Peygamber Efendimiz savaşta bile çocuklara, kadınlara, yaşlılara ve ibadet yerlerine zarar verilmemesi gerektiğini belirtmiştir. Bu, dolaylı olarak müşriklerin ibadet anında saldırılmaması gerektiğini düşündürebilir.
İmam Şafiî, "el-Umm" adlı eserinde savaş hukukunu ele alırken, savaşta dahi Müslümanların, masumları (çocuklar, kadınlar, yaşlılar) koruduğunu, ibadet yerlerine zarar verilmemesi gerektiğini belirtir. Bu, düşmanın ibadet ettiği anlarda saldırıya maruz kalmaması gerekli diye anlıyorum.
İmam Ahmed'in öğrencisi İbn Kayyim el-Cevziyye, "Zad el-Mead" adlı eserinde, savaşın amacının yok etmek değil, adaleti sağlamak olduğunu yazar. Bu ibadet eden bir düşmana saldırmanın İslam'da uygun olmadığını gösterir. İbadet eden bir düşmana saldırı yapman diğer kimseler tarafından adil görünmeyebilir.
İbn Teymiyye, "es-Siyâse eş-Şer'iyye" adlı eserinde savaş hukukunu detaylı bir şekilde ele alır. Düşmana karşı merhametli ve adil olunması gerektiğini belirtir. Müslümanların savaş esnasında bile düşmanın dini ritüellerine saygı göstermesi gerektiğini vurgular. Özellikle, savaşta zaruret olmadıkça ibadet yerlerinin yıkılmaması gerektiğini söyler ki bu, ibadet edenlere saygının bir göstergesidir.
Allahu alem.