عن عائشة رضي الله عنها أنها قالت: لما رأيت من النبي -صلى الله عليه وسلم- طيب نفس قلت: " يا رسول الله ادع الله لي" , فقال: " اللهم اغفر لعائشة ما تقدم من ذنبها، وما تأخرّ، ما أسَرَّت، وما أعلنَتْ», فضحكت عائشة حتى سقط رأسها في حجرها من الضحك. قال لها رسول الله -صلى الله عليه وسلم-: «أيسرك دعائي؟»، فقالت: «وما لي لا يسرني دعاؤك», فقال -صلى الله عليه وسلم-: «والله إنها لدعائي لأمتي في كل صلاة».
Hz. Aişe (r.a), Peygamber Efendimiz'i neşeli gördüğü bir gün:'Ey Allah'ın Rasulü, benim için Allah'a dua ediver!' demişti. Rasûlullah (s.a.v): 'Allah'ım, Aişe'nin geçmiş, gelecek, gizli ve açık bütün günahlarını mağfiret eyle!' diye dua etti. Hz. Aişe validemiz o kadar mutlu oldu ki, sevincinden başı önüne düştü. Rasulullah (s.a.v):'Mutlu musun?' diye sordu. O da: "Senin duan beni neden sevindirmesin ki?" dedi. Bunun üzerine Hz. Muhammed (s.a.v): "Bu dua, benim ümmetim için her namazda yaptığım duamdır" buyurdu.
[Sahih İbn Hibban]