Ateistlere sevgi nağmeleri attıklarını ateistler de görüyormuş
Her zaman dediğim gibi, bu tür tavırlarla karşı tarafa şirin mirin görünmezsiniz, sadece komik duruma düşersiniz. Kaldı ki çevremdeki bir çok ateistin algısı da bu yönde. Kendilerine yönelik sevgi pıtırcığı söyleminin son derece komik ve her şeyden önce kendi inançlarına yönelik samimiyetsiz bir tavır olduğunu söylüyorlar zaten.
Sanıyorlar ki ayetleri eğip büktük mü, allem edip kallem ettik mi ateistler "Oh my God!!" olacaklar
Facebook'tan alıntıdır.
Eskiden ben de bu güruhtaydım. Daha sonra bu akidenin don kişotluktan başka bir şey olmadığını anladım. Hadis inkârcılığı veya mealcilik, yüzyıllar önce indirilmiş dinin o dönemin paradigmasına göre değil de tamamen bugünün paradigmasına göre değerlendirilerek ve tıpkı Haricîlerin yaptığı gibi ayetlerin ve hadislerin tefsirlere, şerhlere, âlimlerin sözlerine bakılmadan, tamamen zahirine göre anlaşılarak getirilen non teist argümanlara, şüphelere (özellikle söz konusu ayetler ve hadisler zahire göre bakıldığında sıktıntılı gibi göründükleri için) ilim eksikliğinden dolayı cevap veremeyen (dinsizlerin deyimiyle) tatlı su Müslümanlarının kendilerince buldukları bir çıkış yoludur. Oysa biraz araştırsalardı ehli sünnet akidesinde tüm bunların cevaplarının mevcut olduğunu görürlerdi. Mealcilik, aşağılık kompleksinin etkisiyle ve dinsizliğin sebeplerinden biri olan modernizmin etkisiyle "aman ateistler bizimle dalga geçmesin, aman gayrimüslimler İslam'ı eleştirmesin, aman onları gücendirmeyelim, (farkında olmadan) aman onların da beğeneceği bir din ortaya koyalım" diye kasmaktır, boylu boyunca popülist bir harekettir ve ezik bir akidedir. Samimi bir mealcinin varacağı son nokta ya tarihselciliktir ya da ateizmdir/agnostisizmdir/deizmdir. Hadis inkârcıları içimizde yaşayan non teistlerdir.
Müslümanlar olarak bu aşağılık kompleksinden kurtulmamız lazım, kendimize özgüven aşılamamız lazım. Kâfirler bizden üstün değildir. Bilâkis, Müslüman olduğumuz için biz onlardan üstünüz. Üstün olan taraf biziz. O yüzden biz kâfirleri razı etmekle uğraşmamalıyız, onlar bizi razı etmek için uğraşmalı. Biz onlara dinimizi beğendirmek zorunda değiliz, onlar bize kendi inançlarını beğendirmek için uğraşmalı. Ama onların yaptığı sadece İslâm'ı eleştirmek. Sanıyorlar ki (onlara göre) İslâm dininin batıl olduğunu ispatlayınca ateizmin veya agnostisizmin veya deizmin hak olduğunu ispatlamış olacaklar. Oysa bunların ikisi ayrı şeylerdir. Bir insanın inandığı dinin hak din olmaması dinsizlerin inançlarının hak olduğu anlamına gelmez, sadece o kişinin dininin batıl olduğu anlamına gelir. Peki neden ateist olalım? Niye teizmi reddetmeliyiz? Niye deist olmayalım da ateist olalım? Niye agnostik olmayalım da ateist olalım veya deist olalım? Bu sorulara cevap vermeliler, kendi inançlarının felsefesini tartışmalılar ve bizi ikna etmeliler. Biz "bizim dinimiz bu kardeşim, beğenmiyorsan keyfin bilir (kibar tabiriyle)" diyebilmeliyiz.