Çevrimdışı
NUH'UN GÖZLERİYLE BAKIYORUM SANA
Nuh'un gözleriyle bakıyorum sana. Acı, merhamet ve dua yüklü... Sen ise umarsız sığınmaya koşuyorsun yalandan tepelere. 'Dur' diyorum. 'O kendisine kaçtığın, kurtarıcı zannettiğin tepeler, sanal. Gerçek değil. Dur, diyorum. 'Yapma,etme, gitme' diyorum. Sesim, çığlığım dalgalara karışıyor. Her taraftan dalgalar yükseliyor. Bir yandan hayasızlık dalgaları dev gibi geliyor üstüne. Çıplaklık diz boyu. Diz üstü hayatlar Arş'ı sızlatıyor. Bakma, diyorum. Kapat gözünü. Fakat ne çare.
Hayasızlığın ellerinden tutmuş geliyor bir diğer dalga. Tv diyorlar. Sanki nefs ve şeytanın yapabileceği bütün kötülükleri bu kutuya sığdırmışlar. Açıyorsun, hepsi dökülüyor saçılıyor bütün kiriyle dünyanın üzerine. Yalanı, dolanı, aldatmayı, içkiyi, kumarı, falı, haramı, zinayı, ribayı reklam yaparak geliyor üstüne üstüne. Oğlum, diyorum. Bebekliğinden gençliğine kadar taptaze zihninin tertemiz kalması için evimize almadığımiz bu aleti yine terket, yine bırak. 'Aman anne' deme. Hangi çağdayız, el-alem nelerle uğraşıyor senin takıldığın şeye bak. Geç bunları' deme. Çocukluk saflığında kalmanı bekleyemem elbet. Ama ne olur kurtuluş gemisi gözlerinin önündeyken gitme fıtratının zıddı yerlere.
Körpe beyinlere aşılanan o sinsi küfür sözlerinden uzak kalmak için nasıl mücadele ettiğimizi hatırla oğlum. 'Aaa cahil mi kalacak çocuk?' sözlerine aldırmadan asıl cehaleti gösterme adına, senin henüz anlamını kavrayamadığın o günlerin kalbinde bıraktığı güzellikleri hatırla. Defterine çizdiğin harflerin hece hece yüreğinden diline geçtiğinde nasıl heyecanlandığımı biliyor musun? Hadi gel. Tekrar yazalım hayat defterimizin en başına eliften başlayıp.
Gencim, güzelim deme. Arkadaşlarım var kusura bakma deme. Dürüstlüğün ve emniyetin kalmadığı bu zamanda fesad dalgalarında boğulma. 'Bilgisayar uzay çağında ekmek gibi bir ihtiyaç' diyorsun. Doğru söylüyorsun. Okumayı bilmediğin günlerde resimlerine bakıp hikayelerini anlattığın o kitapların yerini ilmi eserler aldı şimdi. Yapayalnız seni bekliyor.
Midene zehir doldurmana göz yumamam oğlum. Küçükken zararlı şeyler diyerek seni ve kardeşlerini korumaya çalıştığım o sentetik ürünlerden yine uzak dur. Helal malzemeyle yaptığımız o şekilli kurabiyeleri, pastaları ablanın tabiriyle 'domuzsuz krem santileri' hücrelerin kimyasıni değiştiren o renkli ambalajlara değişme.
Biliyorum. Her ihtiyacına yetişemedim. Biliyorum. Sabrımın sınırında pişman olduğum nice şey ile hem kendimi hem seni üzdüğümü. Ama şunu bil ki, üstümüze gelen bu tufan dalgaları hep var olacak. Çocukların dışarı çıkmaya korktuğu zamanlar geçip emniyete erene kadar çalışmalı ve kurtuluş gemisine binmek için dalgaları aşmalıyız. İşte bu nedenle Nuh'un gözleriyle bakıyorum sana. Anlayacağını umarak. Acımın ve sancımın mahiyetini kavradığında gemide seni bekliyor olarak...
(alıntı: müslümananneler)
Nuh'un gözleriyle bakıyorum sana. Acı, merhamet ve dua yüklü... Sen ise umarsız sığınmaya koşuyorsun yalandan tepelere. 'Dur' diyorum. 'O kendisine kaçtığın, kurtarıcı zannettiğin tepeler, sanal. Gerçek değil. Dur, diyorum. 'Yapma,etme, gitme' diyorum. Sesim, çığlığım dalgalara karışıyor. Her taraftan dalgalar yükseliyor. Bir yandan hayasızlık dalgaları dev gibi geliyor üstüne. Çıplaklık diz boyu. Diz üstü hayatlar Arş'ı sızlatıyor. Bakma, diyorum. Kapat gözünü. Fakat ne çare.
Hayasızlığın ellerinden tutmuş geliyor bir diğer dalga. Tv diyorlar. Sanki nefs ve şeytanın yapabileceği bütün kötülükleri bu kutuya sığdırmışlar. Açıyorsun, hepsi dökülüyor saçılıyor bütün kiriyle dünyanın üzerine. Yalanı, dolanı, aldatmayı, içkiyi, kumarı, falı, haramı, zinayı, ribayı reklam yaparak geliyor üstüne üstüne. Oğlum, diyorum. Bebekliğinden gençliğine kadar taptaze zihninin tertemiz kalması için evimize almadığımiz bu aleti yine terket, yine bırak. 'Aman anne' deme. Hangi çağdayız, el-alem nelerle uğraşıyor senin takıldığın şeye bak. Geç bunları' deme. Çocukluk saflığında kalmanı bekleyemem elbet. Ama ne olur kurtuluş gemisi gözlerinin önündeyken gitme fıtratının zıddı yerlere.
Körpe beyinlere aşılanan o sinsi küfür sözlerinden uzak kalmak için nasıl mücadele ettiğimizi hatırla oğlum. 'Aaa cahil mi kalacak çocuk?' sözlerine aldırmadan asıl cehaleti gösterme adına, senin henüz anlamını kavrayamadığın o günlerin kalbinde bıraktığı güzellikleri hatırla. Defterine çizdiğin harflerin hece hece yüreğinden diline geçtiğinde nasıl heyecanlandığımı biliyor musun? Hadi gel. Tekrar yazalım hayat defterimizin en başına eliften başlayıp.
Gencim, güzelim deme. Arkadaşlarım var kusura bakma deme. Dürüstlüğün ve emniyetin kalmadığı bu zamanda fesad dalgalarında boğulma. 'Bilgisayar uzay çağında ekmek gibi bir ihtiyaç' diyorsun. Doğru söylüyorsun. Okumayı bilmediğin günlerde resimlerine bakıp hikayelerini anlattığın o kitapların yerini ilmi eserler aldı şimdi. Yapayalnız seni bekliyor.
Midene zehir doldurmana göz yumamam oğlum. Küçükken zararlı şeyler diyerek seni ve kardeşlerini korumaya çalıştığım o sentetik ürünlerden yine uzak dur. Helal malzemeyle yaptığımız o şekilli kurabiyeleri, pastaları ablanın tabiriyle 'domuzsuz krem santileri' hücrelerin kimyasıni değiştiren o renkli ambalajlara değişme.
Biliyorum. Her ihtiyacına yetişemedim. Biliyorum. Sabrımın sınırında pişman olduğum nice şey ile hem kendimi hem seni üzdüğümü. Ama şunu bil ki, üstümüze gelen bu tufan dalgaları hep var olacak. Çocukların dışarı çıkmaya korktuğu zamanlar geçip emniyete erene kadar çalışmalı ve kurtuluş gemisine binmek için dalgaları aşmalıyız. İşte bu nedenle Nuh'un gözleriyle bakıyorum sana. Anlayacağını umarak. Acımın ve sancımın mahiyetini kavradığında gemide seni bekliyor olarak...
(alıntı: müslümananneler)
