, ya Rabbi, sen onlara,
kolaylık ver onların yolunda olanlara!.
Karanlık yollarda o, en aziz arkadaştır.
Ondan sadık dost olmaz, ondan vefalı yâr yok,
Her şeyde zarar olsa, onda asla zarar yok.
İlim, uçsuz bucaksız, bir ummanı andırır,
ilimden başka her şey, insanı usandırır.
Nasıl kıymetli olmaz, Allah onu övüyor,
Bak Nebi-yi muhterem, bir hadiste ne diyor:
Ara, her yerde ilmi, o yer ister Çin olsun!
İlim öğrenmek farzdır, her mümin için olsun.
Bak Ali-yül-mürteza, ne diyor dinlesene:
(Köle olurum bana, bir harfi öğretene).
Âlimler, dini İslamı, yıkılmaktan kurtarır,
Onlar şu yer yüzünde, zılli sıfatullahtır.
Mürekkebi ulema, azizdir hatta şundan:
fi sebilillah akan, şehitlerin kanından.
Çünkü, cihad-ı ekber, ancak ilimle olur,
Kıyamette ilmiyle âmil olan kurtulur.
Âlim, zahidden üstün, zühd, ilmin altındadır,
Âlimler, ahirette, nebiler yanındadır.
Deme cihanda âlim, kalmadı, belki vardır,
aç gözünü, kalbinden zulmet perdesin kaldır!
Bu dinin âlimleri, hadisle övüldüler,
Beni İsrail’deki nebiler gibidirler.
Âlimlerin bir sözü, yıllarca, baki kalır,
insanı en alçaktan, yükseklere kaldırır.
Şimdi âlim bulmak zor, o halde ne yapmalı?
Onların kitabını durmadan okumalı!
Kitab, altın bir kafes, ilim içinde kuştur,
Kafesi satın alan, kuşa malik olmuştur.
Sarıl kitaplara ki, kalbin nur ile dolsun,
önce okuyacağın, Kur'an-ı kerim olsun!
Sonra, kıymetli eser, Buhari ve Müslimdir,
badehu Mektubat-ı İmam-ı Rabbanidir.
Tesavvuf ile fıkıh, burada vaslolmuştur,
öyle bir âlimdir bu, hadisle övülmüştür.
Harikalar menbaı, hiç duyulmayan sözler,
Asırlarca çözülmez, ne meseleler gizler
Hepsi Mektubatta ve tercümesinde vardır,
onsuz kurtuluş zordur, onsuz ilim, noksandır.
Eshab-ı kiram risalesi de, gör, ne iyi,
oku! Güzel anla da, takdir et sahabeyi.
Mektubat tercümesi, ebedi seadettir,
Çok şükür her yerde var, tamamı bil, üç cilttir.
İbni Abidine bak, bir derya ki, sonsuzdur!
Hanefi’de en büyük fıkıh kitabı budur.
Gör, İhya-ül-ulumu, Kimya-ı saadeti,
Gazaliyi yâdından çıkarmazsın ebedi.
Riyadunnasıhini okuyunca anlarsın,
Muhammed Rebhamiye, ne büyük âlim dersin.
Şeyhul-ekber, Geylani, öğren Behaeddini,
böyle zatlar korumuş, yıkılmaktan bu dini.
Mevahib, her eserde, adı geçen kitabtır,
Resuli müctebayı, uzun uzun anlatır.
menkıbeler pınarı, Çihar-ı yar-ı güzin,
İhtiyacı çok ona, kararan kalbimizin.
Merakıl-felah ve Mevkufat kıymetlidir,
Mecmua-yı zühdiyye, sana çok şey öğretir.
Marifetnameyi gör, İbrahim Hakkıyı bil,
çok oku Birgiviyi, sanma faydalı değil.
Tercüme-i halleri, tanınmış Evliyanın,
içinde anlatılmış, Reşehat, Nefehatın.
Berekat-ı Ahmedi, Mucizat-ül-Enbiya,
ne güzel yazılmıştır, Hadika-tül-Evliya.
Dürri yektayı da gör, hem Umdet-ül-İslamı,
Miftahul-Cenneti, Ey Oğul İlmihalini.
Rabıta risalesi, tesavvufu bildirir,
musannifi esseyyid Veli Abdülhakimdir.
Daha nice kitap var, denizde inci bunlar,
Rahmeti Hakta olsun, her birini yazanlar.
Bizlerden selam eyle, ya Rabbi, sen onlara,
kolaylık ver onların yolunda olanlara!.
