Çevrimdışı
Kafirlerin kalplerinde Müslümanlara karşı yalnızca kin ve nefret var. Bu gerçeği herkesten iyi bilen Rabbimiz, kafirlerin bize karşı içlerinde neler gizlediklerini haber veriyor;
‘Kitap ehlinin çoğu gerçeğin ne olduğunu kesinlikle öğrendikten sonra sırf içlerindeki kıskançlıktan ötürü sizi iman ettikten sonra tekrar kafirliğe döndürmek isterler…’ (Bakara/209)
Onlar da –tüm dünya gibi- Müslümanların başına gelen ihanet ve felaketlerden haberdardırlar. Bu ihanetlere karşı tutunduğumuz tavrı gördüklerinde, bizim ne izzet ne de onur sahibi olmadığımızı anladılar.
Bizim, Filistin ve el-Aksa hakkında ancak konuştuğumuzu; kendini korumak için taşlardan başka bir şey bulamayan çocukları yüzüstü bıraktığımızı gördüler... Onlar, Bosna ve Çeçenistan’daki iffetli bacılarımızı tecavüzcülerin ellerine bıraktığımızdan haberdardırlar… Onlar, Amerikanlar’ın Irak’ta bizim namusumuza nasıl saldırdıklarından ve yeraltı zenginliklerimizi yağmaladıklarından haberdardırlar. Daha da ileri giderek Kuran’ımızı ayaklar altına alıp dalga geçtiler.
Ve bütün bunlara rağmen, bizden sözlü kınamaların dışında hiçbir şey duymadılar. Her zamanki gibi!
Uluslar bize karşı birleşirken, bizim kalplerimizdeki dünya sevgisi büyüdükçe büyüyerek bizi güçsüzleştirdi. Ve tam da o sırada kalplerimizin ortasına bir yara daha açtılar. Kime hakaret ettiler? Ademoğullarının en hayırlısına! Bize kendimizden, ana-babalarımızdan, ailelerimizden ve bütün insanlıktan daha değerli olana saldırdılar! Küstahlıkta o kadar ileri gittiler ki, Onu sırtında bir köpek ile namaz kılarken çizdiler!!!
Bütün bunlara Müslümanların öfkelenip özür dilemesini istediklerini gördüklerinde, daha da ileri giderek ‘En iyi karikatür için ödül yarışması’ yaptılar!
Demek öyle!? Onlar bizimle dalga geçsin, bizde olduğumuz yerde dönüp duralım ‘İslam’ın hoşgörüsünden’ bahsedelim!?
Bazıları hala: ‘Onlara –düşmanlarımız- demeyin! Aman provakasyon yapmayın’ diyerek saçmalamaya devam ediyor!
Allah s.w.t şöyle buyuruyor;
‘Muhammed Allah’ın elçisidir. Onun yanında bulunanlar da, kafirlere karşı şiddetlidir!...’ (Fetih/29)
İbn-i Kayyim der ki:
‘Yumuşak hallerde hoşgörü, şiddet zamanlarında ise şiddet kullanılır.’
Allah’a yemin ederim ki, Onlardan bu saldırıların hesabını sormazsak, bu bizim içimizde hayır adına hiçbir şeyin kalmadığını gösterir!
Önderini müdafaa etmekten aciz olan bir ümmet, düşmanlarına karşı üstün gelmeyi haketmemiştir!
Öyleyse kendi halimize ağlayalım ve Allah’a dua edelim ki, gelecek nesillerimiz bizler gibi pısırık olmasın! Batılılar bizi kadınlaşmış erkekler gibi görüp dillerine dolayacaklarsa, bizim sokağa çıkarken kadınlar gibi çarşaf giyip gizlenmemiz daha hayırlıdır!
Onların keyiflerini bozan şey, önceden hayal bile edemedikleri, Irak’taki Mücahitlerin amansız direnişleridir! Onlar, Muhammed s.a.v’in Mücahitlerin önderi olduğunu unutmuşa benziyorlar! Ve Allah yolunda şehid olmanın, Muhammed s.a.v’e tabi olanların en büyük arzusu olduğunu unutmuşa benziyorlar! Hele sakallıları gördüklerinde… Sünnet’e göre giyinen, temiz kalpli ve takvalı insanları gördüklerinde… İşte o zaman iyice kuduruyorlar!
‘Kitap ehlinin çoğu gerçeğin ne olduğunu kesinlikle öğrendikten sonra sırf içlerindeki kıskançlıktan ötürü sizi iman ettikten sonra tekrar kafirliğe döndürmek isterler…’ (Bakara/209)
Onlar da –tüm dünya gibi- Müslümanların başına gelen ihanet ve felaketlerden haberdardırlar. Bu ihanetlere karşı tutunduğumuz tavrı gördüklerinde, bizim ne izzet ne de onur sahibi olmadığımızı anladılar.
Bizim, Filistin ve el-Aksa hakkında ancak konuştuğumuzu; kendini korumak için taşlardan başka bir şey bulamayan çocukları yüzüstü bıraktığımızı gördüler... Onlar, Bosna ve Çeçenistan’daki iffetli bacılarımızı tecavüzcülerin ellerine bıraktığımızdan haberdardırlar… Onlar, Amerikanlar’ın Irak’ta bizim namusumuza nasıl saldırdıklarından ve yeraltı zenginliklerimizi yağmaladıklarından haberdardırlar. Daha da ileri giderek Kuran’ımızı ayaklar altına alıp dalga geçtiler.
Ve bütün bunlara rağmen, bizden sözlü kınamaların dışında hiçbir şey duymadılar. Her zamanki gibi!
Uluslar bize karşı birleşirken, bizim kalplerimizdeki dünya sevgisi büyüdükçe büyüyerek bizi güçsüzleştirdi. Ve tam da o sırada kalplerimizin ortasına bir yara daha açtılar. Kime hakaret ettiler? Ademoğullarının en hayırlısına! Bize kendimizden, ana-babalarımızdan, ailelerimizden ve bütün insanlıktan daha değerli olana saldırdılar! Küstahlıkta o kadar ileri gittiler ki, Onu sırtında bir köpek ile namaz kılarken çizdiler!!!
Bütün bunlara Müslümanların öfkelenip özür dilemesini istediklerini gördüklerinde, daha da ileri giderek ‘En iyi karikatür için ödül yarışması’ yaptılar!
Demek öyle!? Onlar bizimle dalga geçsin, bizde olduğumuz yerde dönüp duralım ‘İslam’ın hoşgörüsünden’ bahsedelim!?
Bazıları hala: ‘Onlara –düşmanlarımız- demeyin! Aman provakasyon yapmayın’ diyerek saçmalamaya devam ediyor!
Allah s.w.t şöyle buyuruyor;
‘Muhammed Allah’ın elçisidir. Onun yanında bulunanlar da, kafirlere karşı şiddetlidir!...’ (Fetih/29)
İbn-i Kayyim der ki:
‘Yumuşak hallerde hoşgörü, şiddet zamanlarında ise şiddet kullanılır.’
Allah’a yemin ederim ki, Onlardan bu saldırıların hesabını sormazsak, bu bizim içimizde hayır adına hiçbir şeyin kalmadığını gösterir!
Önderini müdafaa etmekten aciz olan bir ümmet, düşmanlarına karşı üstün gelmeyi haketmemiştir!
Öyleyse kendi halimize ağlayalım ve Allah’a dua edelim ki, gelecek nesillerimiz bizler gibi pısırık olmasın! Batılılar bizi kadınlaşmış erkekler gibi görüp dillerine dolayacaklarsa, bizim sokağa çıkarken kadınlar gibi çarşaf giyip gizlenmemiz daha hayırlıdır!
Onların keyiflerini bozan şey, önceden hayal bile edemedikleri, Irak’taki Mücahitlerin amansız direnişleridir! Onlar, Muhammed s.a.v’in Mücahitlerin önderi olduğunu unutmuşa benziyorlar! Ve Allah yolunda şehid olmanın, Muhammed s.a.v’e tabi olanların en büyük arzusu olduğunu unutmuşa benziyorlar! Hele sakallıları gördüklerinde… Sünnet’e göre giyinen, temiz kalpli ve takvalı insanları gördüklerinde… İşte o zaman iyice kuduruyorlar!
