Çevrimdışı
Öncelikle bir önceki (118.) ayeti okuyalım: “(Savaştan) Geri bırakılan üç (kişiyi) de (bağışladı). Öyle ki, bütün genişliğine rağmen yeryüzü onlara dar gelmişti, nefisleri de kendilerine dar (sıkıntılı) gelmişti ve O'nun dışında (yine) Allah'tan başka bir sığınacak olmadığını iyice anladılar. Sonra tevbe etsinler diye onların tevbesini kabul etti. Şüphesiz Allah, (yalnızca) O, tevbeleri kabul edendir, esirgeyendir.”
Ayetlerin Nuzül Sebebi:
Bu ayetler önde gelen 3 sahabenin cihadtan geri kalması üzerine inmiştir.. Onlarla konuşma yasağı gelmesi, sahabelerin kendilerini mescidin direklerine bağlaması meşhur olaylardır...
Tebük Seferi Dönüşü:
Resulullah (s.a.s) Tebük'ten dönüşte Medîne'ye girişte doğrudan Mescidi Nebevî'ye girip iki rekat namaz kıldı. Çünkü seferden dönüste bu, Resulullah (s.a.s)'in âdeti idi. Sonra mescitte oturdu. Tebük gazvesine katılamayip Medine'de kalanlar tek tek gelip özürlerini yeminle teyit ettiler. Hz. Peygamber dış görünüşlerine bakarak özürlerini kabul edip, iç yüzlerini Allah'a havale etti ve haklarında istiğfarda bulundu. Bunlarin sayısı seksen kadar idi.
Ancak Kâ'b b. Mâlik, Mirare b. Rebî ve Hilâl b. Ümeyye meşrû bir özürleri bulunmadığı halde cihada katılmamışlardı.
Hz. Peygamber'in huzuruna girince mazeret uydurma yoluna gitmeden dogruyu söylediler.
Resulullah (s.a.s) halkı bu üç sahabe ile görüşüp konuşmaktan menetti. Üçü de bir köşeye çekilerek elli gün süreyle yalnızlığa itildiler. Dünya başlarına zindan oldu. Kırk gün geçince Hz. Peygamber bunlara Hüzeyme b. Sâbit (r.a)'i göndererek kadınlarından da ayrı durmalarını bildirdi. Böylece eşlerinin cihaddan geri kalan bu sahabelere hizmeti de men edilmiş oluyordu.
Yalnız Hilâl b. Ümeyye'nin eşi Allah Rasulüne gelerek; "Hilâl yaşlıdır, hizmetçisi de yoktur. Yalnız mutfak işlerine yardımcı olsam" diye izin istedi. Kendisine yalnız ev hizmeti için izin verildi.
Elli gün tamamlanınca bu üç sahabenin mağfiret edildiğini bildirilen ayet indi. Bunu müjdeleyen sahabeye, Ka'b b. Mâlik sevincinden bir kat elbise giydirmişti. Mescide geldiklerinde Allah'ın Rasulü Ka'b b. Mâlik'e şöyle buyurdu: "Annen seni doğurduğu günden beri yaşadığın günlerin en hayrlısını sana müjdeliyorum". Ka'b; "Bu müjde tarafınızdan mı, yoksa Allah tarafından mı?" diye sorunca, Hz. Peygamber; "Doğrudan Yüce Allah tarafından" buyurdu. (Tevbe 118) Bunun üzerine Ka'b, bütün servetini Allah yolunda tasadduk etmek istediğini bildirdi. Hz. Peygamber, bir bölümünü kendisine ayırmasının daha hayrlı olacağını söyledi. (İbn Kesîr, Muhtasar Tefsir, c.2, 175 vd.)
Ayetler okunduğunda Tevbe 119'da verilen emir : “Cihadtan geri kalmayan sözüne sadık kalanlarla beraber olun, onlarla birlikte cihad edin !” emridir.. Abdullah bin Mes’ud (ra)’a göre ise “Doğru söyleyenlerden olun, münafıklar gibi yalancı olmayın” demektir. (Taberi, Tevbe 119 Tefsiri)
Sadıklar Kimlerdir ?
“Müminler içinde Allah'a verdikleri sözde duran (sadık olan) nice erler var. İşte onlardan kimi, sözünü yerine getirip (sadakat gösterip) o yolda canını vermiştir; kimi de (şehitliği) beklemektedir. Onlar hiçbir şekilde (sözlerini) değiştirmemişlerdir.” (33/Ahzab, 23)
“Mü’minler, ancak o kimselerdir ki, onlar, Allah’a ve Rasul’üne iman ettiler, sonra hiçbir kuşkuya kapılmadan Allah yolunda mallarıyla ve canlarıyla cihad ettiler. İşte onlar, sadık olanların ta kendileridir.” (49/Hucurat, 15)
“Yurtlarından ve mallarından çıkarılan, Allah’ın lütuf ve rızasını isteyen, Allah’ın (dinine) ve Rasulü’ne yardım eden, fakir muhacirlere ki bunlar, sadıkların kendileridir.” (59/Haşr, 8)
Yineliyoruz: “Cihad etmiyorsunuz bari bid’at çıkarmayın.”
(M. Özen, İslam'ın Yolu ve Tarikatların Yolu, s. 28-30)
Ayetlerin Nuzül Sebebi:
Bu ayetler önde gelen 3 sahabenin cihadtan geri kalması üzerine inmiştir.. Onlarla konuşma yasağı gelmesi, sahabelerin kendilerini mescidin direklerine bağlaması meşhur olaylardır...
Tebük Seferi Dönüşü:
Resulullah (s.a.s) Tebük'ten dönüşte Medîne'ye girişte doğrudan Mescidi Nebevî'ye girip iki rekat namaz kıldı. Çünkü seferden dönüste bu, Resulullah (s.a.s)'in âdeti idi. Sonra mescitte oturdu. Tebük gazvesine katılamayip Medine'de kalanlar tek tek gelip özürlerini yeminle teyit ettiler. Hz. Peygamber dış görünüşlerine bakarak özürlerini kabul edip, iç yüzlerini Allah'a havale etti ve haklarında istiğfarda bulundu. Bunlarin sayısı seksen kadar idi.
Ancak Kâ'b b. Mâlik, Mirare b. Rebî ve Hilâl b. Ümeyye meşrû bir özürleri bulunmadığı halde cihada katılmamışlardı.
Hz. Peygamber'in huzuruna girince mazeret uydurma yoluna gitmeden dogruyu söylediler.
Resulullah (s.a.s) halkı bu üç sahabe ile görüşüp konuşmaktan menetti. Üçü de bir köşeye çekilerek elli gün süreyle yalnızlığa itildiler. Dünya başlarına zindan oldu. Kırk gün geçince Hz. Peygamber bunlara Hüzeyme b. Sâbit (r.a)'i göndererek kadınlarından da ayrı durmalarını bildirdi. Böylece eşlerinin cihaddan geri kalan bu sahabelere hizmeti de men edilmiş oluyordu.
Yalnız Hilâl b. Ümeyye'nin eşi Allah Rasulüne gelerek; "Hilâl yaşlıdır, hizmetçisi de yoktur. Yalnız mutfak işlerine yardımcı olsam" diye izin istedi. Kendisine yalnız ev hizmeti için izin verildi.
Elli gün tamamlanınca bu üç sahabenin mağfiret edildiğini bildirilen ayet indi. Bunu müjdeleyen sahabeye, Ka'b b. Mâlik sevincinden bir kat elbise giydirmişti. Mescide geldiklerinde Allah'ın Rasulü Ka'b b. Mâlik'e şöyle buyurdu: "Annen seni doğurduğu günden beri yaşadığın günlerin en hayrlısını sana müjdeliyorum". Ka'b; "Bu müjde tarafınızdan mı, yoksa Allah tarafından mı?" diye sorunca, Hz. Peygamber; "Doğrudan Yüce Allah tarafından" buyurdu. (Tevbe 118) Bunun üzerine Ka'b, bütün servetini Allah yolunda tasadduk etmek istediğini bildirdi. Hz. Peygamber, bir bölümünü kendisine ayırmasının daha hayrlı olacağını söyledi. (İbn Kesîr, Muhtasar Tefsir, c.2, 175 vd.)
Ayetler okunduğunda Tevbe 119'da verilen emir : “Cihadtan geri kalmayan sözüne sadık kalanlarla beraber olun, onlarla birlikte cihad edin !” emridir.. Abdullah bin Mes’ud (ra)’a göre ise “Doğru söyleyenlerden olun, münafıklar gibi yalancı olmayın” demektir. (Taberi, Tevbe 119 Tefsiri)
Sadıklar Kimlerdir ?
“Müminler içinde Allah'a verdikleri sözde duran (sadık olan) nice erler var. İşte onlardan kimi, sözünü yerine getirip (sadakat gösterip) o yolda canını vermiştir; kimi de (şehitliği) beklemektedir. Onlar hiçbir şekilde (sözlerini) değiştirmemişlerdir.” (33/Ahzab, 23)
“Mü’minler, ancak o kimselerdir ki, onlar, Allah’a ve Rasul’üne iman ettiler, sonra hiçbir kuşkuya kapılmadan Allah yolunda mallarıyla ve canlarıyla cihad ettiler. İşte onlar, sadık olanların ta kendileridir.” (49/Hucurat, 15)
“Yurtlarından ve mallarından çıkarılan, Allah’ın lütuf ve rızasını isteyen, Allah’ın (dinine) ve Rasulü’ne yardım eden, fakir muhacirlere ki bunlar, sadıkların kendileridir.” (59/Haşr, 8)
Yineliyoruz: “Cihad etmiyorsunuz bari bid’at çıkarmayın.”
(M. Özen, İslam'ın Yolu ve Tarikatların Yolu, s. 28-30)
