Çevrimdışı
Esselamu aleykum Cebrail'in (as) Firavunun Ağzına Çamur Tıkaması hadisesi nedir sahih midir sahihse şerhi nedir ?
ilgili video
ilgili video
İslami Forum, Dini Forum, islami site, islami sohbet, radyo, islami bilgiler
İslam-tr.org'a hoş geldiniz! Hemen üye olun ve kendi konularınızı, düşüncelerinizi paylaşarak bu platforma katılın. Oturum açtıktan sonra, İslam dini, tarih ve güncel konularla ilgili paylaşımlarda bulunabilirsiniz.
Çözüldü Cebrail'in (as) Firavunun Ağzına Çamur Tıkaması Hadisin Sıhhat ve Şerhi Nasıldır?
- Konbuyu başlatan Elyesa Abdurrahman
- Başlangıç tarihi
Çevrimdışı
Çevrimdışı
Aleykumu's selam we rahmetullah;
Allah, firavunu sulara gömdüğü anda firavun, (Yûnus sûresi 90. ayet) “Derken İsrailoğullarını, denizin öte yakasına geçirdik; bunun üzerine Firavun ve ordusu, zulüm ve saldırıyla onların ardına düştü, denizin dalgaları onları örtüp de, Firavun boğulmak üzereyken “Şu anda inandım, İsrailoğullarının inandığı ilahdan başka gerçek ilah yok ve ben de artık kendimi O’na teslim edenlerdenim” dedi.”
Cebrail: “Ey Muhammed ona rahmet ulaşmasından korktuğum için denizin dibinde onun ağzına çamur tıkarken beni görmeliydin!”
(Tirmizi, Tefsiru'l Kur'an, Bab 11, Hadis no: 3107; Musned: 2027 ; Tirmizi bu hadis için hasen demiştir.)
İbn Abbâs (r.anhuma)’den rivâyete göre, Adiyy b. Sabit ile Atâ b. Sâib’den biri Peygamber (s.a.v)’den merfu olarak şöyle aktardı:
“Firavunun lailahe illallah deyip bu yüzden Allah’ın ona rahmet etmesinden korkarak Cebrail, firavunun ağzına çamur tıkamaya çalışmıştı.”
(Tirmizi, Tefsiru'l Kur'an, Bab 11, Hadis no: 3108; Musned: 2027 ; Tirmizi Bu hadis bu şekliyle hasen sahih garibdir demiştir)
İlgili rivayet hakkında "Fahreddin Râzi şöyle buyurmuştur:
Cebrail (a.s)'in, Firavun'a kızdığı için, tevbe edemesin diye onun ağzına çamur doldurması doğru mudur?
Doğruya en yakın olan, bunun doğru olmamasıdır. Çünkü o durumda, ya mükellefiyetin devam ettiği, yahut da artık bulunmadığı söylenebilir. Eğer mükellefiyet söz konusu ise, Cebrail (a.s)'in, onun tevbesine manî olması caiz olmaz. Aksine Cebrâil'in, hem tevbesi, hem de her türlü taatı hususunda ona yardım etmesi gerekir. Çünkü Hak Teâlâ, "İyilik etmek ve fenalıktan sakınmak hususunda yardımlaşın. Günah işlemek ve haddi aşma hususunda yardımlaşmayın"(Maide 2) buyurmuştur.
Hem sonra Cebrail (a.s.), Firavun'a rivayet edildiği gibi mani olsaydı, Firavun'un tevbe etmesi yine mümkündü, çünkü dilsiz kimse, kalbi ile pişmanlık duymak ve o kötü işleri yeniden yapmamaya azmetmek suretiyle tevbe etmiş olur. Bu durumda Cebrail (a.s.)'in bunu yapması bir engel teşkil etmez. Eğer Cebrail (a.s.) onun tevbesine mâni olmuş olsaydı, Firavun'un küfür üzere kalmasına razı olmuş olurdu. Halbuki küfre rıza küfürdür.
Diğer bir husus da şudur: Cenâb-ı Hak'ın, Musa ile Harun (a.s.)'a: "Ona yumuşak söz söyleyin. Olur ki nasihat dinler, yahut (Allah'dan) korkar" (Ta ha, 44) deyib, sonra da Cebrail (a.s)'e, Firavun'un imân etmesine mânî olmasını emretmesi Allah'a nasıl yakışır?
Eğer, "Cebrail (a.s) bunu, Allah'dan aldığı emirle değil, kendiliğinden yapmıştır" denilirse, bunu da hem Cebrail'in "Biz, senin Rabbinin emri olmadıkça inmeyiz" (Meryem. 64) şeklindeki sözü, hem de Cenâb-ı Hakk'ın, meleklerin özelliklerinden bahsederken söylediği "Bunlar, sözleriyle asla Allah'ın önüne geçemezler (kendiliklerinden bir şey yapamazlar)... Onlar, Allah 'm korkusundan tir tir titrerler" (Enbiya 27 - 28) ayetleri geçersiz kılar. Fakat, "Mükellefiyet, o esnada artık, Firavun'dan kalkmıştı " denilirse, bu durumda da, Cebrail (a.s.)'e isnad edilen o işin, kesinlikle bir hikmeti kalmaz.
Fahreddin Razi'nin bu itiraza cevab şöyledir: "Hadis'in sıhhatine kimse itiraz etmemiştir.
Râzi'nin: "Bu halde Firavun'a teklif var mıydı, yok muydu? Var idiyse, Cebrail'in onun tevbesine engel olması câiz değildir" sözüne gelince; hemen belirtelim ki, bu söz, "Fiilleri Allah yaratır" diyerek kaderin varlığını kabul edenler ve "Allah dilediğine hidâyet, dilediğine dalâlet verir" diyen ve kaderi kabul eden Ehl-i Sünnet'in prensibi açısından doğru bir söz değildir. Zira onlar, "Allah, kâfirle imân arasına girer" derler.
Bu sözün dayanağı da şu âyet-i kerimelerdir: "...Allah'ın kişi ile kalbi arasına girdiğini... bilin" (Enfâl 24).
Keza şu âyet: "Kalblerimiz perdelidir" demelerinden ötürü Allah, evet, inkârlarına karşılık onların kalblerini mühürledi. Onun için bunların ancak pek azı inanır" (Nisa 155).
Keza şu âyet: "Onların kalblerini, gözlerini, -ona ilkdefa inanmadıkları gibi- çeviririz; onları taşkınlıkları içinde şaşkın şaşkın bırakırız" (En'âm 110).
Burada Cenâb-ı Hakk, onların tıpkı ilk önce bizzat kendilerinin, imânı terketmeleri gibi kalblerini çevirdiğini haber vermektedir. İşte Firavun'a da böyle yapmış, önceden inanmayı reddettiği için, Allah da -ceza olarak- inanmasına mâni olmuştur. Öyle ise, Firavun'un ağzına çamur tıkılması vak'ası kalbin mühürlenmesi ve kilitlenmesi nevinden bir ameldir. Kâfirin imânına mâni olunub, hidâyetinin önlenmesi ise daha önceki küfrüne bir cezadır.
Bu söylediğimiz, yukarıda kaydedilen müşkilin açıklanmasında fiilleri yaratanın Allah olduğunu söyleyen, kaderi kabul eden grubun görüşüdür...
Cibril (aleyhisselam) ile alakalı kıssaya gelince, o da buna benzer bir mulâhaza ile izah edilir: Bu konuda söylenebilecek nihâî söz şudur:
Allahu Teâla hazretleri, Firavun'un inanmasına mâni oldu, yâni eski küfrüne ve iman teklifi kendisine geldiği zaman reddetmiş olmasına ceza olarak, imanla onun arasına bir engel koydu.
Cebrail'in çamur tıkma fiiline gelince, bunu Cebrail, kendi düşüncesiyle değil, Allah'ın emriyle yapmıştır.
Fahreddin Râzi'nin : "Cibril (aleyhisselam)'in Firavunun tevbe etmesine mâni olması caiz değildir, aksine, tevbe ve diğer ibadetlerine yardımcı olması gerekirdi" sözü, Cebrail (aleyhisselam)'ın mükellefiyetinin de bizim mükellefiyetimiz gibi olması hâlinde doğrudur. Tabii ki bu durumda bize vacib olan ona da vacib olurdu. Amma mesele başka şekilde olunca, yani Cebrail (aleyhisselam) sadece Allah'ın emrettiği şeyleri yapmak, onun dışına hiç çıkmamak durumunda olunca Firavun'un imânına mani olan, Allah Teâla olmakta, Cibril de Allah'ın emrinin infazcısı bulunmaktadır. Bu durumda, Allah'ın yardım etmediği bir kimseye onun yardım etmesi nasıl gerekli ve vacib olur? Nitekim, Kur'an-ı Kerim, Allah'ın, Firavun hakkında küfre hükmettiğini ve onun elem verici azabı görmeden iman etmeyeceğini haber vermektedir.
Şu da söylenebilir: Cebrail (aleyhisselam) ya Allah'ın emriyle tasarruf etmekte ve sadece Allah'ın emrini yapmaktadır, ya da Allah'ın emriyle değil, kendi arzusuna göre dilediğini yapmaktadır. Bu iki duruma göre, Firavun'a, tevbe hususunda yardım etmesi gerekmediği gibi, onu bundan men etmesi de haram olmaz. Çünkü ona gerekli olan şey kendisine emredileni yapmasıdır, haram olan şey de yapması yasaklanan şeydir. Hemen ilave edelim ki, Allah Teâla Kur'an'da Firavun'a yardım etmesini emrettiği veya tevbe etmesine mâni olmasını yasakladığına dair bir ihbarda bulunmamıştır.
Yâni, melekler, bizim tâbi olduğumuz tarzda bir mükellefiyete tâbi değildirler." (Kutub-i sitte ve Fahreddin Razi tefsiri)
وعن ابن عباس رَضِىَ اللّهُ عَنْهُما. ] أنَّ النَّبىَّ # قال: لَمَّا أغْرَقَ اللّهُ تعالى فِرْعَوْنَ قال: آمَنْتُ أنَّهُ َ إلهَ إَّ الَّذِى آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إسْرَائِىلَ. قالَ جِبْرِيلُ يَا مُحَمَّدُ لَوْ رَأيْتَنِى وَأنَا آخُذُ مِنْ حَالِ الْبَحْرِ، وَأدُسُّهُ في فِيهِ مَخَافَةَ أنْ تُدْرِكَهُ الرَّحْمةُ
أخرجه الترمذى وصححه.» وحَالُ الْبَحْرِ« بالمهملة: طينه ا‘سود الذى في قعره .
İbn Abbâs (r.anhuma)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: أخرجه الترمذى وصححه.» وحَالُ الْبَحْرِ« بالمهملة: طينه ا‘سود الذى في قعره .
Allah, firavunu sulara gömdüğü anda firavun, (Yûnus sûresi 90. ayet) “Derken İsrailoğullarını, denizin öte yakasına geçirdik; bunun üzerine Firavun ve ordusu, zulüm ve saldırıyla onların ardına düştü, denizin dalgaları onları örtüp de, Firavun boğulmak üzereyken “Şu anda inandım, İsrailoğullarının inandığı ilahdan başka gerçek ilah yok ve ben de artık kendimi O’na teslim edenlerdenim” dedi.”
Cebrail: “Ey Muhammed ona rahmet ulaşmasından korktuğum için denizin dibinde onun ağzına çamur tıkarken beni görmeliydin!”
(Tirmizi, Tefsiru'l Kur'an, Bab 11, Hadis no: 3107; Musned: 2027 ; Tirmizi bu hadis için hasen demiştir.)
İbn Abbâs (r.anhuma)’den rivâyete göre, Adiyy b. Sabit ile Atâ b. Sâib’den biri Peygamber (s.a.v)’den merfu olarak şöyle aktardı:
“Firavunun lailahe illallah deyip bu yüzden Allah’ın ona rahmet etmesinden korkarak Cebrail, firavunun ağzına çamur tıkamaya çalışmıştı.”
(Tirmizi, Tefsiru'l Kur'an, Bab 11, Hadis no: 3108; Musned: 2027 ; Tirmizi Bu hadis bu şekliyle hasen sahih garibdir demiştir)
İlgili rivayet hakkında "Fahreddin Râzi şöyle buyurmuştur:
Cebrail (a.s)'in, Firavun'a kızdığı için, tevbe edemesin diye onun ağzına çamur doldurması doğru mudur?
Doğruya en yakın olan, bunun doğru olmamasıdır. Çünkü o durumda, ya mükellefiyetin devam ettiği, yahut da artık bulunmadığı söylenebilir. Eğer mükellefiyet söz konusu ise, Cebrail (a.s)'in, onun tevbesine manî olması caiz olmaz. Aksine Cebrâil'in, hem tevbesi, hem de her türlü taatı hususunda ona yardım etmesi gerekir. Çünkü Hak Teâlâ, "İyilik etmek ve fenalıktan sakınmak hususunda yardımlaşın. Günah işlemek ve haddi aşma hususunda yardımlaşmayın"(Maide 2) buyurmuştur.
Hem sonra Cebrail (a.s.), Firavun'a rivayet edildiği gibi mani olsaydı, Firavun'un tevbe etmesi yine mümkündü, çünkü dilsiz kimse, kalbi ile pişmanlık duymak ve o kötü işleri yeniden yapmamaya azmetmek suretiyle tevbe etmiş olur. Bu durumda Cebrail (a.s.)'in bunu yapması bir engel teşkil etmez. Eğer Cebrail (a.s.) onun tevbesine mâni olmuş olsaydı, Firavun'un küfür üzere kalmasına razı olmuş olurdu. Halbuki küfre rıza küfürdür.
Diğer bir husus da şudur: Cenâb-ı Hak'ın, Musa ile Harun (a.s.)'a: "Ona yumuşak söz söyleyin. Olur ki nasihat dinler, yahut (Allah'dan) korkar" (Ta ha, 44) deyib, sonra da Cebrail (a.s)'e, Firavun'un imân etmesine mânî olmasını emretmesi Allah'a nasıl yakışır?
Eğer, "Cebrail (a.s) bunu, Allah'dan aldığı emirle değil, kendiliğinden yapmıştır" denilirse, bunu da hem Cebrail'in "Biz, senin Rabbinin emri olmadıkça inmeyiz" (Meryem. 64) şeklindeki sözü, hem de Cenâb-ı Hakk'ın, meleklerin özelliklerinden bahsederken söylediği "Bunlar, sözleriyle asla Allah'ın önüne geçemezler (kendiliklerinden bir şey yapamazlar)... Onlar, Allah 'm korkusundan tir tir titrerler" (Enbiya 27 - 28) ayetleri geçersiz kılar. Fakat, "Mükellefiyet, o esnada artık, Firavun'dan kalkmıştı " denilirse, bu durumda da, Cebrail (a.s.)'e isnad edilen o işin, kesinlikle bir hikmeti kalmaz.
Fahreddin Razi'nin bu itiraza cevab şöyledir: "Hadis'in sıhhatine kimse itiraz etmemiştir.
Râzi'nin: "Bu halde Firavun'a teklif var mıydı, yok muydu? Var idiyse, Cebrail'in onun tevbesine engel olması câiz değildir" sözüne gelince; hemen belirtelim ki, bu söz, "Fiilleri Allah yaratır" diyerek kaderin varlığını kabul edenler ve "Allah dilediğine hidâyet, dilediğine dalâlet verir" diyen ve kaderi kabul eden Ehl-i Sünnet'in prensibi açısından doğru bir söz değildir. Zira onlar, "Allah, kâfirle imân arasına girer" derler.
Bu sözün dayanağı da şu âyet-i kerimelerdir: "...Allah'ın kişi ile kalbi arasına girdiğini... bilin" (Enfâl 24).
Keza şu âyet: "Kalblerimiz perdelidir" demelerinden ötürü Allah, evet, inkârlarına karşılık onların kalblerini mühürledi. Onun için bunların ancak pek azı inanır" (Nisa 155).
Keza şu âyet: "Onların kalblerini, gözlerini, -ona ilkdefa inanmadıkları gibi- çeviririz; onları taşkınlıkları içinde şaşkın şaşkın bırakırız" (En'âm 110).
Burada Cenâb-ı Hakk, onların tıpkı ilk önce bizzat kendilerinin, imânı terketmeleri gibi kalblerini çevirdiğini haber vermektedir. İşte Firavun'a da böyle yapmış, önceden inanmayı reddettiği için, Allah da -ceza olarak- inanmasına mâni olmuştur. Öyle ise, Firavun'un ağzına çamur tıkılması vak'ası kalbin mühürlenmesi ve kilitlenmesi nevinden bir ameldir. Kâfirin imânına mâni olunub, hidâyetinin önlenmesi ise daha önceki küfrüne bir cezadır.
Bu söylediğimiz, yukarıda kaydedilen müşkilin açıklanmasında fiilleri yaratanın Allah olduğunu söyleyen, kaderi kabul eden grubun görüşüdür...
Cibril (aleyhisselam) ile alakalı kıssaya gelince, o da buna benzer bir mulâhaza ile izah edilir: Bu konuda söylenebilecek nihâî söz şudur:
Allahu Teâla hazretleri, Firavun'un inanmasına mâni oldu, yâni eski küfrüne ve iman teklifi kendisine geldiği zaman reddetmiş olmasına ceza olarak, imanla onun arasına bir engel koydu.
Cebrail'in çamur tıkma fiiline gelince, bunu Cebrail, kendi düşüncesiyle değil, Allah'ın emriyle yapmıştır.
Fahreddin Râzi'nin : "Cibril (aleyhisselam)'in Firavunun tevbe etmesine mâni olması caiz değildir, aksine, tevbe ve diğer ibadetlerine yardımcı olması gerekirdi" sözü, Cebrail (aleyhisselam)'ın mükellefiyetinin de bizim mükellefiyetimiz gibi olması hâlinde doğrudur. Tabii ki bu durumda bize vacib olan ona da vacib olurdu. Amma mesele başka şekilde olunca, yani Cebrail (aleyhisselam) sadece Allah'ın emrettiği şeyleri yapmak, onun dışına hiç çıkmamak durumunda olunca Firavun'un imânına mani olan, Allah Teâla olmakta, Cibril de Allah'ın emrinin infazcısı bulunmaktadır. Bu durumda, Allah'ın yardım etmediği bir kimseye onun yardım etmesi nasıl gerekli ve vacib olur? Nitekim, Kur'an-ı Kerim, Allah'ın, Firavun hakkında küfre hükmettiğini ve onun elem verici azabı görmeden iman etmeyeceğini haber vermektedir.
Şu da söylenebilir: Cebrail (aleyhisselam) ya Allah'ın emriyle tasarruf etmekte ve sadece Allah'ın emrini yapmaktadır, ya da Allah'ın emriyle değil, kendi arzusuna göre dilediğini yapmaktadır. Bu iki duruma göre, Firavun'a, tevbe hususunda yardım etmesi gerekmediği gibi, onu bundan men etmesi de haram olmaz. Çünkü ona gerekli olan şey kendisine emredileni yapmasıdır, haram olan şey de yapması yasaklanan şeydir. Hemen ilave edelim ki, Allah Teâla Kur'an'da Firavun'a yardım etmesini emrettiği veya tevbe etmesine mâni olmasını yasakladığına dair bir ihbarda bulunmamıştır.
Yâni, melekler, bizim tâbi olduğumuz tarzda bir mükellefiyete tâbi değildirler." (Kutub-i sitte ve Fahreddin Razi tefsiri)
Çevrimdışı
Video için ise;
Videoda yanlış bir olay anlatılmakta cebrail'in a.s firavunun ağzına çamur tıkaması bir hadistir . Ama adamın anlattığı kesinlikle bir yalandır . Çünkü normalde kalpteki pişmanlık tevbedir. Ama adam bu videoda öyle bir şeyi hiçe sayıyor ve söyleyemediği için Allah'ın affetmediğini söylüyor ve bundan da kötüsü adam meleklerin insanlar gibi kötülük yaptığını söylemiş oluyor çünkü Allah'ın affedebileceği (videoda Allah affederdim diyor) bir kişiyi engellemek bir kötülüktür ve bunu bir meleğin yaptığını söylemesi ise ehli sünnetin akidesine tersdir !Bu videoyu paylaşanlar hangi kafayla paylaşmışlar acaba ?
Videoda yanlış bir olay anlatılmakta cebrail'in a.s firavunun ağzına çamur tıkaması bir hadistir . Ama adamın anlattığı kesinlikle bir yalandır . Çünkü normalde kalpteki pişmanlık tevbedir. Ama adam bu videoda öyle bir şeyi hiçe sayıyor ve söyleyemediği için Allah'ın affetmediğini söylüyor ve bundan da kötüsü adam meleklerin insanlar gibi kötülük yaptığını söylemiş oluyor çünkü Allah'ın affedebileceği (videoda Allah affederdim diyor) bir kişiyi engellemek bir kötülüktür ve bunu bir meleğin yaptığını söylemesi ise ehli sünnetin akidesine tersdir !Bu videoyu paylaşanlar hangi kafayla paylaşmışlar acaba ?
Çevrimdışı
Video'yu izlemedim, cevabım videoya değil rivayetedir.
Tâbi ki kişi lâl da olsa tevbesi geçerlidir, tevbenin asli yeri kalbdir
Tâbi ki kişi lâl da olsa tevbesi geçerlidir, tevbenin asli yeri kalbdir
Benzer konular
-
Makale Müslümanların Evrim Sınavı - Âdem (as)’in babası var mıydı?- Başlatan Burhanuddin Aldiyaî
- Cevaplar: 1
-
-
İlmi Konu Atamız Adem'i(as) Hatası Dolayısıyla Ayıplamak ve Kaderi Delil Göstererek Günah İşlemek
- Başlatan Daimaİslam
- Cevaplar: 0
-
Makale Resulullah(as)'ın Yaşadığına Tarihi Deliller
- Başlatan Ahmed bin Teymiyye (R.H)
- Cevaplar: 18
-
-
-
-