Riya!!!! Hiç Farkında Değilizdir Zaten!!!

Bir Derviş İftara Davetli İdi. Yatsıya Yakın Evine Döndü Ve Karısından Mümkünse Kendisi İçin Sofra Hazırlamasını İstedi...Karısı “Sen Davetde Değil Miydin? Ne Yemeği” Deyince Derviş: Sorma!! Dedi ''Çok Yersem Arkamdan Halis Derviş Değilmiş Diye Konuşmalarından Korktum Pek Bir Şey Yiyemedim..Bunun Üzerine Karısı “Tamam Sen Şu Akşam Namazını Kıl Da, Ben Arada Sofrayı Hazırlayayım” Dedi. Derviş “Ama Ben Akşam Namazını Orada Kılmıştım”...


Karısı: “Sen Arkamdam Kötü Konuşurlar Diye Pek Yemek Yiyemediğine Göre, Arkamdan İyi Konuşsunlar Diye De Namazı Uzatmışındır.....Hadi Akşam Namazını Bir Daha Kılıver De, O Arada Sofrayı Hazır Edeyim...”


Bu İkazdan Sonra Dervişin Aklı Başına Geldi Ve Riya Derdinden Kurtulup Halis Derviş Oldu....


Anlamadan Bilmeden Riya Hayatımıza Ne Kadar Yerleşmiş Acaba????

doğru her yerinde hayatımızın. bi söz var ya eskiden fasıktım şimdi riyakarım diye.

gerçekten öyle, Rabbim hepimizi bu beladan korusun

amin amin aminn

Allah Rasulü (sallallahu aleyhi vesellem) bir hadisinde "Sizin için en çok korktuğum şey küçük şirktir." buyurur. Sahabe "Eş-şirkü'l-asgar (küçük şirk) nedir Ya Rasulallah?" diye sorar. Efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem) "Riya!" diye cevap verir. Gösteriş demek. Riya, hadiste geçen ifadesiyle "debibü'n-neml"i andıran, gece yürüyen karıncanın izi gibidir, hissedilmesi imkansız gibidir. Küçük görünür başlangıçta ama işleye işleye büyür ve neticede "Lâ sagîrate mea'l-ısrar ve lâ kebîrate mea'l-istiğfar - Israr edilen küçük günahlar küçük, istiğfar edilen büyük günahlar büyük değildir." fehvasınca büyük günah hâlini alır. "Ben şurada iyi bir namaz eda edeyim de görsünler bakalım namaz nasıl kılınırmış!" veya "Şurada güzel bir va’z u nasihat edeyim de!.." demeniz, içinizden geçirmeniz debibü’l-neml’dir. Ömer b. Abdülaziz’in valilerine yazdığı bazı mektupları "belâgatlı ve âdalı bir dil kullandım, içime gurur geldi" diyerek yırtıp attığı anlatılır. Demek o hassas insan içindeki debibü’n neml’i keşfetmiş.

Evet bu ve benzeri basit, küçük, ehemmiyetsiz görülen şeyler Allah ile aramıza girer, haylûlet eder, gölge olur ve neticede Allah’ı sıfat, zat ve esmasıyla tam olarak göremez ve bilemez oluruz. Bunun tabii sonucu olarak da istifade azaldıkça azalır.