Ömer b. el-Hattab (r.a) Şam topraklarına gelince; oldukça yaşlı, saçı başı birbirine karışmış, kir pas içinde, üzerinde siyah elbiseler bulunan bir rahib yanına geldi Ömer onu görünce ağladı. Ona: Ey mü'minlerin emiri, neden ağlıyorsun? diye sorunca şu cevabı verdi: Bu, zavallı bir hedefe varmak istedi, onu tutturamadı. Bir şeyler ümid etti, umduğunu elde edemedi. Daha sonra Yüce Allah'ın: "Yüzler var ki, o gün korkulu ve zelildir, amel etmişler, yorulmuşlardır" buyruklarını okudu.
İmam Kurtubi Gaşiye 2-3 tefsiri, Ayrica bknz:Beyhaki, İbn Munzir, Hakim (Ebu İmran el-Cüveni’den) Kenz’ul-Ummal, 1/175