Düşündüm, tembeL müsLüman İsLama ne veRdi ki CAN veRsin?...
Bu davaYa bir damLa teRi çok göRenLeR nasıL KAN veRsin!....
Bir damla terden fazlasını vermeye gönüllü çok kişi var. Olmasa bile, güzel bir sohbet sonrası muhakkak azim gelir; kalpler tümden ölmemiştir, inanmam.
Sorun:
Bu ümmetin ortak bir hedefi yok. Evvela gözlem yok. Ne ümmetin ihtiyaçlarına dair, ne de kişinin kendi yeteneklerine/yapabileceklerine dair tesbitleri yok kişilerin. "Neler yapılmalı?" ve "Neler yapabilirim?" yok. Onun yerine seyretmek var; sadece olan bitene bakılıyor, konuşuluyor. Hatta konuşmak bile bir eylem, çoğu kez daha kötüsü yapılıyor: susuluyor. "Hiç bir şey olmamış" gibi, "gerekmez" gibi, "değişmez" gibi.. Çarpmanın "1", toplamanın "0" nolu etkisiz elemanları gibiyiz. Ümmet olarak hepimiz bir araya gelsek, hiçbir şey olmaz; çünkü işte, etkisiz elemanız.
Ve bunlar hep, boşa geçip giden her saniyenin hesabı sorulmayacakmış gibi, bir gaflet içinde oluyor..
Ölmeyen kalpler, ama kilitlenmiş beyinler.. O kilit kırıldığında, inşaAllah ameller dökülecektir sanıyorum/ummaktayım.
Not:
Çok karamsar olmuş olabilirim, ki Allah için ciddi çalışmalar yapan muhakkak çok kişi vardır (Bilinmeseler de Rabbim bilir onları, Allah ecirlerini versin tüm emek sahiplerinin..) Ben ekseri kendini etkisiz eleman görenlere hitaben yazdım bunları, ki devamen şunu da ekleyeyim:
Etkisizliğinizi kabul ettiğiniz sürece etkisiz olacaksınız, evet doğrudur. Ve beraberinde bunu değiştirmek de elinizdedir inşaAllah. Seçim sizin..