Kur'an'ı açınca dünyayı kapatmak
Kıymetli alim İbrahim es-Sekran zaman zaman, Şeyh Abdülaziz et-Tarifi'nin genç yaşında sahip olduğu ilmi, şöhreti ve ona olan ilginin sebebini (hayranlıkla) düşünürmüş.
Bir gün ona, huzurunda bir ilmi metin okuma yönünde talebini bildirmiş. Şeyh Abdülaziz et-Tarifi, çok yoğun olduğunu, fakat yakınlarda 4-5 saat sürecek bir yolculuk yapacağını, buna eşlik ederse başbaşa yolculuk boyunca metni okuyabileceği belirtmiş. Şeyh İbrahim es-Sekran da fırsatı değerlendirmiş ve Şeyh Tarifi'nin yolculuğuna dahil olmuş.
Araca geçmişler ve iki şeyh arka koltukta yerlerini almışlar. Yolculuk başlarken Şeyh Tarifi Kur'an'ı açmış ve öylesine kapanmış ki 4-5 saat boyunca başını Kur'an'dan hiç kaldırmamış ve sanki İbrahim es-Sekran yokmuşcasına varacakları yere kadar durmadan okumaya devam etmiş.
Vardıklarında mushafı kapatmış, birden metin okuyacaklarını hatırlamış ve Şeyh İbrahim'den özür dilemiş. Şeyh İbrahim de ona bilerek müdahale etmediğini ve böylelikle onun genç yaşında sahip olduğu büyük ilmin, şöhretin ve bereketin arkasında neyin yattığını anlamış.
Kur'an'ı açınca dünyayı kapatmak.
Peki ya bizler? Kur'an okuma esnasında ve sonrasında halimizde bir değişiklik olmuyor ise tıkanmış olan yolları açmaya koyulmak elzem değil midir?
Allah, bu iki muhterem alimimizi acilen esaretten kurtarsın ve ayaklarını hak üzere sabit kılsın.
Amiiin...
Alıntı
Kıymetli alim İbrahim es-Sekran zaman zaman, Şeyh Abdülaziz et-Tarifi'nin genç yaşında sahip olduğu ilmi, şöhreti ve ona olan ilginin sebebini (hayranlıkla) düşünürmüş.
Bir gün ona, huzurunda bir ilmi metin okuma yönünde talebini bildirmiş. Şeyh Abdülaziz et-Tarifi, çok yoğun olduğunu, fakat yakınlarda 4-5 saat sürecek bir yolculuk yapacağını, buna eşlik ederse başbaşa yolculuk boyunca metni okuyabileceği belirtmiş. Şeyh İbrahim es-Sekran da fırsatı değerlendirmiş ve Şeyh Tarifi'nin yolculuğuna dahil olmuş.
Araca geçmişler ve iki şeyh arka koltukta yerlerini almışlar. Yolculuk başlarken Şeyh Tarifi Kur'an'ı açmış ve öylesine kapanmış ki 4-5 saat boyunca başını Kur'an'dan hiç kaldırmamış ve sanki İbrahim es-Sekran yokmuşcasına varacakları yere kadar durmadan okumaya devam etmiş.
Vardıklarında mushafı kapatmış, birden metin okuyacaklarını hatırlamış ve Şeyh İbrahim'den özür dilemiş. Şeyh İbrahim de ona bilerek müdahale etmediğini ve böylelikle onun genç yaşında sahip olduğu büyük ilmin, şöhretin ve bereketin arkasında neyin yattığını anlamış.
Kur'an'ı açınca dünyayı kapatmak.
Peki ya bizler? Kur'an okuma esnasında ve sonrasında halimizde bir değişiklik olmuyor ise tıkanmış olan yolları açmaya koyulmak elzem değil midir?
Allah, bu iki muhterem alimimizi acilen esaretten kurtarsın ve ayaklarını hak üzere sabit kılsın.
Amiiin...
Alıntı