Domuz kılı ve mamullerinin kullanımı hakkında ulema şunları söyler:
“İmameyn (İmam Ebû Yusuf ve Muhammed) ile İmam-ı Şâfiî’ye göre, hınzırın kıllarından badana fırçası yapılması ve bununla ayakkabı dikilmesi caizdir. Hattâ bu kıldan bir miktar az bir su içine düşecek olsa, İmam-ı Muhammed’e o suyu temizlikten çıkarmaz. Çünkü bu kılların alelıtlak (umumî olarak) istifadeye musaade edilmesi taharatine (temizliğine) delildir. Fakat İmam-ı ebû Yusuf’a göre, bu istimal (domuz kılından yapılan fırçaları kullanmak) hakkındaki müsaade bir zarurete mebnîdir. Suya düşmesi hâline şâmil değildir.” (Ömer Nasûhi Bilmen, Büyük İslâm İlmihali, sf: 419)
el-İhtiyâr’da İmam-ı Muhammed’in fetvasına yer verilirken, bunu ancak zarurî hâllerde, ayakkabıcıların kullanmalarının câiz olacağı belirtilmektedir. (el-İhtiyar, 1/17)
“Durer’de bildirildiğine göre, İmam-ı Muhammed, domuz kılının temiz olduğuna zaruretten dolayı cevaz vermiştir. Çünkü ayakkabıcıların onu kullanmaya ihtiyacı vardır. Allâme Makdisî, ‘Bizim zamanımızda ayakkabıcıların buna ihtiyaçları kalmamıştır. Bundan dolayı temizliğine hüküm vermeye sebeb olan zaruret ortadan kalktığı için, kullanılması câiz değildir.’ demiştir.” (İbni Âbidin, Reddu’l-Muhtar, C. 1, Sf: 138)
Görüldüğü gibi İmam-ı Şâfiî ve İmameyn zarurî hâllerde domuz kılının kullanılmasına cevaz veriyorsa da bundan iki asır önce yaşayan allâme Makdisî bu zaruretin ortadan kalktığını söylemektedir. Çünkü o işi görecek başka âletler bulunmuş ve kullanılmıştır. Günümüzde de bu fırçaların domuz kılı ve sun-i kıllardan olmak üzere çeşitleri vardır. Kullanan kişi bunu bilerek , araştırarak almalıdır. Bilmiyorsa ihtiyâten sakınmalıdır. Sûni bir fırça alarak yurttaki ahçıya hediye ediniz ve şubheli fırçayı imha edebilirsiniz. Takva açısından da eski fırçadan sürülmüş olanları yemeyiniz.