Türklerin İlk İslamla Tanışması
"Ey iman edenler! Sizden kim dininden dönerse, Allah öyle bir millet getirir ki, Allah onları sever, onlar da Allah'ı severler; onlar mü'minlere karşı alçak gönüllüdürler, kâfirlere karşı onurlu ve güçlüdürler; Allah yolunda savaşırlar ve hiçbir kınayanın kınamasından korkmazlar. İşte bu, Allah'ın bir lütfudur ki, onu dilediğine verir. Allah'ın lütfu ve ihsanı geniştir ve her şeyi bilendir.”
Bu ayette, ileride İslâm'a hizmet edecek olan milletlerden birinin de Türk milleti olduğuna işaret edilmiştir.
Peygamber Efendimiz de şu müjdeyi vermiştir:
“İstanbul elbette fetholunacaktır. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandandır. Onu fetheden asker ne güzel askerdir” Buda Türk hükümdarı Cennet Mekan Fatih hazretlerine nasip olmuştur.
Türklerin hiçbir baskı veya zorla karşılaşmaksızın İslâm’ı kabul etmeleri, üç ana sebebe dayanmaktadır.
Birincisi, Türklerin inanç ve yaşayışlarının İslâm’a çok yakın olmasıdır. Tek bir yaratıcıya îman, âhirete ve ruhun ölmezliğine inanma ve yaratıcıya kurban sunma gibi temel inançlar İslâm’da da vardı.
Zinâ, hırsızlık gasp, adam öldürme, yalancılık koğuculuk gibi kötü huylar, İslâm dininde de şiddetle men ediliyordu.
Nihayet, İslâmiyet’teki cihat emri, Türkün Alplik ve fetih görüşüne uygun düşüyordu.
Bu gibi sebeplerle öncelikle Mâverâünnehir (Türkistan) bölgesinde yaşayan Göktürkler arasında İslâmiyet yayılmaya başladı. Türklerin İslâmiyet’i kabullerinin ikinci safhası da bu sırada gerçekleşmeye başladı. Türkler İslâm'a girdikten sonra bütün varlıkları ile İslâm'a hizmet ettiler, bu uğurda hiçbir fedakârlıktan çekinmediler. Araplardan sonra İslâm'ın dünyaya yayılması görevini Türkler üstlenmiş ve bunu başarı ile devam ettirmişlerdir. Türkler, doğuda Asya kıtasının birçok bölgelerinde İslâm dini'nin yayılmasına hizmet ettikten sonra batıya yöneldiler.
Türkler, İslâm’ın iç ve dış düşmanlara karşı korunmasında büyük hizmetlerde bulunmuşlardır.İslâm'ı içten yıkmak isteyen ve bu amaçla Müslümanlar arasında yanlış inançlar yaymaya ve bölücülük yapmaya çalışanlara karşı İslâm’ın temiz inançlarını korumuşlardır.
"Ey iman edenler! Sizden kim dininden dönerse, Allah öyle bir millet getirir ki, Allah onları sever, onlar da Allah'ı severler; onlar mü'minlere karşı alçak gönüllüdürler, kâfirlere karşı onurlu ve güçlüdürler; Allah yolunda savaşırlar ve hiçbir kınayanın kınamasından korkmazlar. İşte bu, Allah'ın bir lütfudur ki, onu dilediğine verir. Allah'ın lütfu ve ihsanı geniştir ve her şeyi bilendir.”
Bu ayette, ileride İslâm'a hizmet edecek olan milletlerden birinin de Türk milleti olduğuna işaret edilmiştir.
Peygamber Efendimiz de şu müjdeyi vermiştir:
“İstanbul elbette fetholunacaktır. Onu fetheden kumandan ne güzel kumandandır. Onu fetheden asker ne güzel askerdir” Buda Türk hükümdarı Cennet Mekan Fatih hazretlerine nasip olmuştur.
Türklerin hiçbir baskı veya zorla karşılaşmaksızın İslâm’ı kabul etmeleri, üç ana sebebe dayanmaktadır.
Birincisi, Türklerin inanç ve yaşayışlarının İslâm’a çok yakın olmasıdır. Tek bir yaratıcıya îman, âhirete ve ruhun ölmezliğine inanma ve yaratıcıya kurban sunma gibi temel inançlar İslâm’da da vardı.
Zinâ, hırsızlık gasp, adam öldürme, yalancılık koğuculuk gibi kötü huylar, İslâm dininde de şiddetle men ediliyordu.
Nihayet, İslâmiyet’teki cihat emri, Türkün Alplik ve fetih görüşüne uygun düşüyordu.
Bu gibi sebeplerle öncelikle Mâverâünnehir (Türkistan) bölgesinde yaşayan Göktürkler arasında İslâmiyet yayılmaya başladı. Türklerin İslâmiyet’i kabullerinin ikinci safhası da bu sırada gerçekleşmeye başladı. Türkler İslâm'a girdikten sonra bütün varlıkları ile İslâm'a hizmet ettiler, bu uğurda hiçbir fedakârlıktan çekinmediler. Araplardan sonra İslâm'ın dünyaya yayılması görevini Türkler üstlenmiş ve bunu başarı ile devam ettirmişlerdir. Türkler, doğuda Asya kıtasının birçok bölgelerinde İslâm dini'nin yayılmasına hizmet ettikten sonra batıya yöneldiler.
Türkler, İslâm’ın iç ve dış düşmanlara karşı korunmasında büyük hizmetlerde bulunmuşlardır.İslâm'ı içten yıkmak isteyen ve bu amaçla Müslümanlar arasında yanlış inançlar yaymaya ve bölücülük yapmaya çalışanlara karşı İslâm’ın temiz inançlarını korumuşlardır.
