Onların Sözleri

İmanı eksik olanın tevekkülü de eksik olur.

İnsanların kalbinde oluşan, rızkın kaybolması korkusu veya geleceğin bilinmezliğinden kaynaklanan gelecek kaygısı, hakikat itibarıyla değerlendirildiğinde kalblerindeki şirkin tezahürüdür.

Şeyh İbn Teymiyye رحمه الله

İblisin askerlerinin insanların ağzına attığı şu iki kelimeden daha avlayıcı, daha çirkin ve daha ahmakça kelime görmedim. Birincisi, birinin yaptığı kötülüye başkaları örnek gösterilerek falan da yapmıştı diye mazeret saymaları. İkincisi ise bu kabahat yalnız bugün yapılmış değil ki, önceden de niceleri yapmıştır diyerek hafife almalarıdır. Ya da bugün yaptığı şeyi canım ben bunu yalnız sana yapmadım ki, falanada yaptım bir şey olmadı, gibi sözlerdir ki, bu sözler şerri kolaylaştırmak, hatta o şerri şer olmaktan çıkararak maruf sınırları içerisine sokmak ve normal gösterilerek reddedilmesini önlemek yolunda iblisin silahıdır.

İbn Hazm

Beni eleştirenler iki durumda hali kalmaz, üçüncü şıkkı yoktur. Ya yalancı ya da doğrudur. Eğer yalancı ise Allah onun diliyle bana peşinen yardım etmiştir, kendisi yalancılardan olmuştur, dinleyicilerin büyük bir kısmı aynı zamanda yalan olduğunu anlamışlardır, bir kısmı ise araştırdıktan sonra anlamıştır, bana isnat ettiği şeyin bende olmadığı hususunda da uyarmış oldu. Eğer doğru ise üç durumdan hali değildir. Ya sırrıma onu ortak ettim, emin olarak gördüğü birine içini açarak rahatlayan biri gibi rahatladım, ama o emniyeti kötüye kullandı, düşüklük yaptı, kendisi kaybetti. Ya da suç olmayan bir şeyimi suç zannederek açıklamıştır, o zaman da onun cehaleti beni kurtarmıştır, zira ayıp kendi üzerine kalmıştır, ayıpladığı kişiyi temize çıkarmıştır. Veya gerçekten kabahat olan bir şeyimi işitti, o da dilini kaptı koyuverdi etrafa yaydı. O zaman da onun kınamasından çok kendimi kınamam ve suçlamam gerekir ki, o beni haklı olarak suçladığı için onu değil kendimi suçlamalıyım.

İbn Hazm

Veriyorsa eziyyet sıcağı yazın
Soğuğu kışın eğer tasası güzün
Gönlü oyalıyorsa hüsnü bahârın
Söyle hele ne vakit ilim öğrenmek ?

İbn Fâris

Ali bin Ebi Talib ra Şöyle Demiştir:

Bu Ümmete 5 Tane Fitne
Konulmuştur:

(1)- Genel Fitne.
(2)- Sonra Özel Fitne.
(3)- Sonra Genel Fitne.
(4)- Sonra Özel Fitne.
(5)- Sonra Kör Edici, Sağır Yapan Ve Herşeyi Saran Bir Fitne.
İşe Bu Fitnede İnsanlar Hayvanlar Gibi Olacaklardır.

Ahzab21' Alıntı:

Ali bin Ebi Talib ra Şöyle Demiştir:

Bu Ümmete 5 Tane Fitne
Konulmuştur:

(1)- Genel Fitne.
(2)- Sonra Özel Fitne.
(3)- Sonra Genel Fitne.
(4)- Sonra Özel Fitne.
(5)- Sonra Kör Edici, Sağır Yapan Ve Herşeyi Saran Bir Fitne.
İşe Bu Fitnede İnsanlar Hayvanlar Gibi Olacaklardır.

Genişletmek için tıkla ...

Bu sözden hiç bir şey anlamadım ve bana anlamsız geldi...

“Ümmet, her ilim dalında ilimle dolmuştur. Allah kimin kalbini nurlandırırsa buna ulaştırmakla onu hidayet eder. Kimi de kör ederse kitaplar arttıkça şaşkınlığını ve sapıklığını artırır.”
(Şeyhulislam ibn Teymiyye Mecmuu’l‐Fetava 10/665)

Allah svt kulunu kendisine kulluk etmeye ve kendisine dost olmaya elverişli mi diye imtihana tabi tutar. Çünkü günah işleyen kulun kalbinden taat ve Allah’a yakınlık tatlılığı çıkar...

...eğer kul Allah’a kulluk etmeye ve O’na dost olmaya elverişli biri ise; Allah’a olan muamelesinin ve Allah’ın kendisine olan lütfunun tatlılığına nefsi iştiyak duyar ve yalvarıp yakararak Rabbinden yardım ister ki, kendisini yine eski lütuf ve iyiliklerine geri döndersin...

...Yok eğer kul Allah’ın lütfuna dayanmaz, O’ndan yüz çevirmeye devam eder, O’nun önceden olduğu gibi kendisini gözetleyip korumasına özlem duymaz ve Rabbinin yakınlığına ihtiyaç hissetmezse, bu durumda onun Allah’a dost olmaya elverişli olmadığı anlaşılır.

İbni Kayyım rh

İnsanın âfeti yine insan değil midir...

İbni Kayyım rh

Selef ulemasından Mesruk, secdedeyken uyurdu. Arkadaşları dediler ki “Kendini biraz dinlendirip rahatlasan olmaz mı?

Mesruk da şöyle dedi:

“Ben de zaten onun rahata kavuşması için böyle yapıyorum”

“Nefs odur ki karşısına çıkan koca kayaları bile aşacağını zanneder; ayağına takılan ilk küçük taşta yere çakılır.”

"Her gün, ömürleri azalmasına rağmen malları arttığından dolayı sevinen ahmaklar gibi olma. Mal artıyor; ancak ömür azalıyor. Bunun neresinde hayır var? İlmin ve amelin artması dışında bir şeye sevinme."

İmam Gazâlî rh

Allah’a günahını itiraf etmen, ettiğin tevbenin samimi olduğunun göstergesidir.

Ömer ra

"Takvalı olmanın şartı günah işlememek veya hatadan ve günahtan masum olmak değildir. Eğer durum böyle olsaydı bu ümette bir tane takvalı kişi olmazdı. Bilakis günahından tevbe eden kişi takvalılara dahildir. Günahlarını silecek şeyler yapan takvalılara dahildir."
(Şeyhul İslam)

İnsan ilim talep etmeye başlayınca, bu hemen onun huşuunda, gözünde, dilinde, elinde ve zühdünde görülmeye başlar. Hatta insanın, ilmin bir kısmını talep edip onunla amel etmesi, kendisine dünya ve içindekilerin verilmesinden daha hayırlıdır. Dünya bile onun olsa, onu ahireti için kullanır.

Hasan el-Basri rh

Şeyhul İslam İbni Teymiyye rahimehullah şöyle der:

Allah için kardeşliğin örneği, El ve gözün örneği gibidir;
Göz yaşardığı zaman ... El gözün yaşını siler,
El acıdığı zaman ise ... Göz onun için ağlar.

"Kim gizli bir kötülük işlerse, gizli tevbe etsin. Kim açıkça bir kötülük işlerse, açıkça tevbe etsin. Zira Allah affeder, kınamaz. İnsanlar ise kınarlar, affetmezler."

Ebû Nuaym, Hilyetu'l-Evliyâ, 4/92/