"Allâhümme salli alâ seyyidinâ Muhammedin ve alâ âlihî ve eshâbihî ve evlâdihî ve ezvâcihî ve zürriyyetihî ve ehli beytihî ve ashârihi ve esyâihî ve muhibbîhi ve ümmetihî ve aleynâ meahüm ecmaîn."
yanlis hatirlamiyorsam ibn Ömer(r.a.) dan rivayet ediliyor:
Mahser gününde bir adamin sevap ve günahlari tartiliyor, günahlari agir geliyor, (görevli) melekler onu cehenneme götürmek icin kollarindan tutuyor adam avazinin ciktigi kadar bagirir ve aglamaya baslar öyle cok aglarki
Melekler: dünyada aglamadinda simdikmi agliyorsun" diyor
Adam: ben dünyada Kafirlerle ayni cezaya tabii tutulacagimi hic tahmin etmemisdim, Ben Müslümanim, Ben Muhammed Ümmetiyim, simdi bu kafirlerle ayni yeremi gidecegim?
Peygmaber efendimiz geliverir, Ümmetini o halde görünce meleklerden onu birakmalarini ister. Melekler Rasulullahin istegini geri cevirirler, zira Onlar ALLAH tealanin emrinden cikamazlar.
ALLAH Rasulü, Rabbu tealaya secde eder ve: YA RABBIM Ümmetimi bana vermiyorlar diye aglar.
ALLAHu teala(c.c.) Meleklere emir verir: Rasulümün Ümmetini birakin.
Kul rasulullaha verilir, Hz. Peygamber sevap ve günahlarini bir daha tarttirir adamin günahlari yine agir gelir. sonra cebinden bir kagit cikarir onu tartinin üzerine koyar, bu defa sevaplari agir basar. adam öyle sevinir öyle sevinirki Peygamberimize (O nu tanimaksizin) iltifatlar eder, Yüzünün güzelliginden, Üzerindeki Nurundan bahs eder.
Sen kimsin der,
Peygamberimiz(s.a.v.): Ben Senin görmeden inandigin Peygamberinim, sende benim Ümmetimsin.
Adamin sevince dahada artar.
sonra: Peki tartiya koydugun kagit parcasi neydi?
Rasulullah: Bunlar bana dünyada getirdigin Selavatlarindir. cevabini verir.
Esselatu vesselamu aleyke YA RESULULLAH
selam ve dua ile