müslümanlar insanlrı kategorize etmek zorundadır kafir leri müşrikleri ayırt etmeden onlara karşı nasıl tavuır takıanaksınız insnları kategorize etmeden o zman tüm hepsini sevip hepsini dost edinmelimiyiz bu idda tasvvufun uydurduğu bir şeydir tüm insanalrı yaratıcıdan ötürü sevip dost edinme gibi bir insann islam dininde yoktur kafirlerden nefret eder buğz eder dostluk edemeyiz sen ediyrosan o snein problemin ben insları sınıflandırıyorum mülsüman kardeşlerim müşrikl VELA ve BERA
Hamd âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur. Salât ve selâm yaratılmışların en hayırlısı Muhammed (Sallallâhu aleyhi ve sellem)’in âlinin ve ashabının üzerine olsun.
Bu iki kavram İslam inanç sisteminde son derece önemli bir yere sahiptir. Her müslüman bu iki kavramı, bu kavramların bizden neler istediğini ve buna bağlı olarak bizlere ne gibi bir sorumluluklar yüklediğini çok iyi bilmek durumundadır.
İslam ile İslam dışı sistemlerin birbirine karıştığı şu dönemde yaşayan insanlar bu iki kavramı ve içeriğini hakkıyla bilmemesi sonucunda kimlerin sevilip kimlerin sevilmeyeceğini, kimlerin desteklenip kimlerin desteklenmeyeceğini ve kimlere velayet verilip kimlere velayet veilmeyeceğini hep birbirine karıştırmış durumdadırlar. Bu karışıklığın altında yatan temel unsur ; vela ve bera kavramlarının hakkı ile bilinmemesidir. Bu kavramları ve içerdiği anlamı öğrenmek ben müslümanım diyen her insanın temel vazifesidir. Çünkü bu iki kavram bazı alimlerinde ifade ettiği gibi Kur-an’ın üzerinde durduğu en önemli konuların başında gelmekte ve Kur-an’da zikri en çok geçen meseleler arasında yerini almaktadır. İşte bundan dolayı bu kavramların iyice öğrenilmesi zorunludur.
Vela kelimesi sözlükte ; sevmek, dostluk göstermek, yardım etmek, iki şey arasında tercihte bulunmak, azalarla destek vermek, müttefik olmak ve arkadaşlık yapmak manalarına gelmektedir.
Bera kelimesi sözlükte ; beri olmak, uzaklaşmak, mesafeli durmak gibi manalara gelmektedir. Vela kelimesinin tam zıddıdır. Yani sevmemek, dostluk göstermemek, yardım etmemek, azalarla destek vermemek, müttefik olmamak ve arkadaşlık yapmamak gibi anlamları ihtiva eder.
Vela ve beranın dostluk ve arınmak anlamı, La İlahe İllallah'ın manasının ta kendisidir. Şer'i ıstılaha göre vela ve beranın anlamı; Allah için sevmek, Allah için buğz etmek, her müslümanı sevip yardım etmek, İslam ve İslam memleketini savunmak için canını ve kanını seve seve vermek kafirlere düşmanlık ve buğzetmek, onlardan biri gibi olup onlara benzememek ve fikri, kültürel, askeri alanlarda onlarla savaşmaktır. Bundan dolayı müslümanlığını iddia edipte müslümanların acılarını paylaşmayan, sevdiklerini sevmeyen, buğzettiklerine buğzetmeyenin dininde şüphe, akidesinde ise karışıklık vardır.
La İlahe illallah kelimesi, Allah için sevmeyi, Allah için buğzetmeyi, Allah için dost olmayı, Allah için düşmanlık yapmayı, Allah'ın sevdiklerini sevmeyi, Allah'ın buğzettiklerine buğzetmeyi, nerede olursa olsun Müslümanlara dost olmayı, akraba dahi olsalar kafirlere düşman olmayı istemektedir.
Müminlerin Birbirlerini Veli Edinmeleri
Allah-u Teala Kur-an’ı Kerim’in bir çok yerinde müminlerin birbirlerini veli edinmelerini farz kılmıştır. Bir kimse ben müminim dediği andan itibaren artık velayetini kendisi gibi inanan kimselerden başkasına veremez. Bu onun imanının bir gereği ve akidesinin bir zorunluluğudur.
'' Ey iman edenler! Eğer küfrü imana tercih ederlerse, babalarınızı ve kardeşlerinizi (bile) veli (dost, yardımcı, önder) edinmeyin. İçinizden kim onları veli edinirse, işte onlar, zalimlerin ta kendileridir. '' (Tevbe Suresi / 23. Ayet Meali)
Seyyid Kutub (Rahimehullah) ayetin tefsirinde şöyle demiştir ; '' İşte bu ayetle kalp ve akide bağı koptuğu zaman, kan ve nesep bağına da son veriliyor. Allah için yakınlık ve dostluğun son bulması ile ailedeki yakınlık ve dostluğa da nihayet veriliyor. '' (Fi Zilal’il Kur-an / c.7 s.213)
'' Mü’min erkeklerle mü’min kadınlar birbirlerinin velileridirler. '' (Tevbe Suresi / 71. Ayet Meali)
İbn Teymiyye (Rahimehullah) şöyle demiştir ; '' Bilinmelidir ki, sana haksızlık edip saldırsalar da müminle dost olmak gerekir. Sana verse ve iyilik yapsa da kafir birisine düşman olmak gerekir. Çünkü din tamamen Allah’ın olsun da Allah’ın dostları sevilsin, düşmanlarına buğz edilsin, dostlarına saygı gösterilsin, düşmanları aşağılansın, sevap dostlarının ve ceza da düşmanlarının olsun diye Allah-u Teala peygemberlerini göndermiş ve kitaplarını indirmiştir. '' (Mecmuu’l Fetava / c.28 s.208)
Velanın Gerektirdikleri ;
- Meşru bir gerekçe olmadığı sürece küfür diyarlarından müslümanların diyarına hicret etmek,
- Müslümanların cemaatine katılmak, onlardan ayrılmamak,
- Kendisi içi n istediği iyilikleri müslümanlara da istemek,
- Onların kusur ve yanlışlıklarını araştırmamak,
- Düşmanları karşısında müslümanlara destek vermek,
- Onlardan hasta olanları ziyaret etmek,
- Onların mukaddesatına ilişmemek.
Mü’minlerin Kafirleri Veli Edinmeleri
Müminler kendileri dışında kalan kimseleri ister ehli kitap olsun, ister kafirler olsun isterse de münafıklar olsun fark etmez veli edinmeleri kesinlikle yasaklanmıştır.
'' Eğer onlar, Allah’a Peygambere ve ona indirilene iman etmiş olsalardı, kafirlere velayetlerini vermezlerdi. '' (Maide Suresi / 81. Ayet Meali)
İmam Kurtubi (Rahimehullah) ayetinde tefsirinde şöyle demiştir ; '' Bir kafiri veli edinen bir kimsenin onun inandığı gibi inanması ve yaptığı işlerden razı olması halinde ; kafir olduğuna delalet etmektedir. '' (El Camiu li Ahkami’l Kur-an / c.6 s337)
'' Mü’minler, mü’minleri bırakıp da kafirleri veliler edinmesinler. Kim böyle yaparsa onun artık Allah ile bir ilişiği kalmaz. '' (Ali İmran Suresi / 28. Ayet Meali)
İbn Kesir (Rahimehullah) bu ayetinde tefsirinde şöyle demiştir ; '' Allah-u Teala mü’min kullarını kafirlerle dostluk kurmaktan ve onları dostlar edinip de mü’minleri bırakmaktan men etti. '' (Tefsir’ül Kur-an’il Azim / c.2 s.207)
" Ey iman edenler, yahudileri de hıristiyanları da veliler edinmeyiniz. Onlar birbirlerinin dostlarıdırlar. İçinizden kim onları veli edinirse, muhakkak o da onlardandır. Şüphesiz Allah zalimler topluluğunu hidayete erdirmez. " (Maide Suresi / 51. Ayet Meali)
Ayette, kafirleri dost edinenin, kafirlerden olduğunu bildirmektedir. İmam Kurtubi (Rahimehullah) şöyle demiştir ; "Allah-u Teala'nın 'içinizden kim onları veli edinirse' buyruğu, kim onlara müslümanlar aleyhine destek verirse, "muhakkak o da onlardandır" demektir. Allah-u Teala bu ayetle, böylesinin hükmünün onların hükmü gibi olacağını beyan etmektedir. Müşrikleri dost ve veli edinmenin küfür olduğuna dair Kur'an'ı Kerim'de bir çok nas vardır.
İbn-i Hazm'ın da dediği gibi "Allahu Teala'nın, "İçinizden kim onları veli edinirse, muhakkak o da onlardandır" (Maide / 51) ayeti, kafirlere dostlukta bulunan kişinin zahiri durumuna göre kafir olduğunu belirtmektedir. Bu, iki müslümanın dahi ihtilaf etmeyeceği bir haktır. (El-Muhalla / 33-12)
" Ey iman edenler! Müminleri bırakıp da kâfirleri dost edinmeyin; (bunu yaparak) Allah'a, aleyhinizde apaçık bir delil mi vermek istiyorsunuz ? " (Nisa Suresi / 144. Ayet Meali)
Seyyid Kutub (Rahimehullah) ayetin tefsirinde şöyle demiştir ; "İlahi kelam, inanan gönüllere sesleniyor. Münafıklara uymaktan sakınmalarını öğütlüyor. Mü’minleri bırakıp kafirleri dost edinmemelerini tavsiye ediyor. Hakikat şu ki, o gün Müslümanların, böyle bir tavsiyeye şiddetle ihtiyaçları vardı. Çünkü o gün, bazı Müslümanların Yahudilerle, bazılarının da Kureyş’li akrabaları ile alaka ve irtibatları devam edip gidiyordu. Nefsi ve hissi sebeblerle dahi olsa, aralarındaki sevgi ve bağlılık duyguları varlığını muhafaza ediyordu. Burada ; bazı Müslümanlar tabirini kullanıyoruz ; çünküd diğer bir kısım Müslümanlar vardı ki, cahiliyet hayatı ile olan bütün alakasını, hatta babası ve evladı ile dahi her türlü irtibatını kesip atmış, onun yerine sadece akide duygusunu ve inanç mefhumunu yerleştirmişti. (Fi Zilal’il Kur-an / c.3 s.512)
İbn Kesir (Rahimehullah) bu ayetin tefsirinde şöyle demiştir ; "Allah Teala mü'min kullarına ; mü’minleri bırakıp da kâfirleri dost edinmelerini, onlarla sohbette bulunmalarını, arkadaş olmalarını, ihlâslı davranmalarını, onlara sevgi ve dostluk hisleri beslemelerini, müminlerin gizli hallerini onlara ifşa etmelerini yasaklıyor. " (Tefsir’ül Kur-an’il Azim / c.3 s.137)
Evet, kafirleri dost edinmek; hem dünyevî ve hem de uhrevî cezaya çarpılmaya sebebtir. Çünkü kafirlerin dostluğu, imanı beraberinde götüren bir felakettir. Kafirlerin karaltısını, ordusunu, techizat ve kuvvetini çoğaltan kişi kafirlerdendir. Velev ki, bu kişi alnını secdeden kaldırmayan birisi olsun. Bilerek ve inararak kafirleri dost edinip kuvvetlendirenler, daire-i İslamdan çıkıp kafir olanlardır.
'' Kafırleri dost edinmek, tevhid akidesiyle çatışan ve çelişen bir durumdur. Müminleri bırakıp başkalarını dost edinenler, Allah-u Teala’nın hududlarını ihmal edip emir ve nehylerini hiçe saydıkları için İslam halkasını kendi boyunlarından çıkaran kafirlerdir. '' (Feyzu’l Kadir Şerhu Camiu’s Sağir / c.6 s.111)
Kişi velayetini kimlere verip vermeyeceğini iyi tayin ettiği ve berasını kimlere göstereceğinin sınırlarını iyi çizdiği zaman İslam’ın en sağlam kulpuna tutunmuş olur. Kim bu kulpa tutunursa şirk ve küfür bataklığına düşmekten kurtulur, kim de bu kulpta tutunamazsa şirk ve küfür bataklığına düşmekten kendisini koruyamaz.
Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur ; '' Kim Allah için sever, Allah için buğz eder, Allah için verir ve Allah için engel olursa imanını kemale erdirmiş olur. '' (Ebu Davud, 4681)
Beranın Gerektirdikleri ;
- Şirkten, küfürden, kafir ve müşriklerden nefret etmek,
- Küfre girmiş insanları dost, yardımcı, önder, lider, yönetici edinmemek,
- Dini yayma ve İslam’ı tebliğ etme gibi şer’i bir maslahat söz konusu olmadığı sürece küfrün hakim olduğu diyarları terk etmek,
- Yeme, içme, giyim, kuşam gibi dünyevi işlerde onlara benzememek,
- Kafirlere yardım etmemek,
- Kafirlerin bayram ve törenlerine katılmamak,
- Onların hakemliğine müracat etmemek,
- Onların emir ve yasaklarına uymamak.
er kafirler gibi seyyid kutubunda kafirleri dost edinip sevmek gerektiğini söyledine rastalamadım söyliycğinide sanmam
Çevrimdışı
