Onların Sözleri

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

...Anacığım,babacığım ve kardeşlerim!Eğer şehit olursam İslamın çizgisinin dışına çıkıp,kendinizi bilmeden laf etmeyin.İşte ne vardıgidecek,ölecek vs.gibi..şu ayeti kendinize düstur edinin:"Ey inanlar!Yolculuğa çıkan veya savaşa giren kardeşleri hakkında-onlar yanımızda olsalardı ölmezdi ve öldürmezlerdi-diyen inkarcılar gibi olmayın."Diğer bir ayeti kerime de:"Hiç bir kimse Allah'ın izni olmadan ölmez,o bir vakte bağlanmıştır.."
Şehadetin nimetleri çok sevgili anacığım.Şu anda aklıma gelenler:
-Ölüm anında acı çekmeyecek
-sorgusuz sualsiz cennet
-kabir azabı yok
-Aileden bir çok kişiye şefaat.
Aklımaşu anda gelenler bunlar.Doğrusu kaçırılacak fırsat değil!
Muhterem baba!Pakistana bir mektup bıraktım.Dönmek nasip olmazsa o mektup sana ulaştırılacak.Bu mektubu başlayacağını beklediğimiz savaş öncesi yazıyorum.Cebime koyacağım.Mücahidlere söyledim,şehid olursam cebimden alıp size ulaştıracaklar.Benim senden istediğim babacığım:Borcum yok,lakin İstanbul'daki.............ağabeya para ver.Allah için istediği yere harcasın.İkincisi istanbuldan bana Ümit nesline dergileri geliyordu.Onları bul ve borcum varsa öde.Haklarını helal etsinler.Kuran kursu derneğine benim için bağışta bulun,yarısına makbuz kestir.Yarısını talebelere dağıt.Son olarak beni tanıyanlardan haklarını helal etmelerini iste.
Sizleri çok özledim.
Neyi hatırladım biliyor musun anacığım?Çocukluğumu.Senin anlattığın kaçırılışımı,telaşlanmanı.Tirede bulunuşumu.İlk okul günlerimi,imam hatip günlerimi ..Hayat ne çabuk geçiyor diyorum kendi kendime.İşte canım anacığım bir gün gelecek kaçınılmaz olan ölüme kendimizi teslim edeceğiz.Hayatı dünya hayatını kendine hayat edinmiş olanlara zor gelir ölüm.Ama bizim için böyle bir şey yok.Biz inanıyoruz ki gerçek hayat diğeri,bu değil.Ve yine inanıyoruzki ahirette insan sevdikleriyle birlikte haşrolacak.Ben sizleri seviyorum.Eğer şehit olursam,öbür dünya da Resullullah'ın sancağı altında beraber olacağız inşaalah.Allah'U tealadan dileğim bu.Senden istediğim anacığım,islamı öğrenebildiğin kadar öğrenmen tatbik etmen.Namazlarına dikkat et ana.Bilerek veya bilmeyrek işlediğin günahlarına tevbe et.Kocana,yani babama itaat et.Sabret.Dünya işleri için canını sıkma.Kafir düzene çok beddua et ana.Onun yüzünden çok insan islamı tanımdı.Öğrenenler tam amel etmedi.Beddua et ana,bedduan tüm kafir düzenlere olsun.

Ve sevgili kardeşleri,Nihal'im,iki gözüm.Sizleri sözü edilemeyecek kadar özledim.Yukarıda yazdığım gibi Allh'tan dileğim gazi olmak.Eğer gazi olursam allah nasip ederse görüşürüz.Özlem gideririz.Eğer allah bana lütfedip,daha büyük rütbe olan şehadeti verirse yine görüşürüz.Böylece ben diğer tarafta inşaalah,sizlere şefaat ederim.Aynı yere,cennete gideriz.Namazlarını aksatma benim canım kardeşim.Günahların ve ben günahkar ağabeyin için dua et.Rabbimiz affetsin.Ve en önemlisi,öleceğini aklından çıkarma.İslamı öğren,dünyaya değer verme.Seninle olan anılarımız hatırlıyorum.Bıçakla başını yarışımı..Seninle yaptığımız kavgalarımızı.İlkokul günlerini.Kalem yetmiyor duygularımı anlatmaya.

Zuhal'ciğim,Sarem benim için dua et emi?İslami harekette yerini al.Şehadeti anlat anana,babana,ablana ve onlara üzülmemelerini söyle.
Artık yazamayacağım

BİLAL

O anada bugün vefat etti. Allah rahmet eylesin, oğlunu şefaatçi kılsın inşaAllah...

''Laikliğe aykırı ayet okuduğum için 48 yaşımdayım 48 kere mahkemeye çıktım. Hakkımda toplam 328 yıl hapis talep edildi. Anamdan emdiğim burnumdan geldi. Siyasi şubede parmaklarımdan ceyran verip sorguya çektiler. Anamızı ağlattılar...'' Timurtaş Uçar Hoca (Allah ondan razı olsun)

Bu din gerçekten insanların başkalarına ve yine bir nevi insana kölelik olan kendi arzularına kulluk etmekten kurtarıldığının evrensel ilanıdır; kulluğun sadece Allaha has olduğunun ve onun yok dünyanın efendisi olduğunun ilanıdır.

Seyyid Kutub..

Bakın size yaşadığım bir hatıramı anlatayım. Bir defasında İstanbuk’a gidiyordum. Otobüste sabah namazı vakti girmişti. Önce muavine nazik bir şekilde namaz için durmalarını söyledim. Olmaz arkadaş, duramayız dedi. Sonra şoförün yanına kadar gidip ona söyledim, o kesinlikle yasaktır, duramayız dedi. Yolcular uyuyorlardı. Sonra otobüsün ortasına doğru geldim ve yüksek sesle bağırdım; kardeşim, sabah namazı geçmek üzere, mümkünse bir kenarda durun da namazımızı kılalım dedim. Bununla sesimi herkese duyurmayı hedefledim. Çünkü belki de yolculardan uyanıp bana destek çıkan müslümanlar olabilirdi içerde. Şoför ve muavin benim sesimin iki misli bağırarak yerime oturmamı ve sesimi kesmemi söylediler. Elbette pes edecek değildim. Sonra otobüsün arkasına doğru yürüyüp; inecek var diye bağırdım. Uyananlar ve yüzüme bakanlar oldu. Yahu bu adam delimi ne? Gecenin bu saatinde bu kırın yüzünde inilir mi? Filan diye mırıldananlar oldu. İkinci defa bağırdım; inecek var kardeşim. Namaz geçiyor, ben müslümanım, durun ineceğim. Durdular ve indim. Sonra yürüdüler, az gidip tekrar durdular. Sonra gerisingeriye gelip bana dediler ki; yahu be kardeşim, gel bin de şu ilerideki benzin istasyonunda duralım, sen ne biçim adamsın böyle?



Az ilerde durunca baktım ki on kişi kadar yolcu indi aşağıya benimle birlikte namaz kılmaya. Onları görünce fena sinirlendim. Dedim ki; yahu madem nemaz kılıyordunuz da neden otobüste beni desteklemek için tek kelime söylemediniz? Bu nasıl namaz kılmak? Bu nasıl müslümanlık yahu dedim. Meğer şoför beni indirdiğinde onlar müdahale etmişler. Yahu ayıptır, bu adam gecenin altında burada bırakılıp gidilir mi? Öyle yaparsanız bir daha sizin arabanıza binmeyiz filan demişler de şoför onun korkusuyla arabayı durdurup beni almış. Bakın Allah nasıl yardımcılar gönderirmiş. İlk anda güçsüz gibiydim, yardımcısız gibiydim, ama sonunda Allah bana yardımcılarını gönderiverdi.

(Ali Küçük hoca Tâhâ Suresi giriş kısmı)

Bir defasında Hz. Ömer'e gelirler ve ona İslâm'a girenlerin yedincisi olan Sa'd bin Ebi Vakkas'ın namaz kılmayı bilmediğini şikayet ederler.
Sa'd şu cevabı verir: "Ben İslâm'a giren ilk yedi kişinin yedincisiyim. Biz Rasulullah'la beraber olduğumuz zamanda ağaç yapraklarından başka yiyeceğimiz yoktu. Öyle ki bizden birimiz tuvalete gittiğinde koyunların dışkısı gibi dışkı yapıyordu. (Sulu yemek yemediklerinden bağırsakları kuruyor, dışkılarını sert bir şekilde atıyorlardı). Yine ben Allah yolunda ilk ok atan biriyim. Ey Esed oğulları! Şimdi sizler geliyor ve beni İslâm'ı bilmemekle ayıplıyorsunuz."

Evet bu kıssada da görüldüğü gibi İslâm'a giren yedinci sahabe dahi ayıplanmaya kalkışılmış. Bunun benzeri olarak Allah'ı birleme uğrunda kellesini veren merhum Seyyid Kutub'a: "Bunun inancı bulanık, karışık" diye iftiralara girişilmiştir.

Şehid abdullah azzam : Cihad Dersleri Cilt : 2

Mashadow' Alıntı:

"Muhafazakar moda haftası" konusunda çok da tepkili değilim.
Bu işler arz talep mevzuu. Talep varki; tasarımcılar çiziyor, talep varki; o elbiseler üretiliyor, talep varki; mankenlere dünyanın parası veriliyor.
Ne yazıkki, 'moda putu' kumaştan önce kalplerde yer etmiş!

(Hakan Cahit Çiftçi)

Genişletmek için tıkla ...

Yobaz -orumcek beyinli-cahil- 2. Sinif insan muamelesi görmüş islamic kesmin kadınları
Muhafazakar -romantik islamci anlayış ile yeni yapilanma surecinde level atlayıp 1.statüde yasamaya başlayınca, kılık kıyafetten makyaj urunlerine,ev yasamindan, tv dizi sektörüne, dekorasyon alanlarından, sanatsal alanlarda mukellef şekilde yerini aldi.

Bir donemin ninjalarindan yeni donemin adrina limalarina geçiş sureci.
Turkiyenin muhafazakar kesim tablosu.

İbn Kayyım el-Cevziyye (rh.a) şöyle diyor:

"İlim, çok nakletme, araştırma ve söz üretme demek değildir. İlim, doğru sözlerin yanlış sözlerden; hak olanın batıl olandan ayırt edildiği bir nurdur."(İbn Kayyım el-Cevziyye: İçtimau'l Cuyuşu'l İslamiyye, s. 58)

İbn Kayyım el-Cevziyye (rh.a) şöyle diyor:

"Ateşin aydınlığı sürekliliğini koruyabilmek için yakacak bir maddeye ihtiyaç duyar. Ateşin ışık verebilmek için ihtiyaç duyduğu bu madde, bir hayvanın ihtiyaç duyduğu gıdaya benzer. İman nuru da böyledir. Faydalı ilimden müteşekkil ve de uygulayabileceği, onda sebat edebileceği salih bir amele bir maddeye ihtiyaç duyar. Eğer imanın (ihtiyaç olan) madde giderse yakacağı olmayan ateşin söndüğü gibi söner." (İbn Kayyım el-Cevziyye: İçtimau'l Cuyuşu'l İslamiyye, s. 49)

TalebeFatma' Alıntı:

Ekli dosyayı görüntüle 14132

Genişletmek için tıkla ...

Gunumuzde İslamin liderlerinin katledilmesine sessiz kalan ve durmadan bolbol konusup atip tutan ALLAH adina yalan karistiran kimselerin hallerine o kadar cok uzuluyorum ki rasulallah in biraktigi ummet bu olamaz Biri de cikip ALLAH icin bu kafirlere dur diyemediya vay halimize hadi bu katledilenler bizi affederde alemlerin rabbi olan ALLAH gucumuz yettigi halde onlari kurtaramamazi affedermi. Bilmem orasini sehadetleri mubarek olsun

''Fikri olarak beni şereflendirip yönlendiren Seyyid Kutub olmuştur.
Akidede İbn Teymiyye,
Ruhi olarak İbn Kayyim,
ve fıkhi olarak İmam Nevevi beni yönlendirmiştir.
İşte bu dört kişi benim hayatımda çok derin izler bırakmıştır''

Hz. Osman (radıyallahu anh)
“En akıllı insan; nefsini hesaba çeken, onu iyi idare eden, ölümden sonrası için amel işleyen ve kabir karanlığı için Allah’ın nurundan istifade edendir.”

“Kul, gözleri gördüğü hâlde Allah’ın kendisini âmâ olarak diriltmesinden korksun! Hikmetten anlayana manalı bir söz kâfidir. Manen sağır olanlar, zaten hakkı duyamazlar…”

“Beş şey muttakilerin (salihlerin) alametidir:

1. Dinî gayret içinde olanlarla beraber olmak.

2. Nefsini ıslah edip diline hâkim olmak.

3. (Allah sevgisini unutturan) dünyalıklardan nefsine hoş gelen bir şeye eriştiğinde onun zarar-ziyanını ayırt edebilmek, dinden kendisine az bir şey bile nasip olduğunda onu da ganimet bilmek.

4. Haram karışır endişesiyle midesini helalden (de olsa) doldurmamak (ve riyazat içinde yaşayabilmek).

5. Bütün insanların kurtulduğunu, yalnız kendisinin mahvolduğunu düşünmek.”

“Gerçek mümin altı çeşit korku içindedir:

1. İmanını kaybetme korkusu.

ayet-i kerimelerde buyrulur:

“Rabbimiz! Bizleri hidayete erdirdikten sonra kalplerimizi eğriltme!..” (Âl-i İmran, 8)

“Ey iman edenler! Allah’tan, O’na yaraşır şekilde korkun ve ancak Müslümanlar olarak can verin.” (Âl-i İmran, 102)

2. Kıyamet günü kendisini rüsva edecek şeylerin melekler tarafından yazılması korkusu.

ayet-i kerime’de buyrulur:

“İşte o gün (yer) Rabbinin ona bildirmesiyle bütün haberlerini anlatır.” (ez-Zilzal, 4-5)

3. Amelinin şeytan (aleyhi’l-la’ne) tarafından boşa çıkartılması korkusu.

ayet-i kerimelerde

“(İblis) dedi ki: Rabbim! Beni azdırmana karşılık ben de yeryüzünde onlara (günahları) süsleyeceğim ve onların hepsini mutlaka azdıracağım! Ancak onlardan ihlaslı kulların müstesna.” (el-Hicr, 39-40)

4. Ölüm meleği Azrail’e gaflet içindeyken ve ansızın yakalanma korkusu.

Ayet-i kerimede buyrulur:

“Ve sana yakîn (ölüm) gelinceye kadar Rabbine ibadet et!” (el-Hicr, 99)

Hadis-i şerifte buyrulur:

“Kişi yaşadığı hâl üzere ölür ve öldüğü hâl üzere haşrolunur.” (Müslim, Cennet, 83; Münâvî, V, 663)

Nitekim Hazret-i Osman -radıyallahu anh- Kur’an ile yaşadı, Kur’an’ı infak etti ve Kur’an okurken şehit edilerek rahmet-i Rahman’a kavuştu.

5. Dünya ile mağrur olup ahiretten gafil kalma korkusu.

Ayet-i kerimede buyrulur:

“…Bu dünya hayatı, aldatma metaından başka bir şey değildir.” (Âl-i İmran, 185)

6. Çoluk-çocuğuyla fazlaca meşguliyete dalıp Allah Teâlâ’nın zikriyle yeterince meşgul olamama korkusu.”

Ayet-i kerimede buyrulur:

“Biliniz ki, mallarınız ve çocuklarınız birer imtihan sebebidir ve büyük mükâfat Allah katındadır.” (el-Enfal, 28)

“Muhakkak ki dünya fâni, ahiret ise bakidir. Fâni olan sizi şımartıp azdırmasın, baki olandan alıkoymasın. Siz, bakiyi fâni olana tercih ediniz. Dünya sonludur, dönüş Allah’adır. Allah’tan korkunuz.” (İbn-i Ebi’d-Dünyâ, Mevsû‘a, I, 77)

“Ecel gelip çatmadan yapabileceğiniz iyiliği hemen yapınız.”