Soru Hakimiyet Kayıtsız Şartsız Allah'ın mıdır?

Ben aşağıda tağutu reddedip Yüce Allah'ı ULUHİYET sıfatında birlemek, yeryüzünde sadece Yüce Allah'ın kurallarının, kanunlarının kısacası ŞERİATININ uygulanması emredilişi ile ilgili ayet ve hadislerle deliller sunuyorum.

Bende DEMOKRASİYİ veya sadece REFERANDUMU veya her ikisini birden savunan kişilerden DEMOKRASİ denilen sistem(sizliğin)in yeryüzünde uygulanabilmesi için, bunun hak olduğunun ispatını, olması gerekenin ŞERİAT değil DEMOKRASİ olduğunu, REFERANDUMA evet veya hayır denmesi gerektiğini bize bildiren ayet ve (sahih) hadisleri yazmanızı rica ediyorum.

Bir de DEMOKRASİ ve REFERANDUM savunucularına soruyorum! Hakimiyet kayıtsız şartsız ALLAH'ın mıdır? Yoksa Hakimiyet kayıtsız şartsız milletin midir? Bir de bunun cevabını rica ediyorum.


BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM



AYETLER

Bakara Suresi

62. Şüphesiz, inananlar (Müslümanlar) ile, Yahudiler, Hıristiyanlar ve Sâbiîlerden (her bir grubun kendi şeriatında) "Allah'a ve ahiret gününe inanan ve salih ameller işleyenler için Rableri katında mükafat vardır; onlar korkuya uğramayacaklar, mahzun da olmayacaklardır" (diye hükmedilmiştir).

Ali İmran Suresi;

19. Allah katında din, ancak İslâm'dır. Kitap verilen (Yahudi ve Hıristiyan)lar kendilerine ilim geldikten sonra sırf aralarındaki ihtiras yüzünden ayrılığa düşüp farklı görüş ve inançlar ortaya koydular. Kim Allah'ın âyetlerini inkâr ederse, Allah hesabı çarçabuk görendir.

Şura Suresi

13. O: "Dini dosdoğru ayakta tutun ve onda ayrılığa düşmeyin" diye dinden Nuh'a vasiyet ettiğini ve sana vahyettiğimizi, İbrahim'e, Musa'ya ve İsa'ya vasiyet ettiğimizi sizin için de teşri' etti (bir şeriat kıldı) Senin kendilerini çağırdığın şey, müşriklere ağır geldi Allah, dilediğini buna seçer ve içten kendisine yöneleni hidayete erdirir

21. Yoksa onların birtakım ortakları mı var ki, Allah'ın izin vermediği şeyleri, dinden kendilerine teşri' ettiler (bir şeriat kıldılar)? Eğer o fasıl kelimesi olmasaydı, elbette aralarında hüküm (karar) verilirdi Gerçekten zalimler için acı bir azap vardır

Câsiye Suresi;

17. Din konusunda onlara açık deliller verdik. Ama onlar kendilerine ilim geldikten sonra, aralarındaki çekememezlik yüzünden ayrılığa düştüler. Şüphesiz Rabbin, ayrılığa düştükleri şeyler hakkında kıyamet günü aralarında hüküm verecektir.

18. Sonra emirden (olan) bir şeriat ile seni vazifelendirdik; onun için sen o şeriata uy'da ilmi olmayanların arzularına uyma!

19. Çünkü onlar, Allah'a karşı sana hiçbir fayda vermezler. Doğrusu zalimler birbirlerinin dostlarıdır; Allah da takvâ sahiplerinin dostudur.

20. Bu (Kur'an), insanlar için basiret nurları, kesin olarak inanan bir toplum için hidayet ve rahmettir.

21. Yoksa kötülük işleyenler ölümlerinde ve sağlıklarında kendilerini, inanıp iyi ameller işleyen kimseler ile bir mi tutacağımızı sandılar? Ne kötü hüküm veriyorlar!

Maide Suresi

5. Bugün temiz nimetler size helal edildi. Kendilerine kitap verilenlerin yemekleri size, sizin yemekleriniz de onlara helaldır. Hür mü'min kadınlarla, sizden önce kendilerine kitap verilenlerin hür kadınları, namusunuzu muhafaza etmek, zina etmemek, gizli dost tutmamak, kendilerine mehirlerini verip nikahlamak şartıyla size helaldır. Her kim şeriatın hükümlerini tanımazsa, bütün yaptıkları boşa gitmiştir ve o ahirette zarara uğrayacaklardandır.

44. Allah'ın indirdikleriyle hükmetmeyenler kafirlerin ta kendileridir.

48. (Ey Muhammed!) Sana da o Kitab'ı (Kur'an'ı) hak, önündeki kitapları doğrulayıcı, onları gözetici olarak indirdik. Artık Allah'ın indirdiği ile aralarında hükmet ve sana gelen haktan ayrılıp ta onların arzularına uyma. Sizden her biriniz için bir şeriat ve bir yol koyduk. Eğer Allah dileseydi elbette sizi tek bir ümmet yapardı. Fakat verdiği şeylerde sizi imtihan etmek için ümmetlere ayırdı. Öyle ise iyiliklerde yarışın. Hepinizin dönüşü Allah'adır. O zaman anlaşmazlığa düşmüş olduğunuz şeyleri size bildirecektir.

69. Şüphesiz inananlar (müslümanlar) ile Yahudiler, Sabiîler ve Hıristiyanlardan (her bir grubun kendi şeriatında) "Allah'a ve ahiret gününe inanan ve salih ameller işleyenler için hiçbir korku yoktur. Onlar mahzun da olmayacaklardır" (diye hükmedilmiştir.)

HADİSLER

Hz. Peygamber (S) şöyle buyurmuştur; “Kim Bana itaat ederse Allah’a itaat etmiş olur; kim Bana isyan ederse Allah’a isyan etmiş olur. Kim Benim emîrime itaat ederse Bana itaat etmiş; kim de Benim emîrime isyan ederse Bana isyan etmiş olur.” (Buhârî, Ahkâm 1; Müslim, İmâre 33; Nesâî, Bey’at 26)

Hz. Peygamber (S) şöyle buyurmuştur; “Dinleyin ve itaat edin! Üzerinize tâyin olunan vâli/yönetici, başı siyah kuru üzüm gibi Habeş’li bir köle olsa bile, sizin aranızda Allah’ın kitabını uyguladığı müddetçe dinleyin ve itaat edin.” (Buhârî, Ahkâm 4; Müslim, İmâre 37; Nesâî, Bey’at 27)

Hz. Peygamber (S) şöyle buyurmuştur; “Müslüman bir kimseye, kendisine ma’siyet (Allah’a isyan, günah hususlar) emredilmediği müddetçe, hoşlandığı ve hoşlanmadığı (her) hususta (İslâm devleti yöneticisini) dinleyip ona itaat etmesi gerekir. Eğer ma’siyet emredilirse, ne dinlemek vardır, ne de itaat!” (Buhârî, Ahkâm 4; Müslim, İmâre 38, hadis no: 1839; Tirmizî, Cihad 29, hadis no: 707; Ebû Dâvud, Cihad 96; Nesâî, Bey’at 34; İbn Mâce, Cihad 40, hadis no: 2864; Ahmed bin Hanbel, 6/111)

Hz. Peygamber (S) şöyle buyurmuştur; "Allah'a isyan konusunda yaratılmışlara itaat edilmez." (Müslim, İmâre 38, hadis no: 1839)

Hz. Peygamber (S) şöyle buyurmuştur; “Benden sonra sizin (yönetim) işinizi birtakım insanlar üzerine alacaklar, sünneti söndürecekler, bid’atı ihdâs edecekler (uyduracaklar), namazı vakitlerinden geciktirecekler.” Bunun üzerine İbn Mes’ud Rasûlullah’a sordu: “Ben onlara yetişirsem ne yapmalıyım?” Rasûlullah şöyle buyurdu: “Ey Ümmü Abd’in oğlu! Allah’a isyan edene itaat olmaz!” (Ahmed bin Hanbel, 5/301, hadis no: 3790; İbn Mâce, Cihad 40, hadis no: 2865)

Hz. Peygamber (S) şöyle buyurmuştur; “Müslüman bir halka, Allah’ın görüp gözetmek üzere idâreci kıldığı hiçbir kul yoktur ki, onları aldatıp (zulmetmiş) olduğu halde ölürse muhakkak Allah ona cenneti haram etmiş olmasın.” (Buhârî, Ahkâm 8)

Hz. Peygamber (S) şöyle buyurmuştur; Müslümanların idare işini üzerine alıp da onlar için çalışmayan ve hayır istemeyen hiçbir âmir yoktur ki, onlarla (müslümanlarla) birlikte cennete girebilsin.” (Müslim, İman 229, hadis no: 142)

Hz. Peygamber (S) şöyle buyurmuştur; “İslâm’ın tutunulması gereken kulpları (yapılması gereken emirleri) tek tek çözülecek; her bir kulp koptukça insanlar önlerindekilere benzeyecekler. O kulpların ilki hüküm (hâkimiyetin Allah’ın olması, Kur’an’la hükmedilmesi), sonuncusu da namazdır.” (Ahmed bin Hanbel, 5/251; İbn Hibban, Sahih, hadis no: 257; Hâkim, el-Müstedrek, 4/92)

Hz. Peygamber (S) şöyle buyurmuştur; Hz. Peygamber’e “cihadın hangisi efdaldir?” diye sorulunca: “Zâlim sultana karşı hakkı söylemektir.” (Ahmed bin Hanbel, 5/251; İbn Mâce, Fiten 20, hadis no: 4011-4012; Tirmizî, Fiten 13, hadis no: 2175; Ebû Dâvud, Melâhim 17)

HAKİMİYET KAYITSIZ ŞARTSIZ ALLAH'INDIR!

manen”hakimiyet kayıtsız şartsız dinindir”manası ile söyleniyor ise tam isabet edilmiş olur.Ayettte “İbrahimin milletinden kendini bilmezlerden başka kim yüz çevirir…”(Bakara 130)
”Son millette de bunu işitmedik bu ancak bir uydurmadır”(Sad 7)
”…de ki biz İbrahim’in hanif olan milletine uyarız”(Bakara 135)
”öyle ise hanif olan İbrahim’in milletine tabi olun..(Ali İmran 95)
”…ve hanif olan İbrahim’in milletine tabi olandan…”(Nisa 125)
”..hanif olan İbrahim’in milletine..”(Enam 161)
”şüphesiz ben Allaha inanmayan ve ahireti de red eden bir milleti terk ettim”(Yusuf 37)
”ve ben babalarım İbrahim İshak ve Yakubun milletine tabi oldum..”(Yusuf 38)
Evet Kuran’da “millet”kelimesi bu manada kullanılmaktadır ve gördüğünüz gibi bu hep İbrahim Aleyhisselam ile birlikte anılmakta.Buradaki “millet”kelimesinin Türkçede şimdilerde anlaşıldığı gibi “kavim” veya”insan topluluğu”anlamı verilmediği açık.Kuran’da bu türleri ifade etmek için “kavm”kelimesi kullanılmakta.Demek Kuran’da geçen millet kelimesi din olarak kullanıldığı bilinmeli.İbrahim ile zikr edilen bu kelime eğer itiraz edilip kavim ve insan topluluğu yani bugünkü mana ile örtüştüğünü söylenir ise deriz ki,Allah azze ve cell neden kendisine iman etmeyen ve onu(İbrahimi) öldürmek isteyen bir kavme tabi olmamızı emr etsin?Ki bu kavm Allah’a ve Rasulu olan İbrahim’e iman etmediklerinden dolayı onu ateşe attıkları yine Allah bize Kuran’da belirtiyor!Babasına,insanlarına laf geçiremeyen ve onlardan uzaklaşıp Allah’a yönelen ibrahim’in “kavmine”ne diye tabi olmamız emr edilmekte?!Yani bunlar ne kadar Allah ve İbrahime karşı çıksalar da yine o insanlara uyun manası mı çıkmakta?Peygamberleri aynı onlar nasıl zulm ettikleri gibi ve onu nasıl ateşe attıkları gibi sizde atın manası mı çıkar buradan?Öyle ya ikide bir İbrahim’in milletine uyun ona tabi olun onum milletinin dışında millet arayan dalal içindedir gibi ifadeler,kendisine zulm ve alay etmekle de kalmayıp onu ateşe atan insanlara tabi olmamız mı emr edilmekte?Haşa.Buradaki milletten kasd, din olduğu apaçık.Bugünkü kullanılan sözde eski Osmanlı ulemalarından kalma ve hakimiyetin kayıtsız şartsız dinindir anlamı şeklinde verilmiş ve kullanılmış ise bu tam yerindedir.Fakat bu şimdilerde böyle kullanılmadığı ve bu niyet ile kullanılmadığı da açık.Hani hep diyoruz ya her şeyi tahrif etmeye çalışılmakta.Kuran’da ve hadiste apaçık olan hükümler geçersiz hale gelebilmesi için veya getirebilmeleri için nasıl oyunlar oynandığını baştan beri anlatıp durmaktayız.Bu söz hakkında da hiç şüphesiz bu denebilir.Son olarak kardeşlerime bu konu hakkında şunu demek isterim:bu sözü kullanmak yanlış değildir eğer az önce verilmiş caiz ve olması gereken zihin ile söylendi ise.Bunu insanlara anlatmak gerekir ki bunun manası ne olduğu bilinsin.Bilsinler de söyledikleri ile yaptıkları bir olmadığını anlasınlar.