Çözüldü Cihad Konusunda Azimeti Seçmek Kişiyi Mesûl Yapar mı?

Esselamu aleykum ve rahmetullahi ve berakatuhu;

Diyelim ki bir müslüman binek veya nafaka edinemeyecek kadar fakir bir durumda.

Allah ve Rasûlü için (insanlara) öğüt verdikleri takdirde, zayıflara, hastalara ve (savaşta) harcayacak bir şey bulamayanlara günah yoktur. Zira iyilik edenlerin aleyhine bir yol (sorumluluk) yoktur. Allah çok bağışlayan ve çok esirgeyendir. (Tevbe 91)

Bu ayette ruhsat verilenlerin durumunda olduğu hâlde yine de azimeti seçip cihada girişmesi, kişiyi mesûl yapar mı?

Aynısı diğer durumlar için de geçerli. Mesela zann-ı galible sahaya ulaşamayacağını düşünüyor. Bunu bilerek yine de azimeti seçmesinden kişi, mesûl mudur?

Âleykum selam we rahmetullahi we berakatuh ;

Cihada gidebilmek için Binek edinme veya ulaşım (gidiş - geliş) ücretinin edinilmesinin vâcib olma şartı uzak mesafelere cihada gidilme durumları içindir. Yürüme mesafesinde olan yerler veya savunma cihadında binek ihtiyacı zaruri değildir. Binek edinme durumu ile ilgili bahsi geçen Tevbe 91 ayeti Medine'den 1 aylık mesafe uzaklıkta olan Tebuk seferi (gidiş geliş 50 gün ) için nâzil olmuştu.
Cihad seriyyesini (geciktirmeyecek) etkilemeyecek şekilde kendi başına (ulaşana kadar cihadın bitme durumu da söz konusu olmayacak ise) cihada katılmak için cihada katılabilmek için her türlü girişimlerde bulunulması gerekir.

Mustâkbel mucâhidin cihad yollarını araştırıp sağ salim, yakalanmadan, esir düşmeden veya helâk olmadan muslumanların ordusuna katılabilmeyi yol ve cihadi şartlarının araştırmaları sonunda zann-ı galibince mümkün ise cihada (farz-ı ayn olan) çıkmalıdır. Cihad farz-ı kifâye ve muslumanların ordusuna ulaşabilme ihtimali yok ise cihada çıkmamasından ötürü mesûliyet yoktur. Fakat zamanında katılabilme imkanı var ve kendisinden kaynaklanan bir kusurdan dolayı farz-ı ayn cihada katılamamış ve sonradan da yol bulamamış ise mesûliyeti vardır.
Nitekim Ebû Hayseme Zuheyr bin Harb (radıyallâhu anh), başlangıçta Tebuk seferin zorluğu sebebiyle Medîne’de kalmış, orduya iştirâk etmemişti. Bir gün, bahçesindeki çardakta hanımları kendisine mükellef bir sofra hazırlamış, onu yemeye çağırmışlardı.
Ebû Hayseme, bu manzarayı görünce aklına Allah Rasûlu (s.a.v.) ve ashâbının hâli gelerek yüreği sızladı ve kendi kendine: “Onlar bu sıcakta Allah yolunda zorluklara katlanmaktayken, benim bu yaptığım, olacak şey mi?!” dedi.
Bu nedâmet ile kendisi için hazırlanan sofraya hiç el sürmeden derhal yola düştü, Tebuk’te İslâm ordusuna katıldı.
Onun geldiğini gören Allah Rasûlü (s.a.v.) bu davranıştan memnun oldular ve: “–Yâ Ebâ Hayseme! Az kaldı helâk olacaktın!..” demişti.
(İbn-i Hişâm, C. IV, Sf: 174; Vâkıdî, C. III, Sf: 998)

Abdulmuizz Fida' Alıntı:

Mustâkbel mucâhidin cihad yollarını araştırıp sağ salim, yakalanmadan, esir düşmeden veya helâk olmadan muslumanların ordusuna katılabilmeyi yol ve cihadi şartlarının araştırmaları sonunda zann-ı galibince mümkün ise cihada (farz-ı ayn olan) çıkmalıdır.

Genişletmek için tıkla ...

Olaya "Allah'a teslimiyet" olarak bakıp O'na güvenip çıkarsa bu meşru olmaz mı?

Misal Musa aleyhisselam'ın yanına o adam gelip "Ey Musa! İleri gelenler seni öldürmek için görüşüyorlar." dediğinde Musa aleyhisselam, zalimlerden Allah'a sığınarak şehri terk etti ve Medyen'e gitti. Yanında ne bir azık, ne de başka şey vardı. Hanımların hayvanlarını sulayıp gölgeye çekildi ve Allah'a dua etti. Allah ona hem eş, hem rızık, hem mesken nasip etti.

"Kendinizi öldürmeyin" ayetiyle değil de, Musa aleyhisselamın kıssası ile amel edilebilir mi?