Evvelden bazı zamanlar kirginliklarim
Öfkeye dönüşmesin diye
Kalbimi cikarip çekmecenin icine koyduğumu hayal eder oyle uyumaya calisirdim.
Ne zaman sonra kisasi ogrendim.
O vakit yine bazi zamanlar kisas istiyorum diye havale ederdim.
Fakat bir zaman daha sonra ogrendim ki
Ilkeler var.
Kült ilkeler.
Mesela,
Affet..
Bazen düşünüyorum hakliligin kibri kol geziyor etrafta.
Affetmenin de kibri olur mu insanin bunyesinde diye.
Bu yuzden aklim unutmuyor
Kalbim unutsun diye tez elden dua ediyorum.
Ayar bozuldu mu dengeyi yitiriyor insan.
Ve şunu diyor sessizce,
Rabbim, beni bana birakma.