Çevrimdışı
Bir sabah bana kahvaltıya gelmişti Şehid Fehmeddin. Yine üzerinde elem ve keder bir aradaydı. Kahvaltı yapıldı. Nasihatleşme bölümüne gelince cebinden bir kağıt çıkardı. Kardeşim, bak bu nasihat olarak yetecek, bu sözleri Seyyid Kutub rahimehullah yazmış. Ben de okuyup tercüme edeyim dedim. Hem bize nasihat hem de bu sözleri kanıyla süsleyen Seyyid Kutub'u yâd etme olsun' dedi. Neşîdi okurken bile tüylerim diken diken olmuş, bu dâvâ'ya her şeyimizi vermemiz gerektiğini anlamıştım. Neşîd okundu, bir süre gözyaşı döktükten sonra cebindeki kağıttan şiirin tercümesini okurken feryat ve figânlar kopmuştu. Fehmeddin'di işte. O'ydu. Duygusallığı, kederli oluşu buraya da yansımıştı. İki damla dökmüştü evimize. Tercümesini okurken okuduğu şiiri benliğine kadar hissetmiş çeşitli mânâlar onda derc olmuştu. Kim bilir neleri düşünmüştü. Yeni gelmenin enkâzı ve onca olan çileler sînesinde beliriyordu. Sonra elinden kağıdı bıraktı, 10 dakika kadar ağladı. Evde oluşan sessizliği ise; 'Rabbim sonumuzu hayr eylesin diyerek' kırmıştı.
Kardeşlerim artık üzerinizde ki gaflet ağını atın, tembellikten sıyrılın. Allah kendi katına samimi olanları alırken, sizler de buna şâhid olurken ne diye bu dâvâ'ya hizmet etmekten kaçarız! Ne diye üzerimize aldığımız görevleri icrâ etmeyiz. Biraz tedebbür, biraz tefekkür edelim inşaAllah. Rabbim O'na rahmet etsin bize de samimiyet, ihlâs versin.
Ne demişlerdi:
"Fehmeddin'in rûhu sanki cihâd meydanlarına yerleşmiş şehâdeti bekliyordu. Bedeni ise zorlukları, engelleri aşıp, hicret edip rûhuna kavuşma derdindeydi."
ܓ..rahimehullahu rahmeten vâsia, ve eskenehu fesîha cennetih...ܓ
Said Özdemir Hocanın paylaştığı mesaj ve neşid
Kardeşlerim artık üzerinizde ki gaflet ağını atın, tembellikten sıyrılın. Allah kendi katına samimi olanları alırken, sizler de buna şâhid olurken ne diye bu dâvâ'ya hizmet etmekten kaçarız! Ne diye üzerimize aldığımız görevleri icrâ etmeyiz. Biraz tedebbür, biraz tefekkür edelim inşaAllah. Rabbim O'na rahmet etsin bize de samimiyet, ihlâs versin.
Ne demişlerdi:
"Fehmeddin'in rûhu sanki cihâd meydanlarına yerleşmiş şehâdeti bekliyordu. Bedeni ise zorlukları, engelleri aşıp, hicret edip rûhuna kavuşma derdindeydi."
ܓ..rahimehullahu rahmeten vâsia, ve eskenehu fesîha cennetih...ܓ
Said Özdemir Hocanın paylaştığı mesaj ve neşid
