Kınamak bir tepkidir,pasif bir tepkide,sonuç almada etkili olmasada hiç bir şey yapmayan yığınların ses vermesidir,en azından hiç bir şey yapmıyoruz ama bakın sesimiz var diyebilmektir,peki hiç ses vermeyipte kınayanları kınamak doğrumudur?Kınamayı kınayanların hiç bir kınama yapmamaları zalimleri dahada cesaretlendiriyor,hiç olmazsa biz varız ve kabul etmiyoruz demekte bir çabadır,ama en önemli çaba bunu pratiğe aktarmaktır.Bakınız solcular sokağa çıkıp seslerini eylemle bütünleştiriyorlar,gezi ruhu diye diye bir direniş ruhu oluşturuyorlar,ya o direniş ruhundan arınmış bizlerdeki bu ruhsuzluk hiçmi bizi tefekküre sevketmiyor?
Nasılki kınamalar bizi pasifleştiriyorsa,kınamaları basitleştirmekte bizi ruhsuzlaştırıyor,öyle bir hale geldikki,artık ne kınıyoruz nede ayağa kalkıyoruz,kınamayla olmaz deyip oturmayı daha iyi bir direniş ruhu algılama psikolojisine girdik.
Yani ne ayağa kalkıyoruz,nede kınıyoruz,oturup yan gelip yatıyor ve ahkam kesiyoruz,hangisi pasiflik,düşünmek lazım bence..