Çevrimdışı
Kurabiye ilahlar!
Tıpkı modornitenin ilahları gibi..
Günümüzde de kurabiye ilahlar var.
Kimileri nazarında kadın bir ilahdır adeta, tapınılan bir ilâhe..
Para da bir ilahdır, milyonlarca kulu var dünyada..
En yüksek değerdir kimine göre uğruna onurlar, namuslar, haysiyetler kurban ediliyor..
Kariyer ve makam da başka bir ilah; zikrini dilinden düşürmeyen dervişler gibi kariyeri dillerine dolayanları sen de görmüyor musun? Kariyer için makam için koltuk için ne kurbanlar veriliyor, nelerden geçiliyor..
Sonra,
Benlik.... Kişi kendini put yapıyor kendine..
Nefsinin boş isteklerini ilah ediniyor, eli altındakileri kulları gibi görebiliyor..
Sabah akşam zikri; Ben... Ben... Ben...!
Bilim de ayrı bir ilah, bir mutlak güç, her derde deva, her soruna çözüm.....
Saymakla bitmezki modornitenin ilahları..
İş yerleri, patronlar, sanat...
Ya sonra?
Sıra kurabiye ilahlarımızı yemeye geliyor..
Kadını düşün; '' sana tapıyorum! " diye özetlenebilecek binlerce şiir, türkü, şarkı, roman, öykü..
Sonra, kadını ele geçirme taktikleri..
Kadın bir simge aslında, nefsin önünde bir kurabiye..
Ele geçirilmesi, yararlanılması, lezzet alınması gereken bir nesne..
Sonrası trajedi...
Alınıp satılan, kullanıp atılan, itilip kakılan birer metadır kadın..
Kurabiye ilahlar için sofralar kuruluyor dünyanın dört bir yanında...
Sözde ilahelerin sırtından para kazanıyor milyonlarca kişi..
Parayı ödeyenler ise, ilahlarını yiyor...
Para da öyle..
Para uğruna paralananlar ne yapıyorlar..?
Bir düşün..!
En sefil isteklerin aracıdır para...
Oturup yiyorlar nefsin bin türlü isteklerini tatmin için birer araç oluyor..
Bir yandan tapınırcasına peşinden koş, bir yandan da ye, iç, tüket, bitir...
Hatırlarsın...
Sofistike putlarımız var bizim..
İlerledik...
Kültürel düzeyimiz arttı...
Çağdaş bir dünyada yaşıyoruz...
Medeni insanlarız...
Tahtadan, taştan yapılan putlara tapacak değiliz ya.......!
(Alıntıdır)
Tıpkı modornitenin ilahları gibi..
Günümüzde de kurabiye ilahlar var.
Kimileri nazarında kadın bir ilahdır adeta, tapınılan bir ilâhe..
Para da bir ilahdır, milyonlarca kulu var dünyada..
En yüksek değerdir kimine göre uğruna onurlar, namuslar, haysiyetler kurban ediliyor..
Kariyer ve makam da başka bir ilah; zikrini dilinden düşürmeyen dervişler gibi kariyeri dillerine dolayanları sen de görmüyor musun? Kariyer için makam için koltuk için ne kurbanlar veriliyor, nelerden geçiliyor..
Sonra,
Benlik.... Kişi kendini put yapıyor kendine..
Nefsinin boş isteklerini ilah ediniyor, eli altındakileri kulları gibi görebiliyor..
Sabah akşam zikri; Ben... Ben... Ben...!
Bilim de ayrı bir ilah, bir mutlak güç, her derde deva, her soruna çözüm.....
Saymakla bitmezki modornitenin ilahları..
İş yerleri, patronlar, sanat...
Ya sonra?
Sıra kurabiye ilahlarımızı yemeye geliyor..
Kadını düşün; '' sana tapıyorum! " diye özetlenebilecek binlerce şiir, türkü, şarkı, roman, öykü..
Sonra, kadını ele geçirme taktikleri..
Kadın bir simge aslında, nefsin önünde bir kurabiye..
Ele geçirilmesi, yararlanılması, lezzet alınması gereken bir nesne..
Sonrası trajedi...
Alınıp satılan, kullanıp atılan, itilip kakılan birer metadır kadın..
Kurabiye ilahlar için sofralar kuruluyor dünyanın dört bir yanında...
Sözde ilahelerin sırtından para kazanıyor milyonlarca kişi..
Parayı ödeyenler ise, ilahlarını yiyor...
Para da öyle..
Para uğruna paralananlar ne yapıyorlar..?
Bir düşün..!
En sefil isteklerin aracıdır para...
Oturup yiyorlar nefsin bin türlü isteklerini tatmin için birer araç oluyor..
Bir yandan tapınırcasına peşinden koş, bir yandan da ye, iç, tüket, bitir...
Hatırlarsın...
Sofistike putlarımız var bizim..
İlerledik...
Kültürel düzeyimiz arttı...
Çağdaş bir dünyada yaşıyoruz...
Medeni insanlarız...
Tahtadan, taştan yapılan putlara tapacak değiliz ya.......!
(Alıntıdır)
