Defne
Diğer İsimleri; Laurus nobilis Nehtel, Tehnel, Teynel, Har (Kadirli).
Bileşimi; Tanen, acı madde ve uçucu yağ bileşimi vardır. Yaprakların bileşiminde sabit yağ, sineol, öjenoller, pinenler, felandren, linalol, jiraniyol, terpineol bulunur.
Şifaları; Defneyaprakları keskin kokusu ile ağızda çiğnenirse ağız kokularını giderir, Baharlı lezzeti ile sindirim salgılarını artırır, iştah açar, hazmı kolaylaştırır.
Bağırsak gazlarını giderir.
Ayrıca terletici ve mikrop öldürücü etkilere sahiptir. Bu sebeple her türlü soğuk algınlıklarına ve soğuk algınlığı sebebiyle meydana gelen kırgınlık, yorgunluk ve ağrılara faydalıdır..
4 avuç dolusu defneyaprağı 1 küvet suya atılarak, bu su içinde 1 saat oturulup banyo olarak da uygulanabilir. Bu banyo soğuk algınlığı sebebiyle meydana gelen her türlü ağrılara ve bayanlarda adet zamanı sancıları ile, basit vajinal akıntılara da faydalıdır.
Defneyaprakları kaynatılıp üzerine oturulursa mesane ve rahim hastalıklarına şifa verir 4 bardak suya 5 adet defneyaprağı atılıp kaynatılır çok düşük ateşte kaynamaya 5 dakika daha devam edilir.
Temizlenip süzüldükten sonra şişe de buzdolabında saklanır. Sabah akşam bir su bardağı içmenin kireçlenmelere faydası vardır.
4 bardak suya iki avuç defneyaprağı ile 1 çorba kaşığı dene tohumu konur.20 dakika kaynatıldıktan sonra süzülüp, egzamalı yerlerin yıkanması çok fayda verir Egzama ya.10 ar gram defne tohumları, balla macun yapılır, kaşık kaşık yenirse her çeşit baş ağrısını kökünden keser.
Nefes darlığı, müzmin öksürüğü, vücuttaki yelleri, karın ağrısını, kuluncu, romatizmayı, koliti giderir.
İshal giderici, idrar söktürücü, sindirim kolaylaştırıcı, gaz giderici, iştah açıcı, terletici, uyarıcı, âdet düzenleyici, spazm çözücü, balgam söktürücü etkileri vardır.
Bunun için 5-10 gramlık kuru yaprağın üzerine 1 litre (5 bardak) kaynar su dökülür, 1-15 dakika bekletildikten sonra yapraklar çıkarılıp sıvı süzülür, günde 2-3 bardak içilir.
Ağaççık, park ve bahçelerde dekoratif amaçla da yetiştirilir.
Kozmetik ve parfümeri sanayisinde kullanılır.
Odalara güzel koku ve görüntü sunması için hazırlanan potpuri tabaklarına girer. Defnenin burada anlatılan dışında pek çok türü vardır;
"Nobilis" cinsi dışındakiler zehirlidir, kurutulmadan kullanılmazlar.
Defneyaprakları keskin kokusu ile ağızda çiğnenirse ağız kokularını giderir, Baharlı lezzeti ile sindirim salgılarını artırır, iştah açar, hazmı kolaylaştırır.
Bağırsak gazlarını giderir.
Ayrıca terletici ve mikrop öldürücü etkilere sahiptir. Bu sebeple her türlü soğuk algınlıklarına ve soğuk algınlığı sebebiyle meydana gelen kırgınlık, yorgunluk ve ağrılara faydalıdır..
4 avuç dolusu defneyaprağı 1 küvet suya atılarak, bu su içinde 1 saat oturulup banyo olarak da uygulanabilir. Bu banyo soğuk algınlığı sebebiyle meydana gelen her türlü ağrılara ve bayanlarda adet zamanı sancıları ile, basit vajinal akıntılara da faydalıdır.
Defneyaprakları kaynatılıp üzerine oturulursa mesane ve rahim hastalıklarına şifa verir 4 bardak suya 5 adet defneyaprağı atılıp kaynatılır çok düşük ateşte kaynamaya 5 dakika daha devam edilir. Temizlenip süzüldükten sonra şişe de buzdolabında saklanır. Sabah akşam bir su bardağı içmenin kireçlenmelere faydası vardır.
4 bardak suya iki avuç defneyaprağı ile 1 çorba kaşığı dene tohumu konur.20 dakika kaynatıldıktan sonra süzülüp, egzamalı yerlerin yıkanması çok fayda verir Egzama ya.10 ar gram defne tohumları, balla macun yapılır, kaşık kaşık yenirse her çeşit baş ağrısını kökünden keser.
Nefes darlığı, müzmin öksürüğü, vücuttaki yelleri, karın ağrısını, kuluncu, romatizmayı, koliti giderir.
Tarihçesi;
(Laurus şan, şeref, onur; nobilis soylu, yüce anlamlarına gelir. Dilimize Fransızcadan geçen "bakalorya" [diploması] sözcüğü de bu bitkinin bilimsel adıyla ilgilidir ve defne ağacının meyvelerinden yapılma taç, "defne ağacının meyvesi" [bacca lauri] demektir.)
Anayurdu Anadolu olan defne zamanla bütün Akdeniz havzasına yayılmıştır. Türkiye'nin ihraç ürünlerindendir. Dünyadaki defne yaprağı tüketiminin büyük çoğunluğunu (yüzde 80) Türkiye'nin sağladığı söylenebilir.
Ege, Akdeniz ve Marmara bölgelerimizin kıyı kesimlerindeki dağlarda 1200 metre yüksekliğe kadar görülür.
Tarihte çeşitli sebeplerle değer verilmiş bir bitkidir. Baharlı kokulu ve hep yeşil parlak yapraklarıyla çok sevilmiştir.
Defne, mitolojik çağda, önce tanrı Apollon'a, ardından onun oğlu hekimlerin tanrısı Asklepios'a adanmış bir bitkidir. Delfi'deki Apollon tapınağının çatısı, her türlü hastalık ve kötülüklere karşı defneyle örülürdü. İmparatorlara, komutanlara, şairlere, sanatçılara, başarılı sporculara defneden taçlar takılırdı. Defne akıl, başarı ve zafer demekti.
Antikite'de (İÖ 6.- İS 3.yy) defnenin yıldırımsavar olduğuna inanılırdı. Tanrısal transa geçmek için defneden yararlanılırdı. Sonraları insanları şeytanın sayısız kötülüklerinden koruduğuna inanılmıştır.
Yaşlı Plinius (23-79) ve Dioskorides (I. yy) bitkinin bütün parçalarının sağlığa yararlı olduğuna dikkat çekmişlerdir.
Ünlü İslam hekimi İbn-i Sina (980-1037) da defne yağının yara iyi edici olduğunu dile getirir.
Bitkinin yazın yaprakları, ekim-kasım aylarında meyveleri toplanıp kurutulur.
Balık, tavuk, et yemeklerine fazla kokuyu alsın ve lezzet katsın diye defne yaprağı konur. Defne ağacı hem yaprağı, hem tohumu ve hem meyvelerinden çıkarılan yağlarıyla her derde devadır.
Ve Melih Cevdet Anday'ın çok bilinen ve sevilen "Defne Ormanı" şiiri...
Köle sahipleri ekmek kaygusu çekmedikleri İçin felsefe yapıyorlardı, çünkü Ekmeklerini köleler veriyordu onlara; Köleler ekmek kaygusu çekmedikleri için Felsefe yapmıyorlardı, çünkü ekmeklerini Köle sahipleri veriyordu onlara. Ve yıkıldı gitti Likya.
Köleler felsefe kaygısı çekmedikleri İçin ekmek yapıyorlardı, çünkü Felsefelerini köle sahipleri veriyordu onlara; Felsefe sahipleri köle kaygısı çekmedikleri İçin ekmek yapmıyorlardı, çünkü kölelerini Felsefe veriyordu onlara. Ve yıkıldı gitti Likya.
Felsefenin ekmeği yoktu, ekmeğin
Felsefesi. Ve sahipsiz felsefenin
Ekmeğini, sahipsiz ekmeğin felsefesi yedi,
Ekmeğin sahipsiz felsefesini
Felsefenin sahipsiz ekmeği.
Vo yıkıldı gitti Likya.
Hâlâ yeşil bir defne ormanı altında.
Çevrimdışı
