A
Çevrimdışı
عنعطاءقال : دخلتأناوعبيدبنعميرعلىعائشةفقالتلعبيدبنعمير : قدآنلكأنتزورنافقال : أقوليا
أمهآماقالالأول : زرغباتزددحباقال : فقالت : دعونامنرطانتكمهذهقالابنعمير : أخبرينابأعجبشيء
رأيتهمنرسولاللهصلىاللهعليهوسلمقال: فسكتتثمقالت : لماآانليلةمناللياليقال : ياعائشةذريني
أتعبدالليلةلربيقلت : واللهإنيلأحبقربكوأحبماسركقالت : فقامفتطهرثمقاميصليقالت : فلميزل
يبكيحتىبلحجرهقالت : ثمبكىفلميزليبكيحتىبللحيتهقالت : ثمبكىفلميزليبكيحتىبلالأرضفجاء
بلاليؤذنهبالصلاةفلمارآهيبكيقال : يارسولاللهلمتبكيوقدغفراللهلكماتقدموماتأخر؟قال : أفلاأآون
عبداشكورالقدنزلتعليالليلةآيةويللمنقرأهاولميتفكرفيهاإنفيخلقالسمواتوالأرضالآيةآلهاقال
شعيبالأرنؤوط : إسنادهصحيحعلىشرطمسلم
Atâ' anlatıyor: "Ubeydullah b. Amîr ile beraber ben Aişe'nin yanına gittik. Aişe Validemiz, Ubeydullah'a dedi ki: 'Senin bizi ziyaret etme zamanın gelmişti'. Ubeydullah, (ziyareti geciktirmesinin mazereti olarak, şakayla karışık) 'Eskilerin bir sözü var, anneciğim! 'Ara sıra ziyaret et ki, sevgiyi artır' diye' ben de böyle diyorum' diyebildi. Aişe validemiz, 'Boş verelim bu özlü sözleri' diye karşılık verdi. Ubeydullah: 'Validemiz! Bize Allah'ın Resulünden duyduğun daha güzel şeyler anlat' diye ricada bulundu. Aişe validemiz bir müddet sessizliğe gömüldü. 'Bir gece' diye başladı söze. Allah'ın Resulü: 'Aişe! İzin ver bana, bu geceyi Rabbime ibadetle geçireyim' dedi. Efendimize, 'Allah biliyor ya! Ben senin Allah'a yaklaşmandan, seni sevindirecek şeyleri yapmandan mutluluk duyarım' dedim. Bunun üzerine kalkıp, abdest aldı, namaza durdu. Göz pınarlarından yaşlar süzülüyordu. Ağlayıp durdu, gözyaşları sakalına inene kadar… Ağladı, ağladı, namaz kıldığı yer gözyaşlarıyla yıkandı. Derken Bilal geldi, sabah namazı vakti gelmişti, Bilal ezan okuyacaktı. Efendimizi ağlar görünce 'Ey Allah'ın Resulü! Allah senin gelmiş geçmiş günahlarını bağışlamışken, niçin ağlıyorsun? Diye sordu. Allah'ın Resulü buyurdu ki: "Şükreden bir kul olmayayım mı? Bu gece bana bir ayet indirildi. Onu okuyup da üzerinde düşünmeyene yazık: 'Şüphesiz, göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelişinde, insanlara yarar sağlayacak şeylerle denizde seyreden gemilerde, Allah’ın gökyüzünden indirip kendisiyle ölmüş toprağı dirilttiği yağmurda, yeryüzünde her çeşit canlıyı yaymasında, rüzgârları ve gökle yer arasındaki emre amade bulutları evirip çevirmesinde elbette düşünen bir topluluk için deliller vardır. (Bakara, 2/164) Şuayb Arnavut: “ Müslim’in şartlarına göre isnadı sahihtir” demiştir İbni Hıbban, Sahih, Şuayb Arnavut thk. baskı II, 386.
أمهآماقالالأول : زرغباتزددحباقال : فقالت : دعونامنرطانتكمهذهقالابنعمير : أخبرينابأعجبشيء
رأيتهمنرسولاللهصلىاللهعليهوسلمقال: فسكتتثمقالت : لماآانليلةمناللياليقال : ياعائشةذريني
أتعبدالليلةلربيقلت : واللهإنيلأحبقربكوأحبماسركقالت : فقامفتطهرثمقاميصليقالت : فلميزل
يبكيحتىبلحجرهقالت : ثمبكىفلميزليبكيحتىبللحيتهقالت : ثمبكىفلميزليبكيحتىبلالأرضفجاء
بلاليؤذنهبالصلاةفلمارآهيبكيقال : يارسولاللهلمتبكيوقدغفراللهلكماتقدموماتأخر؟قال : أفلاأآون
عبداشكورالقدنزلتعليالليلةآيةويللمنقرأهاولميتفكرفيهاإنفيخلقالسمواتوالأرضالآيةآلهاقال
شعيبالأرنؤوط : إسنادهصحيحعلىشرطمسلم
Atâ' anlatıyor: "Ubeydullah b. Amîr ile beraber ben Aişe'nin yanına gittik. Aişe Validemiz, Ubeydullah'a dedi ki: 'Senin bizi ziyaret etme zamanın gelmişti'. Ubeydullah, (ziyareti geciktirmesinin mazereti olarak, şakayla karışık) 'Eskilerin bir sözü var, anneciğim! 'Ara sıra ziyaret et ki, sevgiyi artır' diye' ben de böyle diyorum' diyebildi. Aişe validemiz, 'Boş verelim bu özlü sözleri' diye karşılık verdi. Ubeydullah: 'Validemiz! Bize Allah'ın Resulünden duyduğun daha güzel şeyler anlat' diye ricada bulundu. Aişe validemiz bir müddet sessizliğe gömüldü. 'Bir gece' diye başladı söze. Allah'ın Resulü: 'Aişe! İzin ver bana, bu geceyi Rabbime ibadetle geçireyim' dedi. Efendimize, 'Allah biliyor ya! Ben senin Allah'a yaklaşmandan, seni sevindirecek şeyleri yapmandan mutluluk duyarım' dedim. Bunun üzerine kalkıp, abdest aldı, namaza durdu. Göz pınarlarından yaşlar süzülüyordu. Ağlayıp durdu, gözyaşları sakalına inene kadar… Ağladı, ağladı, namaz kıldığı yer gözyaşlarıyla yıkandı. Derken Bilal geldi, sabah namazı vakti gelmişti, Bilal ezan okuyacaktı. Efendimizi ağlar görünce 'Ey Allah'ın Resulü! Allah senin gelmiş geçmiş günahlarını bağışlamışken, niçin ağlıyorsun? Diye sordu. Allah'ın Resulü buyurdu ki: "Şükreden bir kul olmayayım mı? Bu gece bana bir ayet indirildi. Onu okuyup da üzerinde düşünmeyene yazık: 'Şüphesiz, göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelişinde, insanlara yarar sağlayacak şeylerle denizde seyreden gemilerde, Allah’ın gökyüzünden indirip kendisiyle ölmüş toprağı dirilttiği yağmurda, yeryüzünde her çeşit canlıyı yaymasında, rüzgârları ve gökle yer arasındaki emre amade bulutları evirip çevirmesinde elbette düşünen bir topluluk için deliller vardır. (Bakara, 2/164) Şuayb Arnavut: “ Müslim’in şartlarına göre isnadı sahihtir” demiştir İbni Hıbban, Sahih, Şuayb Arnavut thk. baskı II, 386.
